(Descargar) Contos de medo no museo - Rede Museística ...

—¡Como ía haber unha muller moribunda no
chan, Darío! ¿Onde vai, logo?
—Dígoche que estaba xusto aquí, onde eu
piso agora mesmo. Funche abrir a porta e...
—E claro, esvaeceuse coma o vapor dunha
tarteira... Xa me pesou contarche o do Santos.
¿Ti non te durmirías e soñaches? Razoa, dis que
hai un pouco estaba aquí tirada... ¿onde se
meteu se, ademais, porfías en que non se tiña en
pé? ¿Non percorremos xa todas as salas?
E aquí estou, pampo, mirando para este cadro
que, segundo meu tío Xurxo, está coma sempre.
¿Que podo facer para demostrarlle que non é
así? ¿Que probas teño? O meu Nokia negouse a
fotografala e un corazón, que me bate ata nas
xemas dos dedos, non me serve para acreditalo.
Hoxe mesmo irei ver o Santos ao hospital, ao
psiquiátrico ou a onde queira que estea. El pode
ser a miña proba concluínte. Ou eu a súa. Despois…
despois falamos.
...............................
O peor é que eu tomara a chacota todo o
que del nos contaba meu tío cando se poñía a
arremedalo:
45