(Descargar) Contos de medo no museo - Rede Museística ...

2
Contos de medo no Museo
daqueles reloxos e os seus narices de ferro antolláronseme
dardos que apuntaban cara ao meu
peito. Nese intre sentín o asubío do meu Nokia
e foi como recuperar o contacto co mundo.
—Acouga, volvo axiña. O Santos, xa che
dixen, vai reaccionando. Onte mesturou o tratamento
co viño que acababan de abillar e iso fixo
que volvese sufrir eses delirios. ¿Estás ben?
Díxenlle que si. Aquela chamada fixérame
ben. Sereneime:
“Se o tal Santos está perturbado, eu non teño
por que deixarme contaxiar das súas fantasías”.
Entrei de novo e dei en rir dos meus medos.
O frío e os nervios oprimíranme a vexiga e fun
baleirar ouriños. Alí comecei a entrar en calor,
coma se os aseos recuperasen a súa antiga función
de fornos, cando o museo era un mosteiro.
Deseguido, retornei cara á entrada atento a un
novo xogo do meu móbil. Alí agardaría por
Xurxo. Aínda ben non chegara á altura do ledoiro,
sentín un pequeno golpe ás miñas costas.
“Ten que ser o ruído da cisterna ao rematar
de coller auga” —pensei.
Así e todo volvín atrás. Nos aseos todo conti-
57