Descarga en formato PDF (3,2 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

Pero Meendiz de Fonseca
Esta edición ten como base o Cancioneiro da Biblioteca Nacional e o Cancioneiro
da Biblioteca Vaticana nas súas edicións facsimilares, mais tivéronse tamén en conta
todas as edicións precedentes de cada unha das cantigas.
Entre os varios sistemas de representación textual optamos polo aprobado na reunión
científica que, patrocinada pola Consellería de Cultura da Xunta de Galicia, se
celebrou na Illa de San Simón, en xuño de 2006, a instancias do grupo de investigación
GUILHADE da Universidade da Coruña, e en cuxa elaboración participaron
investigadores das tres universidades galegas 18 :
- Regularízanse as grafías /i/ e /u/ > u para usos vocálicos. Para
usos consonánticos /z/ > j ~ g e /ß/~/v/ > v.
- Redistribúese o uso de conforme os padróns habituais (ç + a,
o, u; c + e, i…).
- Elimínase o h antietimolóxico.
- Simplifícanse as consoantes duplas que carecen de valor fonolóxico (ff-, -bb-…).
- A abreviatura 9 resólvese en -os e -us, segundo os casos.
- Mantéñense os hiatos etimolóxicos (maas…).
- Os elementos e formas que nos manuscritos aparecen quer unidos, quer separados
dunha maneira arbitraria, foron aglutinados ou divididos conforme ás unidades
lingüísticas pertinentes segundo o criterio actual, mantendo certos usos específicos da
lingua antiga (por én).
- A elisión vocálica vai marcada con apóstrofo.
- Os pronomes enclíticos e mesoclíticos, as aglutinacións da forma verbal, adverbios
ou conxuncións co artigo, etc. van sinalados con trazo.
- Unicamente se utiliza a acentuación diacrítica (á verb. / a prep.).
- As integracións van entre corchetes, e as supresións indicadas en nota.
18 M. Ferreiro, C. P. Martínez Pereiro, L. Tato Fontaíña, (eds.), Normas de edición para a poesía trobadoresca
galego-portuguesa medieval, A Coruña, Servizo de Publicacións da Universidade, 2007. Poden
ser descargadas desde (http://www.udc.es/publicaciones/ga/libreriaDixital.htm).
19