Descarga en formato PDF (6 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

104 Máis aló da nación unificadora: en defensa do federalisMo Multinacional
canadense, violando “así o máis vello principio do federalismo e un dos
máis antigos principios do dereito occidental, sobre o que descansa a xustiza
das nosas institucións políticas: Quod omnes tangit ab onmibus tractari et
approbari debet, o que afecta a todos, debe ser aprobado por todos”. 213
O pulso entre as ideas políticas de inspiración en Trudeau e os principios
filosóficos de Taylor tivo consecuencias na cohabitación dos grupos nacionais
dentro dos Estados existentes. En Canadá, moitos tiveron a sensación de que
Pierre Trudeau gañara. Polo demais, no ámbito internacional, os estados
nacionais, presionados frecuentemente por crises políticas e constitucionais
maiores, non dubidan en apelar aos principios comunitaristas para atopar
solucións aos problemas de representación e de repartición xusta do poder.
Veremos no seguinte epígrafe como isto contribuíu ao xurdimento dunha
escola de pensamento baseada na diversidade, mais cuxos obxectivos non
sempre foron converxentes.
3.4. O dificultoso nacemento dunha nova escola canadense da
diversidade
Habitualmente, Canadá proxecta unha imaxe idílica no escenario
internacional, de modo que as personalidades políticas de Ottawa pretenden
exportar o modelo a todos os confíns do mundo. Esta imaxe de éxito que é
indiscutible e que se dá como xa adquirida presenta Canadá como un modelo
pechado, sen fisuras. En palabras de John Holmes, trátase dunha “nación
inmaculada”. 214 Constantemente amósaselle ao estranxeiro este retrato
de Canadá como un “país perfecto”, pero iso non axuda a comprender os
problemas existentes.
Pero, ¿de que país se trata exactamente?, ¿do de Trudeau ou do de
Taylor? Na nosa opinión no mundo existe unha maior necesidade de
recoñecemento que de afirmación individual. Os conflitos do Curdistán, do
País Vasco español e francés, de Cósovo, de Costa de Marfil, de Suráfrica,
de Sri Lanka, de Taiwan, do Tíbet, ou por poñer un exemplo máis próximo,
213 James Tully, “Le fédéralisme à voies multiples et la Charte”, en Alain-G. Gagnon, (dir.),
Québec: État et société, tomo 1, op.cit., p. 130.
214 Esta expresión foi utilizada por John Holmes, na súa etapa de director do Instituto Canadense
de Asuntos Internacionais, citado por Peter Russell, “Conclusion” en Nationalism in Canada,
Toronto McGraw Hill, 1966, p. 369.