Descarga en formato PDF (6 MB) - Centro Ramón Piñeiro para a ...

114 Máis aló da nación unificadora: en defensa do federalisMo Multinacional
ou burocrático. O federalismo debe pregarse a estas novas esixencias e así é
como nace a era do federalismo de concertación. 228
Simeon e Robinson teñen razón cando argumentan que o federalismo
canadense evolucionou considerablemente ao longo dos anos, pero opoñer,
como eles o fan, o federalismo de concertación ao federalismo administrativo,
parécenos un erro de interpretación. O federalismo administrativo é
simplemente outra manifestación do federalismo de concertación e o
mesmo podería dicirse sobre as nocións de federalismo colonial, imperial,
clásico, administrativo, cooperativo, constitucional, colaborativo ou
competitivo que eles utilizan para designar as relacións federais e provinciais.
Trátase de variantes do federalismo de concertación antes que de modelos
institucionalmente distintos que sexan mostra dun cambio nas características
fundamentais do federalismo canadense. Noutros termos, o federalismo
de concertación é unha constante na vida política canadense. A xestión
da federación canadense sempre se asumiu por medio das institucións do
federalismo de concertación.
A creación da federación canadense remóntase a 1867 e naceu sen a
implicación da poboación, xa que é máis ben o resultado dun acordo entre
as elites que a consecuencia dun desexo de subverter o réxime político.
Reg Whitaker salientou que a AANB de 1867, o documento fundacional de
Canadá, contrariamente á redacción das constitucións americana, francesa
e alemá, “ignora case totalmente calquera recoñecemento do pobo como
obxecto de exercicio constitucional” e que a constitución canadense constitúe
máis ben “ un acordo entre as elites, en concreto, entre as elites políticas”. 229
Isto contribuíu a diferenciar a versión canadense do federalismo da versión
norteamericana que sobrancea a soberanía popular, tal como sinala Peter
Russell. 230 Esta versión do federalismo guiado polas elites tivo, sen dúbida,
unha grande influencia sobre o modo en que os canadenses concibiron as
relacións que están na orixe do pacto federativo e o modo en que lles deron
seguimento.
228 Richard Simeon e Ian Robinson, L´État, la société et l´évolution du fédéralisme canadien,
Ottawa, Centre d´édition du gouvernement du Canada, 1990, p.226.
229 Reginald Whitaker, A Sovereign Idea: Essays on Canada as a Democratic Community,
Montreal e Kingston, McGill-Queen´s University Press, 1992, p.207 , p.206.
230 Véxase, Peter Russell, Constitutional Odyssey Can Canadians Become a Sovereign People,
2ª edición, Toronto, University of Toronto Press, 1993, p. 5.