DIARIO DE SESIÓNS DO PARLAMENTO DE GALICIA

Número 68
22 de novembro de 2010
Polo Bloque Nacionalista Galego ten a palabra o señor
Aymerich Cano.
O señor AYMERICH CANO: Moitas gracias. (Risos.)
Señorías.
Señor Núñez Feijóo, en dous anos pasou vostede da prepotencia
de que esta crise a solucionaba en 45 días á impotencia;
a dicir: a ver se escampa, a ver se o Xacobeo o podemos
ampliar outro ano máis, porque, desde logo, estratexias
para combater a crise, ningunha.
Eu xa falei na miña primeira intervención deses predicadores
da austeridade para os demais. Vénme á cabeza –hai
dúas semanas escasamente– unha entrevista que lle facía
Iñaki Gabilondo a David Táboas, este que foi director da
Oficina Económica da Moncloa e que agora é o presidente
de Seopán –non, non tamén para vós–, que agrupa as grandes
construtoras do Estado. E nesa entrevista David Táboas
empezaba dicindo que é necesario rebaixar os salarios, necesario
recortar as pensións, que está moi ben esta política que
segue o Goberno español desde a viraxe de maio, desde
aquela noite no Ecofin, e que, ademais, era bo que se axudase
ás pobres concesionarias de autoestradas porque as
pobres non chegan a fin de mes. E a esa medida de 600
millóns de euros para as autoestradas de peaxe nos orzamentos
do Estado non votan unicamente a favor os destas
bancadas, vota tamén a favor no Congreso o Partido Popular;
diñeiro que lle negan á dependencia, pero haino para as
concesionarias de autoestradas, diñeiro que recortan en sanidade,
pero haino para concesionarias de autoestradas, igual
que o houbo antes para os bancos, igual que houbo antes
para tapar canto burato había dos que realmente produciron
a crise. E vostedes convertéronse exactamente a ese credo,
ao credo dos que predican a austeridade para os demais pero
buscan un lugar ao sol, ao sol dos orzamentos públicos, ao
sol do erario público.
Xa que vostede falou de como comezou a crise, ¿lembran
aqueles meses do ano 2007, aqueles meses do ano
2008, cando todos eramos keynesianos? ¿Lembra aqueles
meses? ¿Lembra aqueles meses cando o presidente da
CEOE pedía unha paréntese na economía de mercado porque,
en fin, había que, co diñeiro público, axudar estas
pobres empresas financeiras que non chegaban a fin de mes?
43
DIARIO DE SESIÓNS DO PARLAMENTO DE GALICIA
Daquela non se falaba de austeridade, daquela non había
límites ao déficit público, e a Unión Europea facía cantas
excepcións fosen necesarias. ¿Que facían falta 150.000
millóns para os bancos? Para adiante. Pero vostedes, señores
do Partido Popular, votaron a favor no Congreso –o Bloque
Nacionalista Galego non– de darlles eses cartos aos bancos.
Vostedes si. Daquela no 2008 tamén se votou no Congreso a
eliminación do imposto sobre o patrimonio. Vostedes votaron
a favor da eliminación do imposto sobre o patrimonio, o
Bloque Nacionalista Galego non. E se vostedes non apoiaron
os últimos recortes, os últimos axustes do señor Zapatero,
non é porque non estean de acordo con eles. Xa o dixo o
outro día o señor Rajoy saíndo dunha entrevista con Botín
–o que manda realmente neste país–, e o que dixo foi que
eses recortes eran insuficientes. Vostedes non apoian os
recortes de Zapatero porque lles parecen pouco, aínda queren
máis, e iso é o que están aplicando nestes orzamentos.
Porque nestes orzamentos a crise actúa para vostedes
como escusa para apertarlles máis as caravillas aos de abaixo,
como escusa para privatizar os servizos públicos, como
escusa para recortar prestacións públicas. E é de verdade,
señora conselleira, unha vergoña que vostede presuma aquí
de que Galiza é, só precedida por Canarias, a que máis recorta.
Presuma de ter os salarios máis altos, presuma de ter un
nivel de protección social elevado, presuma de ter as pensións
medias máis altas. Non, presume de sermos os que
máis recortamos o orzamento. E o recorte vai –xa llo dixen
antes– sobre todo á protección social. ¿Sabe como recortan?
Voullo dicir eu: na memoria dos orzamentos recoñecen vostedes
que este ano 2011, como consecuencia do agravamento
da crise, vai haber un incremento do 18% nas solicitudes
de risga. Loxicamente, se hai un incremento do 18% nas
solicitudes de risga, vostedes deberían incrementar na
mesma medida a partida destinada a financiar a risga. ¿Sabe
o que fan? Conxelan a partida.
Din vostedes: este ano, como consecuencia do incremento
da crise, vai haber un 151% de incremento nas axudas de
emerxencia social, aquelas que se dan por unha vez para
quen non pode pagar a luz, non pode pagar o aluguer. ¿Sabe
canto incrementan este ano as axudas de emerxencia social
nos orzamentos? ¿Sábeo vostede? Cero, conxelan tamén a
partida. Así é moi fácil recortar, así é moi fácil presumir de
recortes, deixando as necesidades sociais sen cubrir, deixando
a xente –que non ten a culpa da crise pero si está pagan-