DIARIO DE SESIÓNS DO PARLAMENTO DE GALICIA

DIARIO DE SESIÓNS DO PARLAMENTO DE GALICIA
converxencia real do conxunto das nacións de Europa. Pero
isto tampouco foi tido en conta por parte do Goberno.
E fixo vostede despois unha interpretación claramente
maniquea. Dixo: había que elixir entre a suba de impostos ou
o combate á fraude fiscal, e nós eliximos o combate á fraude
fiscal. Señora conselleira, o combate á fraude fiscal non
se elixe: hai que dalo continuamente, e iso non ten nada que
ver coas políticas fiscais que se poñen en marcha nunha
situación de crise. Porque, ademais, nin sequera é certo que
vostedes non suban os impostos. Non só soben senón que os
crean. Estamos diante, por exemplo, do canon de auga, de
canon de vertido –que se vai poñer, iso si, pasadas as eleccións
municipais, grazas a unha emenda do Partido Popular–,
que vai facer que o recibo da auga se incremente para
o conxunto dos galegos e das galegas. Polo tanto, están
actuando claramente na carga fiscal que van soportar a
maioría dos galegos e das galegas; iso si, sen ter en conta en
ningún caso o seu nivel de renda, o seu patrimonio e as súas
necesidades; vostedes equiparan a todos do mesmo xeito.
Contra isto nós poñemos enriba da mesa unha suba de
impostos –nós non nos avergoñamos diso–, unha suba de
impostos aos que máis gañan. E por iso, nestas emendas que
presentamos, neste texto alternativo aos seus orzamentos,
poñemos enriba da mesa unha subida no tramo autonómico do
IRPF que pode supoñer –podemos discutir canto pode supoñer,
aínda que xa o temos discutido en máis ocasións– 25 millóns
de euros para as arcas galegas. 25 millóns de euros, neste
momento e coa situación de recorte que vostede debuxou, son
moi importantes para poñer en marcha desde políticas sociais
a políticas de I+D+i ou de impulso aos sectores produtivos.
E, polo tanto, é importante saber cal é o camiño a seguir,
porque o camiño a seguir non é a rebaixa de impostos, que
vostedes por certo tampouco puxeron en marcha; é que
aqueles que máis gañan teñan unha carga fiscal maior para
axudar nun momento de dificultades coma neste. Poderiamos
falar doutro tipo de impostos, pero é certo que por unha
escasa competencia nas políticas fiscais e nas políticas económicas
de Galiza –que se corresponde ademais cun Estatuto
que claramente non nos dá competencias– moitas delas
non se poden poñer en marcha.
Que non se poden poñer en marcha pero que despois
teñen un efecto na economía galega. Por exemplo: ¿como
Número 68
22 de novembro de 2010
cambiaría o mapa de ingresos da Xunta de Galiza se as
empresas enerxéticas que están neste país desde fai moitos
anos traballando, desde a hidráulica, a eólica, a minihidráulica,
as térmicas, estiveran cotizando os seus impostos en
Galiza, e non explotando os nosos recursos aquí e declarando
os seus impostos en Cataluña, en Madrid ou onde sexa,
pero non aquí? Iso é algo que, evidentemente, tamén tiña
que ser modificado. Se están a explotar os recursos aquí, que
paguen aquí os seus impostos. Ese é o mecanismo para
garantir tamén un nivel de ingresos acaído.
Polo tanto, estamos xogando nun escenario que vostedes
debuxan con moi pouca marxe de manobra. Aínda así, veremos
a continuación como dentro mesmo deste orzamento se
poden facer cambios que dalgunha maneira poñen enriba da
mesa un novo modelo, mesmo dentro do estrito campo de
xogo que efectivamente vostedes poñen enriba da mesa por
non cambiar estes aspectos.
Aspectos que afectan a todos, desde o decreto do carbón,
as caixas galegas, a Vulcano, ao eólico, por certo, que acaban
vostedes de adxudicalo e eu creo que están obviando ou
ignorando algo moi importante, e é que a nivel de Estado
existe un rexistro de preasignacións e que se ese rexistro de
preasignacións non inclúe o reparto de eólico que se fixo hai
uns días non van ter primas e polo tanto non hai nin plans
industriais nin xeración de emprego, nin sequera desenvolvemento
do sector eólico, unha lei por certo que se puxo en
marcha cando vostedes eran xa responsables do Goberno.
Non se poden botar as campás a voar cando resulta que quen
ten a chave dese reparto non son vostedes, é o Estado a través
dese rexistro de preasignacións, que en todo caso haberá
que ver como se desenvolve. Pero este é o escenario no
que se move a economía galega, e aí é precisamente onde hai
que actuar.
Mire, eu botei en falta sinceramente, o Bloque Nacionalista
Galego botamos en falta á mañá na súa intervención
palabras –e díxenllo tamén na primeira intervención na
Comisión–; fala vostede de solvencia, de estabilidade orzamentaria,
pero non se fala dos aspectos que están preocupando
realmente aos galegos. ¿E cales son? O emprego.
¿Cal é? A pobreza. ¡Oia! Hoxe mesmo se publicaba que hai
55.000 familias galegas que necesitan axuda para comer
todos os días. ¡Home!, algo destes orzamentos terá que ir
dirixido a esa xente, algo destes orzamentos terán que ir diri-
52