DIARIO DE SESIÓNS DO PARLAMENTO DE GALICIA

Número 68
22 de novembro de 2010
votedes o acordo para o diálogo social –a CIG xa non o asinou,
con bo criterio, vendo o que está pasando– que agora
denuncian que vostedes están incumprindo ese diálogo
social, eses acordos, porque nos orzamentos non aparecen
reflectidos os compromisos, que nos orzamentos faltan cen
millóns de euros para loitar contra a sinistralidade laboral,
para mellorar a protección social; outro acordo que se
incumpre.
Pero ¿sabe cal é, señoría...
A señora PRESIDENTA: Vaia rematando, señor Aymerich.
O señor AYMERICH CANO: ... –xa remato, señora presidenta–
o acordo fundamental que estes orzamentos e este
Goberno do que vostede fai parte incumpre? O acordo fundamental
é o que debe ligar o Goberno cos cidadáns, o pacto
social fundamental de que o Goberno responda aos intereses
da maioría dos cidadáns, non aos intereses dos mercados ou
non aos intereses dos patrocinadores do partido que goberna.
Que o Goberno responda aos intereses da maioría dos
cidadáns, e a maioría dos cidadáns en Galiza non queren
recortes; a maioría dos cidadáns en Galiza non queren un
goberno que presuma de recortar mentres as necesidades
sociais están desatendidas...
A señora PRESIDENTA: Remate, señor Aymerich.
O señor AYMERICH CANO:... queren servizos públicos,
queren protección social, queren emprego de calidade e queren
un país ordenado. Por iso non somos nós é a maioría da
sociedade galega que rexeita eses orzamentos e a que lle
pide que os devolvan.
Máis nada e moitas grazas. (Aplausos.)
A señora PRESIDENTA: Moitas gracias, señor Aymerich.
Polo Grupo Parlamentario dos Socialistas de Galicia ten
a palabra o señor Vázquez Fernández.
O señor VÁZQUEZ FERNÁNDEZ: Gracias, señora presidenta.
Señora conselleira, señor presidente da Xunta, hai un
dato que é clave para entender o que está pasando nestes
orzamentos. Galicia ten unha crise, vostede é o presidente de
45
DIARIO DE SESIÓNS DO PARLAMENTO DE GALICIA
Galicia; vostede ten unha crise. E a clave é que vostede non
quere saír na foto da crise. Vostede externalizou a xestión do
presidente e parece coma se isto da crise de Galicia non vai
co presidente: ou Zapatero ou a oposición ou Europa ou
Obama, pero o presidente de Galicia non ten nada que ver
cos problemas das galegas e dos galegos.
A función do Goberno galego, señor Feijóo, é resolver os
problemas de Galicia. Estes problemas só se resolven cunha
política axeitada que teña claramente unha base económica.
Dende hai case dous anos, esta é a súa responsabilidade,
pero, por desgraza, para os parados, para os xóvenes, para os
doentes, para os dependentes, para os estudantes e para as
empresas, vostede renuncia a solucionar os problemas, mentres,
de xeito irresponsable, dedica toda a súa enerxía a buscar
culpables alleos e a desaparecer da foto da crise deste
país.
Señor presidente, todos temos dificultades, pero, evidentemente,
cando vostede chegou ao poder a lombos desta
crise, comprometeu que ía solucionar o desemprego en 45
días. Non só ten 32.600 empregados máis que cando comezou,
senón que vostede lle anunciou a Galicia que era o
garante do futuro. ¡Home!, tanto llo anunciou que o firmou,
e presentou un contrato con Galicia. Eu pídolles a todos vostedes,
señores deputados, que repasemos o contrato con
Galicia do señor Feijóo. Señora conselleira, señora conselleira,
(Aplausos.) o problema é que vostede, cando fixo os
orzamentos, non se acordou de ler o contrato do señor presidente
con Galicia, porque, se o lera, fala en primeiro lugar
dun contrato para resolver os problemas de emprego. E
cando vostede traduce os orzamentos, a maior redución vai
ás políticas activas de emprego.
Falaba dunha estratexia económica, e a estratexia económica
o que está claro é que só se presenta con recortes a todo
aquilo que fale de innovación, que fale de investimento e
que fale de autónomos.
Falaba de austeridade, e curiosamente só medran as consellerías
como a de Presidencia e, dende logo, o número de
asesores do presidente segue sen baixar. Aí non hai recorte
nin hai austeridade. Falaba de fiscalidade, pero, evidentemente,
a fiscalidade segue sen ser un elemento de confrontación.
Fala de sanidade con garantías. ¿Para quen? ¿Para
quen son as sanidades? ¿Para quen é a sanidade con garantí-