Geçmişte ve Bugün Nükleer Enerji Tartışması - Çevre Mühendisleri ...

Prof. Dr. Tolga Yarman
Bu sözlerime “Akılcı, ulusal, enerji politikaları”, bu arada ulusal bir
nükleer politika, meydana getirilemez”, demiyorum. Ama, “Etrafta
hangi ciritlerin nasıl atıldığına, dikkat etmeliyiz.”, demek istiyorum.
Bakın, “hat safhadaki bir acı” örneği olarak, Đran-Irak Savaşı, çok ibret
vericidir. Taraflar savaşa tutuşmada ve kendi kendilerine gaddarca
kötülük etmede ne kadar kör ise; birilerinin, fırsatı fırsat bilip, taraflara
daha çok silâh satmak üzere el oğuşturduğu, hatta menfur amaçlarla,
mevcut yaraları kaşıyıp kundakladığı, işte maalesef o kadar gerçektir.
Hadi bundan geçelim... Ama örneğin, bir Markos'a bakın! Filipinler'de
güzelim Pasifik manzaralı muz bahçelerinin ortasına, Keban Barajı gücünde
dev bir nükleer santral kurup; bunun duvarını da (nükte ile söyleyeyim)
mora boyayarak; yoksul Filipinli'ye “fiyaka” yapmak istemedi de,
ne yaptı, o Markos?
Böylesi bir tavır, inanın Batı'nın siyaset psikologlarının gözünden hiç
kaçmaz; harika bir biçimde değerlendirilir; Filipinler’in enerji planlamasına
nükleer enerji “küt” diye, dahil ettiriliverir. Arkasından da,
gerikalmışlardan hangilerinin nükleer enerjiye yöneldiğine ilişkin “tablolarda”,
ötekiler gibi Filipinler de, örnek olarak, gösterilir. Siz de buna
bakarak, kendinize ilişkin çıkartsama yapar, düşünce geliştirirsiniz!..
Bütün bunlar bir yana... Nükleer enerjiye, 1960'ların sonlarından başlayıp,
1970'lerin sonlarına doğru, iyice belirginleşen bir ilgi oluşmaktadır.
Kurulu nükleer santraller, bir-iki pürüz dışında gerçekten çok iyi bir
“işletme siciline” sahiptir. “Askeri amaçlarla nükleer enerji üretimi” ile
“sivil amaçlarla nükleer enerji üretimi”, sanki artık iyice ayrışmıştır; en
azından farklı farklı gözetilmektedir.
32