Geçmişte ve Bugün Nükleer Enerji Tartışması - Çevre Mühendisleri ...

Prof. Dr. Tolga Yarman
Çok geçmedi, ABD hızlı üretken sistemi, genelde benimsememeye,
karar verdi. Fransa, Japonya, Đngiltere, Almanya, Đtalya ve (Eski)
Sovyetler Birliği, bu yöndeki çabalarını sürdürdüler. Bu arada şu da var
ki, Fransa, ünlü hızlı üretken reaktörü “Super-phenix”i, 1996’da,
güvenlik nedeniyle devreden çıkardı; 1998’de ise kapattı. Đtalya esasen,
Çernobil sonrası, tüm nükleer santrallerini devreden çıkardı. Đngiltere;
hızlı üretken reaktörler, genelde nükleer enerji alanında, geri adım
atmakta. Almanya ise, malûm, “ekonomik ceremesi” ağır olmakla
birlikte, nükleer programını “dondurdu”.
Her hal-u kârda, nükleer bilim adamları tahminlerinde yanılmış olacaklardı.
Ne “dünya enerji talebi” öngörüldüğü gibi hızlı, artacak; ne de
nükleer enerjiye yüklenecek işlev sanıldığı kadar, hacimli olacaktı. Hele;
1979 Harrisburg TMI (Pensilvanya, ABD) reaktör kazası, bu yetmiyormuş
gibi bir de 1986 Kiev Çernobil (Ukrayna, Eski Sovyetler Birliği) reaktör
kazası vuku bulunca, kamuoyunun nükleer enerjiye dönük korkusu
ve tepkisi artacak; nükleer enerjiye bağlanan umutlar belirgin biçimde
gerileyecekti.
Sonuçta “talep ve nükleer enerji beklenti tahminleri” bir hayli yanılıyor;
evdeki hesap çarşıdakine, hiç ama hiç uymuyordu.
44