Geçmişte ve Bugün Nükleer Enerji Tartışması - Çevre Mühendisleri ...

OBJEKTĐF OLMAK
“Objektif olmak”, yani yansız durmak, gerçekten önemlidir; sağlıklı
algılamanın ve sağlıklı karar vermenin bazıdır. Herhangi bir olaya elden
geldiğince, objektif bakmak; yani, bir olayın olumlu ve olumsuz özelliklerini,
yansız ve dengeli değerlendirmek; “çağdaş insanın davranışı”
olarak, tanımlanabilir. Yoksa; herşeyi bıçak sırtında sayarak; bıçağı ise,
ne tarafa yatıracaksanız, o tarafı makbul gibi göstererek, varacağınız yer;
“ilkel çıkarlar” ile, “bir alay çelişkiler yumağından” başka bir yer, değildir.
Bence; olumsuzluklara baş çevirerek pembe bir “nükleer taraftarlığı”
yapmak da; “Gıcık oluyorum!” diyerek, “içeriksiz bir nükleer
aleytarlığı” yapmak da; “demokratik” açıdan, eş değerde, sakıncalıdır.
Ama işte, iki davranış biçimine de, sıkça rastlamaktayız.
“Barışçıl amaçla” nükleer enerji üretimi, birkaç, önemsiz sayılmayacak
kazaya rağmen, 1979'da ABD'de meydana gelen TMI ükleer Reaktör
Kazası’na kadar, gerçekten temiz sayılabilecek bir sicile sahiptir.
Gerek bu kaza, gerekse 1986'daki Çernobil ükleer Reaktör Kazası;
nükleer enerjiye bağ!anan umutları, önemli ölçekte gerilemiştir.
Şu var ki; tüm dünyada halen; ülkemizde, bugün için kurulu elektrik
üretim kapasitemizden (2000 itibariyle yaklaşık 40000 Megawatt), yuvarlak
on kat daha fazla, işletmede bulunan, bir nükleer güç ağı mevcuttur.
Böyle bir olguyu nükleer enerjiyi beğenmesek de, çarpıcı bulmamak,
sanırım mümkün değildir.
Nedir ki bunu, Çernobil Nükleer Reaktör Kazası'nın sonuçlarını yekten
örtmek üzere, ileri sürmek, hiç hoş durmamaktadır. Bunun gibi sözgelişi,
bir “baraj çökmesinden” veya bir “kimya fabrikası kazasından”
75