ezârika'nın doğuşu ve görüşleri - Düşünce Tarihi

Havaric: Peki öyleyse Ali, böyle bir adamı, nasıl hakem olarak tayin
edebildi Ali böyle yapmakla ihramlı iken öldürdüğü avın kıymeti üzerinde, böyle bir
fiile izin veren birinin hükmünü kabul eden bir adama benzemektedir. Ayrıca Amr b.
el-As , mü’minlerin kanlarını dökmeyi meşru bir hareket saymadı mı Allah’ın ve
Müslümanların düşmanlarına iltihak etmedi mi
İbn Abbas: Evet. Bundan dolayı da siz, Ali ile uyuşamadınız.
Havaric: Kur’an-ı Kerim’deki ayete gelince ... “Eğer karı-kocanın arasının
açılmasından endişelenirseniz, erkeğin ailesinden bir hakem, kadının ailesinden de
bir hakem gönderiniz …” 50 buyuruluyor. Şimdi farzet ki Yahudi veya Hıristiyan bir
kadınla evlenmiş bir Müslüman var ve bunların aralarında bir geçimsizlik
doğmuştur. Böyle bir olayda gerek Yahudi gerek Hıristiyanın inanmadıkları
İslam hukukuna göre hüküm vermeleri için Yahudi ve Hıristiyan davet etmek caiz
midir
İbn Abbas: Hayır.
Havaric: Öyleyse Ali, Müslümanların kanlarının dökülmesi Allah tarafından
yasaklanmış olduğu halde, kan dökmeye müsaade eden ve düşmanlarımızla birleşen
Amr b. el-As’in hakemliğini, nasıl kabul edebildi Bize karşı bu tip bir anlaşmanın
tamamlanmasının ve yerine getirilmesinin caiz olabileceği şeklinde ifade ettiğin Hz.
Peygamber ile kafirler arasındaki , daha sonra feshedilmiş olan anlaşma meselesine
gelince... nitekim aynı şekilde kıble önce Kudüs iken, sonra Kabe’ye çevrildi.
Başlangıçta şaraba müsaade edilmişti; fakat daha sonra yasaklandı...
Beraet (Tevbe) Suresinde Allah, Hz. Peygamberi kafirlerle herhengi bir
anlaşmaya girişmekten menetmiş ve şöyle buyurmuştur. “Allah’tan ve
Peygamberinden, kendileri ile anlaşma yaptığınız müşriklere kat’i bir ihtar’dır...” 51
Böylece Tevbe suresi, putperestlerle olan bütün anlaşmaların bozulmasını emretmiş
ve Hz. peygamberi de, Allah’in kelamını işitebilmeleri şartıyla kendisinden himaye
elde etmeye çalışanlar müstesna, müşriklerle herhangi bir emniyet ve rehin
bağışlamaktan menetmiştir. Keza Allah şöyle buyurmuştur. “Ey inananlar! Doğrusu
50 4. Nisa, 35.
51 9. Tevbe, 1-2.
17