HAVRAN ÇAYI HAVZASININ (BALIKESİR) CBS ve UZAKTAN ...

Edremit grabeni en geniş grabenlerden birisidir (Yılmaz vd., 2001). Ayrıca Orbay vd.
(1993) tarafından Edremit Körfezi ve civarındaki paleomagnetik çalışmalardan,
Miosen örnekleri için Edremit Körfezi’nin kuzeyinde saatin tersi yönünde 25 o ,
güneyinde ise yine saatin tersi yönünde 15 o -40 o ’lik dönmeler hesaplanmıştır.
Böylece körfezin kuzey ve güneyinin iki farklı blok şeklinde incelenmesi gerektiği ve
bunun yanında güney bloktaki saat tersi yönündeki dönmenin kuzeye göre daha
fazla olduğu belirtilmiştir.
Tektonik aktivitenin bir göstergesi olan faylar gerek çalışma alanında gerekse
graben sahanın genelinde 3 grupta toplanabilir. Bunlar doğu – batı (D-B) yönündeki
faylar, kuzeydoğu-güneybatı (KD-GB) uzanımlı faylar ve kuzeykuzeybatıgüneygüneydoğu
(KKB-GGD) uzanımlı faylardır. Genel olarak D-B uzanımlı faylar
diğer ikisine göre daha gençtir (Yılmaz vd., 2001). Çünkü, KD-GB uzanımlı faylar ve
bunların yan kolları olan KKB-GGD uzanımlı faylar, D-B yönlü faylarla ani bir şekilde
sonlandırılmıştır. Edremit Körfezinde sismik yansıma kesitlerinden elde edilen
verilere dayanılarak, kuzey ve güneyden geçen oblik atımlı (çiçek yapısı özelliği
gösteren doğrultu atımlı + normal faylar) faylarla sınırlanmış bir havza yapısı açıkca
görülmektedir (Beyhan, 1999). Ayrıca aynı araştırmacı tarafından Saroz, Edremit ve
Gökova Körfezlerinin gerek tektonik hızlar, gerekse sahalardaki fayların kinematiği
açısından ve sadece açılma bileşenleri gözönüne alındığında Edremit Körfezi’nin
diğer ikisine göre en yavaş açılan basen olduğu belirtilmiştir.
Edremit grabeni ve çevresi ayrıca Batı Anadolu’daki sismik aktivitenin fazla olması
yanında, düşük magnitüdlü depremler gözle görülür derecede birbirilerine yakın bir
şekilde kümelenmişlerdir (Üçer vd., 1985). Birçok kaynakta bu depremlerin episantır
uzaklığı 0-50 km. arasında değiştiği belirtilsede, ana depremlerin 10-15 km. den
daha derin olmadıkları saptanmıştır (Jackson ve Fitch, 1979; Eyidoğan ve Jackson,
1985). Saha ve çevresi için 1905 ten günümüze meydana gelmiş depremler
incelendiğinde, büyüklüğü 4 ve üstü depremlerin fazla olduğu dikkat çeker. Bu
depremlerden 6’dan büyük olanlar çalışma sahasına lokasyon olarak çok yakın olan
1919 Soma (Büyüklük: 6.9), 1939 Bergama (Büyüklük: 6.5), 1944 Ayvacık
(Büyüklük: 6.8) ve 1953 Yenice-Gönen (Büyüklük: 7.2) depremleridir (Şekil 6)
(Ambraseys, 1970, 1988). Çalışma alanı içinde büyük magnitüdlü depreme
rastlanmazken büyüklüğü 2-5 arasında değişen depremleri görmek mümkündür
(Şekil 7). Meydana gelmiş bu depremler havza içinde daha çok Havran Çayı kuzey
bölgesinde yoğunluk kazanmıştır (Şekil 7). Frekans olarak büyüklüğü 2-3 arasında
19