Mart 2011 - Sayı: 157 (4398 KB) - İzmir - İnşaat Mühendisleri Odası

Başyazı
Ayhan EMEKLİ
İMO İzmir Şube Başkanı
Değerli Meslektaşlarım;
Dergimizin bu yazısını kaleme almak giderek ısınan ve sıcaklığı artan
gündemin bir günden diğerine çok hızlı değişmesi nedeniyle
kolay olmayacak. Önceki sayılarda Şube Başkanımız Tahsin Ağabeyin
yazdığı bu sayfanın taşıdığı değer ve sorumluluk anlamında;
onun çizgisini sürdürmek, İMO örgütlülüğüne, bizlere kattıkları
açısından ayrı bir görev yükleyecektir.
Geçtiğimiz günlerde bizimde içinde bulunduğumuz coğrafyada
Tunus’ta başlayıp; Mısır ve Libya’da devam eden, Kuzey Afrika ve
Arap yarımadasıyla tüm Ortadoğudaki Arap dünyasına sıçrayan,
halkların diktatörlere karşı meydanlardaki eylemleri şeklinde ortaya
çıkan ve demokrasi talepleri içeren gelişmeleri yine canlı TV
yayınları ile izledik. Buna karşılık olarak ülkelerin bazılarında otoriter
yöneticilerin -diktatörlerin- baskıları artırdığını; bir kısmında
ise diktatörlerin ayrılmasıyla yönetim değişikliklerine gidildiğini
ya da yönetimleri tarafından kısmi reform söylemlerinin dile getirildiği
süreçler gündeme geldi. Bütün bu gelişmelerin yaşandığı,
halkların demokrasi talepleriyle sokağa döküldüğü ülkelerin ortak
benzerlikleri otoriter rejimlerle yönetilmeleri ve bu nedenle de örgütlü
yapılara sahip olamamalarıdır. Toplumsal ve siyasal eylemlerde
başarı örgütlülükten geçmektedir. Bu nedenle; yıllardır ezilen,
sömürülen ve baskı altında tutulan halkların önümüzdeki süreçte
eylemlerini biçimlendirmede, haklılıklarını dile getirme ve elde etmede,
demokratik süreçlere yol almada tanıklık edeceğimiz daha
da zorlu günler beklemektedir.
“Yeni Dünya Düzeni” veya “Küreselleşme” süreci, 1991’de Sovyetler
Birliği’nin dağılmasını izleyen özellikle Doğu Avrupa’da ve Balkanlarda
oluşan -oluşturulan- yeni devletler ile başlamıştı. 9 Eylül
2001’de Amerika’daki İkiz Kulelere yapılan saldırının arkasından
dünyanın geniş bir bölümünde ABD’nin “Terörizmle küresel savaş”
diye adlandırdığı, radikal-siyasal İslami terör tehdidini askeri
girişimlerine gerekçelendirme yaptığı ve özgürlük, demokrasi
kavramlarını öne sürdüğü Irak ve Afganistan işgalleri dönemi ile
devam etti. Sömürgeciliğin tarihinde, daha önce de, ‘demokrasi’
bahanesiyle işgaller olmuştu. Amerika ve Fransa’nın Vietnam’a savaş
açarken neden olarak kullandığı ”uygarlaştırma” (sömürgeleştirme)
gerekçeleri işgal amacıyla hep kullanılan yöntemlerdi.
Kuzey Afrika’da Libya sürecini ele aldığımızda; AB’ye ve ABD’ye
yönelik bir tehdit ya da saldırı yok iken işgale dönük girişimlerin
hızla başlatılmasını dikkatle değerlendirmeliyiz. Bugüne kadar söz
konusu ülkelerle ciddi bir çelişki yaşamayan, totaliter rejimlerle,
diktatörlerle çıkar ilişkilerini uzun yıllardır sürdüren emperyalistler
kendi kontrolleri dışına çıkabilecek gelişmelere müdahil olmak
adına yine aynı söylemleri kullanarak; insan hakları, demokrasi vb.
adına harekete geçtiklerini -işgal ettiklerini- söylüyorlar. ABD ve
AB’nin Libya müdahalesinin Nato komutasında yapılması kararı ve
ardından meclisten geçirilen tezkere ile Türkiye’nin İzmir komuta
merkezi olmak üzere üslerini kullandırmasıyla ve askeri birlikleriyle
işgal gücü içinde yer almasıyla; AKP hükümeti ülkemiz için biçilen
jandarmalık-bekçilik rolünü üstlenerek emperyalistlerle işbirlikçi
bir politika izlemektedir. Tarihin ne garip bir oyunudur ki daha iki
ay kadar öncesinde Kaddafi’den para ödülü ile birlikte “İnsan hakları
ödülü” alan yine Başbakan Tayyip Erdoğan’dır. Diğer emperyalist
ülkeleri de yanına alan ABD; tek kutuplu hale gelen yaklaşık
200 ülkeli dünyamızda BM örgütü içinde yalnızca 15 üye devletten
oluşan ve ancak beşinin veto yetkisi olan Güvenlik Kurulunu; kendi
çıkarları doğrultusunda kullanmaktadır. Unutulmamalıdır ki bugüne
kadar hiçbir emperyalist müdahale halkların lehine çözümler
getirmemiştir.
Mısır’da Mübarek’e halkın taleplerini dikkate almasını söyleyen,
Libya’da müdahale güçleri içinde yer alan AKP hükümeti; ülkemizde
referandum ile birlikte darbelerle hesaplaşılacağı, meclisten
geçen torba yasalarla “ileri demokrasi”ye geçileceği sahte söylemleriyle
adım adım baskıcı-otoriter bir rejim dayatmaktadır. İçinde
bulunduğumuz dönemde iktidarın referandum sonrasında yargıya
yönelik düzenlemelerle “müdahalelerle” kendi yargısını oluşturduğu,
çalışma yaşamında özelleştirme taşeronlaştırma esnek
çalışma uygulamalarıyla işsizlik ve güvencesizliği yaygınlaştırdığı,
gençlerin taleplerini polis baskısıyla gözaltı ve tutuklamalarla susturmaya
çalıştığı sivil baskıcı yöntemler hüküm sürmektedir. İnsanların
savunma haklarının elinden alındığı, yargılama başlamadan
medya kanallarında suçlu ilan edildiği, muhalif görüşte devrimci
demokrat yurtsever eleştiren basına yapılan baskınlarla ve cezaya
dönüşen tutuklamalarla düzeni ve cemaati eleştiren gazeteciler
terörist ilan edilerek gözaltına alınmaktadır. Toplum; bireyler, örgütler,
medya ve yargı olarak daha özgür, daha bağımsız ve daha
“demokratik” bir çizgide mi gitmekte, yoksa daha sınırlı ve kısıtlı,
daha denetlenen, izlenen, kaydedilen ve baskıyla yönlendirilen
bir yolda mı ilerlemektedir? Önümüzdeki süreçte haklarımızı elde
etmemiz ve koruyabilmemiz birlikte ve örgütlü hareket edebilmemize
bağlı olacaktır.
Değerli meslektaşlarım;
Japonya’da 11 Mart tarihinde 9.0 büyüklüğünde, karadan 130 km.
uzaklıkta, merkezi okyanus tabanının 30 km. derinliklerinde meydana
gelen düşey atımlı depremi ve sonrasında depremin oluşturduğu,
25 dakikada kıyıya ulaşan, 10 m. yüksekliği aşan ve karanın
birkaç km. iç kısımlarına kadar giren dev tsunami dalgalarını hepimizi
ürperten görüntülerle yine canlı yayında izledik. Deprem
etkisinde binaların güvenli olduklarını, insanların bulundukları
yeri terk etmediklerini gördük. Depremden çok tsunami’nin büyük
yıkıcı etkileri, onbinlerce insanın canını kaybetmesi-yaralanması,
dev dalgaların bir-iki katlı genellikle ahşap evleri, otomobilleri,
gemileri önüne katıp sürüklemesi, nükleer santral patlamaları-sızıntıları
felaket görüntüleriydi. Japon halkıyla dayanışma duygularıyla
ve hayatlarını kaybedenleri saygıyla anarak 17 Ağustos 1999
depremi sonrası şapkamızı koyup düşünmeliyiz. Geçen süreyi nasıl
geçirdik? Daha önce defalarca söyleyip yazdıklarımızı tekarlarsak;
İmar Yasası, Yapı Denetim Yasası, Kentsel Dönüşüm Yasası vb. ilgili
yasaları yeniden düzenlemeliyiz. Okullar, hastaneler, köprüler,
ulaşım yapıları ve diğer kamu binalarını acilen gözden geçirip
deprem güvenlikli hale getirmeliyiz. Afet yönetimini yeniden düzenlemeliyiz.
Yeşil alanları, parkları koruyup halkın sığınacağı park,
bahçe, toplanma alanları hazırlıklarını yapmalıyız. Yüksek riskli yapı
ve kentsel dokularımızı, mevcut yapı stokumuzun durumunu belirlemeli,
güncellemeliyiz. Yapı denetim sistemimizin sorunlarını
gidermeliyiz. İmar aflarını gündemden düşürmeli, proje ve uygulamadaki
denetimsizliğe karşı durmalıyız. Sonuç olarak; Deprem
güvenli yapı için, tüm binaların İnşaat Mühendisliği hizmeti alması
gerçeğinden hiç sapmamalıyız.
İMO 42. Dönem Çalışma Programı doğrultusunda 9-10-11 Aralık
2011 tarihinde Ankara’da yapılması planlanan İnşaat Mühendisliği
Kurultayının İzmir Çalıştayını 29-30 Ocak 2011 tarihlerinde Balıkesir,
Çanakkale ve Manisa şubeleriyle birlikte Şubemizde gerçekleştirdik.
Mevzuattan kaynaklanan sorunlarımız, Çalışma yaşamına
ilişkin sorunlar, Siyasal ekonomik ve toplumsal gelişmelerin meslek
alanımıza yansımaları, Mühendislikte kalite ve güvenilirlik ana başlıklarında
İnşaat Mühendisliğini, mesleğimizi üyelerimizin katılım
ve katkılarıyla değerlendirdik. Düzenlediğimiz çalıştay, kurultay,
kongre, panellerde tartıştığımız sorunlarımızı, etkinlik sonuç bildirgelerini
15 Mayıs’ta Ankara’da yapılacak olan TMMOB mitinginde
ve 12 Haziran genel seçim sürecinde ülkemiz, toplum ve mesleğimiz
adına dile getirmeye devam etmeliyiz. 1998 yılından sonra
ikincisi düzenlenen TMMOB Demokrasi Kurultayına yönelik İzmir
Yerel Kurultayının 7 Mayısta Şube Başkanımız Tahsin Vergin adına
düzenlenmesi, Karşıyaka Belediye Başkanı İnşaat Mühendisi Cevat
Durak’ın önerisiyle Karşıyaka Belediye Meclisinin Karşıyaka’da bir
parkta Tahsin Başkanımızın adının yaşatılması kararları bizlerin
onur duyduğu iki gelişme oldu. Onun çizdiği yolda ilerleyeceğimize
inanıyor, Tahsin Ağabeyi saygıyla anıyorum.
Saygılarımla.
2
Mart 2011 - 157