Mart 2011 - Sayı: 157 (4398 KB) - İzmir - İnşaat Mühendisleri Odası

Üyelerimizden
8 MART DÜNYA EMEKÇİ KADINLAR GÜNÜ
Latife DOĞAN
İnşaat Mühendisi
Üretimde makineleşme ve teknolojik gelişmelerle birlikte,
emek hareketlerinin damgasını vurduğu 20. yüzyıl başlarında,
endüstriyel olarak gelişmiş ülkelerde kadın sorunları
ve eşitlik hakları gündeme gelmeye başlamıştı. Ücretli
çalışma yaşamına girmeye başlayan kadınlar, çoğunlukla
cinsiyete dayalı işbölümüne uygun işlerde, çalışma koşullarının
kötü, ücretlerinse piyasanın altında olduğu alanlarda
istihdam ediliyorlardı. Yaşamlarında meydana gelen
değişiklikler, kadınları kendilerini kuşatan politik yasaklara
karşı harekete geçirdi.
1857’de New York’ta günlük 12 saat çalışma saatinin düşürülmesi,
düşük ücretlerin düzeltilmesi ve daha iyi çalışma
koşulları için yaklaşık 40.000 işçi greve başlıyordu. Polis
tarafından fabrikaya kilitlenen ve çıkan yangından kaçamayan
çoğu kadın 129 işçi vefat ederken 1908 yılında yine
New York’ta yaklaşık 15.000 kadın daha kısa çalışma saati,
daha iyi gelir ve oy hakkı için “Ekmek ve Gül” sloganıyla
yürüyordu. Ekmek; yaşama güvencesini, karın tokluğunu
temsil ederken gül; kaliteli yaşama hakkını simgeliyordu.
1910 yılında ise Clara Zetkin isimli bir Alman sosyalist kadın,
kadın Sosyalist Enternasyonalinde bir Dünya Kadınlar
Günü olmasını öneriyor ve kabul ediliyordu.
Dünya emekçi kadınlar gününün var olmasını sağlayan
bu önemli kilometre taşlarına da bakarak denilebilir ki; 8
Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü; kadınlar için insanca
yaşama hakkını, eşit eğitim alma, eşit çalışma koşullarıyla
eşit ücretler karşılığı çalışma haklarını talep ettikleri gündür.
Emeğin yüceliğinin, kutsallığının, haklılığının ve sıra
kadınlara gelince sömürünün nasıl katlandığının hatırlandığı,
haykırıldığı gündür. Emekçi kadınların sömürüye-zulme
karşı sınıfsal bir başkaldırısıdır.
İlk çağlarda kas gücü nedeniyle hayatta kalma savaşını
sırtlanan erkeğe, evde yemek yapıp çocuklarını büyüterek
yardım eden kadının görevi ne yazık ki akıl çağının yaşandığı
günümüz modern dünyasında da değişememiş, kadından
beklentiler aynıyla baki kalmış, daha fazlasını talep
etmesi önlenmeye çalışılmıştır. İnsanı bir özne olmaktan
çıkarıp, bir meta haline getiren kapitalist düzenden, yani
sermayenin hükümranlığından ne tek başına kadının, ne
de tek başına erkeğin gerçek anlamda bir kurtuluş sağlayamayacağının
bilinciyle kadınlar tarafından talep edilen;
erkek egemenliğine karşı kadın egemenliği değil, sadece
insanca eşit yaşama hakkıdır. Tıpkı Fransız Kadınların 1848
Devrimi sırasında yayımladıkları 23-28 Mart 1848 tarihli La
Voix des Femmes adlı kadın gazetesinde kendilerine erkekler
tarafından yöneltilen ‘Ne istiyorsunuz? Ne yapmaya
çalışıyorsunuz?’ sorusunu: ‘Biz, barışın ve doğruluğun
hâkim olduğu yeni bir dünyayı sizinle birlikte yeniden
kurmak istiyoruz; biz, her ruhta adalet ve her yürekte sevgi
olsun istiyoruz.’ şeklinde cevaplamaları gibi.
Fakat ne yazık ki geçen yüzyıllara rağmen bu anlayış oturamamıştır.
Hala kadına karşı şiddet en yaygın, ancak en
az cezalandırılan suçtur. Hala her yıl milyonlarca kadın
ya doğar doğmaz ya da erkek kardeşleri veya babaları ile
eşit derece gıda ve tıbbi yardım alamadığı için ölüyor. Her
geçen yıl fuhuşa zorlanan, bunun için satılan kadın sayısı,
cinsel kölelikten elde edilen kazançlar artıyor. Hala birçok
kadın, kanser, sıtma, trafik kazaları ve savaşlardan daha
çok, erkek şiddetinin sonucu hayatını kaybediyor veya
sakatlanıyor.
Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdür Yardımcısı
Leyla Coşkun yaptığı bir açıklamada, son 10 yılda Türkiye
genelinde; evlenmiş kadınların yüzde 39`unun fiziksel
şiddete, yüzde 15`inin cinsel, yüzde 42`sinin fiziksel veya
cinsel, yüzde 44`ünün ise duygusal şiddete, lise ve üzeri
eğitim almış her 10 kadından 3`ünün de fiziksel veya cinsel
şiddete maruz kaldığını belirtmiştir. Görülmektedir ki;
kadınların büyük bir çoğunluğu şiddeti yaşamakta ve eğitim
veya sosyo-ekonomik durum gibi kriterlerin yüksek
olması da kadının şiddetten korunmasını sağlayamamaktadır.
Kadınlar, yüzyıllardır verdikleri mücadeleye rağmen
hala varoluşlarını kabullendirmeye çalışmakta, insanca
eşit yaşama kavgalarını devam ettirmek durumunda bırakılmaktadır.
Doğuran, doyuran, çalışan, üreten, paylaşan yaşama anlam
ve değer katan emekçi kadınların; sömürülmeye, ezilmeye,
bedenleri üzerindeki kontrole, yoksullaştırılmaya,
cinsel, fiziksel, duygusal, psikolojik, ekonomik her türlü
erkek egemen şiddete hayır dediği evrensel günüdür 8
Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü.
46
Mart 2011 - 157