J.R.R. Tolkien - Yüzüklerin Efendisi - İki Kule

More documents

Recommendations

Info

358 i K i KULE dor'un arkasında, sonunda kocaman, yavaş yavaş ilerleyen bir bulutun kenarını.bulmuş, henüz lekelenmemiş Deniz'e doğru meşum bir ateş halinde düşmekte olan güneş kavuşuyordu. Kısacık ışığı, Argonath'ın hareketsiz ve heybetli taştan kralları gibi oturmakta olan muazzam bir şeklin üzerine vurdu. Yıllar onu kemirmiş, vahşi eller sakatlamıştı. Kafası gitmişti, onun yerine alay olsun diye, yuvarlak, kabaca yontulmuş, medeniyet görmemiş eller tarafından, alnında kocaman kırmızı bir göz olan sırıtan bir yüze benzetilmeye çalışılarak kabaca boyanmış bir taş konmuştu. Dizlerinin, azametli tahtının ve kaidesinin üzerinde Mordor'un solucan halkının kullandığı cinsten kötü sembollerle karışık boş karalamalar vardı. Aniden Frodo, eski kralın yatay ışınların çevrelediği başını gördü: Yuvarlanmış, yol kenarında yaüyordu. "Bak Sam!" diye bağırdı hayretle konuşuvererek. "Bak! Kralın yine bir tacı var!" Gözleri oyulmuş, yontulmuş sakalı kırılmıştı ama yüksek alnının üzerinde gümüş ve altından bir taç vardı. Yıldız gibi çiçekleri olan sarmaşıksı bir bitki sanki devrilmiş olan krala hürmet göstermek istercesine kendisini onun alnına dolamıştı; taştan saçlarının çatlaktan arasında da kayakoruklan san san panldıyordu. "Sonsuza kadar fethedemezler!" dedi Frodo. Sonra aniden o kısa sahne sona erdi. Güneş batarak gözden kayboldu; sanki bir lamba söndürülmüş gibi kara gece çöktü. BÖLÜM VIII CİRÎTH UNGOL'UN MERDİVENLERİ Gollüm Frodo'nun pelerinini çekiştirip, korkuyla ve sabırsızlıkla tıslayıp duruyordu. "Gitmemiş lassım," dedi. "Burada durmamalıyıs. Acele edin!" Frodo istemeye istemeye sıranı Batı'ya çevirdi ve onu yönlendiren rehberini Doğu'nun karanlığına doğru izledi. Ağaç çemberini arkalarında bırakmışlar ve dağlara doğru tırmanan yolda ilerlemeye başlamışlardı. Bu yol da bir süre dümdüz gidiyordu ama kısa süre sonra, uzaktan görmüş oldukları kocaman kayalığın altına gelinceye kadar güneye dönüyordu. Kayalık, tepelerinde simsiyah ve ürkütücü yükseliyordu; gerisindeki gökten daha da karanlıktı. Gölgesi altında büzülen yol devam ediyor, etrafından dolaşıp yeniden doğuya sürüyor ve dimdik bir şekilde tırmanmaya başlıyordu. Frodo ile Sam, artık içinde bulunduktan tehlikeye bile pek aldınş edemeden yüreklerinde bir ağırlıkla zoraki yürüyorlardı. Frodo'nun 'başı eğilmişti; yükü yeniden belini bükmeye başlamıştı. Büyük Kavşak'tan geçer geçmez, yükünün Ithilien'de neredeyse unutmuş olduğu ağırlığı bir kez daha artmaya başlamıştı. Şimdi de yolun, ayaklan dibinde dikleştiğini hissederek bezginlikle yukan baktı; Gollum'ün daha önce söylemiş olduğu Yüzüktayflan'nın şehrini gördü. Kayalık tepenin dibine büzüldü. Uzun ve meyilli bir vadi, derin bir gölgeler uçurumu, dağların ta ötelerine doğru uzanıyordu. Öte yanda, vadinin kollannın yakınında bir yerlerde, Ephel Düath'ın siyah dizlerindeki yüksek kayalık bir mevkide, Minas Morgul'un surlan ve kuleleri vardı. Etrafındaki her Şey, gök de yer de karanlıktı, ama orada ışıklar yanıyordu. Bir zamanlann Minas Ithil'inin mermer surlanndan taşan tutsak ayışığı; tepelerin boşluğunda pınl pınl duran Ay <strong>Kule</strong>si değildi bu. Hasta ayın tutulmuş ışığından daha solgundu; titrek ve bir çürümenin gürültülü nefesi
360 i K i KULE gibi, bir ceset ışığı, hiçbir şeyi aydınlatmayan bir ışık. Surlarda ve kulelerde pencereler görünüyordu, içteki boşluğa bakan sayısız kara delik gibi; fakat kulenin en üst kısmı yavaş yavaş dönüyordu, önce bir yana, sonra öbür yana; geceyi gözleyen kocaman hayaletsi bir baş. Bir an için üç yol arkadaşı büzüşüp isteksiz gözlerle yukarı bakarak orada durdular, îlk kendine gelen Gollüm oldu. Yine aceleyle onların pelerinlerini çekiştirdi ama tek bir söz söylemedi. Onları sürüklüyor-du adeta. Attıkları her adım gönülsüzdü, zaman da yavaşlamıştı sanki; öyle ki ayaklarının kalkıp inmesi arasında nefret verici dakikalar geçiyordu. Böylece yavaş yavaş ak köprüye vardılar. Burada belli belirsiz pırıldayan yol, vadinin ortasındaki derenin üzerinden geçip gidiyor, çarpık çurpuk dolanarak şehrin kapısına varıyordu: Şehrin kapısı, kuzey surlarının dış halkasına açılmış kara bir ağızdı. Her iki yanda da geniş düzlükler uzanıyordu, soluk beyaz çiçeklerle dolu gölgeli çayırlar. Çiçekler de aydınlıktı, güzellerdi güzel olmasına ama yine de biçimleri korkunçtu, tıpkı huzursuz bir rüyanın çılgın biçimleri gibi; bir de belli belirsiz, hasta edici bir mahzen kokusu yayıyorlardı; havayı bir çürümüşlük kokusu doldurdu. Çayırdan çayıra çıkıyordu köprü. Köprünün başında şekiller vardı, marifetle yontulmuş, insana ve hayvana benzeyen şeylerin suretleri; ama hepsi kokuşmuş ve iğrenç şeylerdi. Altından akan su sessizdi ve tütüyordu ama sudan yükselip köprünün etrafında kıvnjıp bükülerek dönen buhar korkunç biçimde soğuktu. Frodo duyularının sersemlediğini ve aklının karardığını fark etti. Sonra aniden, sanki kendi iradesi dışında başka bir irade iş başındaymış gibi acele etmeye, el yordamıyla ilerlemek istercesine ellerini uzatıp, başı bir yandan bir yana sallanırken ileri doğru yalpalaya yalpalaya gitmeye başladı. Hem Sam, hem Gollüm onun peşinden koştular. Sam tam köprünün eşiğinde tökezlenip düşmek üzere olan beyini kollan arasına aldı. "O taraftan değil! Hayır, o taraftan değil!" diye fısıldadı Gollüm fakat dişleri arasındaki nefesi ağır sessizliği bir ıslık gibi yırttı adeta; o da dehşetle yere büzüştü. "Sıkı dur Bay Frodo!" diye mırıldandı Sam Frodo'nun kulağına. "Geri gel! O taraftan değil. Gollüm öyle diyor ve ben de ilk kez onunla aynı fikirdeyim." Frodo yüzünü ovuşturdu ve gözlerini tepedeki işenirden zorla ayırdı Aydınlık kule onu büyülemişti; kapıya doğru giden ışınlar saçan - ClRtTH UNGOL'UN MERDİVENLERİ yoldan koşup gitmek için duyduğu arzuyla savaştı. Sonunda, bir gayret döndü; böyle yapar yapmaz Yüzük'ün, boynundaki zincire asılarak kendisine karşı koyduğunu fark etti; gözleri de, o bakışlarını çevirirken, o an için sanki körleşmişlerdi. Önündeki karanlık zifiri bir renkteydi. Yerde ürkmüş bir hayvan gibi sürünen Gollüm daha şimdiden karanlık içinde gözden kayboluyordu. Sam, tökezleye tökezleye giden beyine destek olup onu götürürken, elinden geldiğince Gollum'u izledi. Derenin yakındaki kıyısına pek uzak olmayan bir yerde yolun kenarındaki taş duvarda bir boşluk vardı. Buradan geçtiler ve Sam, ilk başta tıpkı anayol gibi belli belirsiz pırıldayan dar bir patikada olduklarını gördü; yol korkunç çiçeklerin olduğu çayırın üzerine varınca sönükleşip kararıyor, vadinin kuzey kısmına doğru dolaşık, çarpık bir güzergâh izliyordu. Bu patikada hobbitler yan yana, zahmetle yürüdüler; arada bir onlan eliyle çağırmak için döndüğü zamanlar hariç, önlerindeki Gollum'u görmüyorlardı bile. Sonra Gollum'un gözleri, belki de iğrenç Morgul pırıltısını yansıtarak veya içinden ona cevap veren bir ruh haliyle tutuşarak yeşil-beyaz bir ışıkla parladı. Frodo ve Sam, o korkunç pırıltının ve karanlık göz çukurlarının hep bilincindeydiler, durmadan omuzlan üzerinden arkaya bakıyor, sonra kararmakta olan patikayı bulmak için gözlerini çeviriyorlardı. Yavaş yavaş, zahmetle devam ettiler yollarına. Leş kokusunun ve zehirli derenin buharlannın üzerine çıkınca, daha rahat nefes almaya başladılar, zihinleri de açıldı; fakat şimdi de kol ve bacakları korkunç biçimde yorgun düşmüştü, sanki bütün bir gece boyunca ağır bir yük altında yürümüşler ya da kuvvetli bir akıntıya karşı uzun süre yüzmüşler gibi. Sonunda mola vermeden daha fazla ilerleyemeyecek duruma geldiler. Frodo durarak bir kayanın üzerine oturdu. Artık çıplak kayanın büyük kamburuna tırmanmışlardı. Önlerinde vadi tarafında bir çıkıntı vardı; bunun tepesinden, sağ tarafında derin bir yank bulunan, geniş bir kaya çıkıntısından başka bir şey olmayan yol, dolanarak devam ediyor, dağın dik güney yüzünden yukan doğru, sonunda yukandaki karanlık içinde gözden kayboluncaya kadar tırmanıyordu. "Biraz dinlenmem lazım Sam," diye fısıldadı Frodo. "Çok ağırlık yapıyor bu nesne evladım Sam, çok ağır. Acaba nereye kadar taşıyabileceğim onu? Her halükârda bunu denemeden önce dinlenmem lazım." Önlerindeki dar yolu gösterdi. 361
Page 1 and 2:
J. R R Tolkıen YÜZÜKLERİN EFEND
Page 3 and 4:
BÖLÜM I BOROMlR'İN AYRILIŞI Ara
Page 5 and 6:
14 iKi KULE Çabucak orklann üzerl
Page 7 and 8:
18 i K i KULE "Burada bazı kesin i
Page 9 and 10:
2Z i K t KULE Takipçiler dönerek
Page 11 and 12:
26 i K i KULE 27 ROHAN S Ü V A R
Page 13 and 14:
30 ROHAN S Ü V A R İ L E R İ İ
Page 15 and 16:
iKi KULE 34 ROHAN S ÜVARİLERİ 35
Page 17 and 18:
IK! KULE 38 ROHAN S Ü V A R İ L E
Page 19 and 20:
42 İK İ KULE ROHAN SÜVARİLERİ
Page 21 and 22:
46 t K l KULE kesmek tehlikelidir.
Page 23 and 24:
50 t K l KULE olduğunu fark etti;
Page 25 and 26:
54 iKi KULE "Hey Pippin!" dedi. "De
Page 27 and 28:
58 i K t KULE U R U K - H A l 59 b
Page 29 and 30:
62 i K i KULE U R U K - H A l 63 bu
Page 31 and 32:
66 iKi KULE Daha o konuşurken orma
Page 33 and 34:
i K i KULE 70 AĞAÇSAKAL 71 den ta
Page 35 and 36:
74 i K i KULE AĞAÇSAKAL 75 vakit
Page 37 and 38:
78 i K i KULE ğim, boş tepelerde
Page 39 and 40:
82 iKi KULE randığınızdan hiç
Page 41 and 42:
86 iKi KULE AĞAÇSAKAL 87 verdiler
Page 43 and 44:
90 i K t KULE AĞAÇSAKAL 91 yamaç
Page 45 and 46:
94 i K t KULE AĞAÇSAKAL 95 düşt
Page 47 and 48:
98 iKi KULE sadece eller ile ayakla
Page 49 and 50:
102 i K i KULE AK S Ü V A R i 103
Page 51 and 52:
106 iKi KULE 107 AK S Ü V A R i ba
Page 53 and 54:
110 111 i K i KULE AK SÜVARi nayac
Page 55 and 56:
114 İKİ KULE "Ama ondan sanki bir
Page 57 and 58:
118 i K i KULE olduğunuzu öğrend
Page 59 and 60:
ALTIN KONAK'IN KRALI 123 BÖLÜM VI
Page 61 and 62:
126 iKi KULE ALTIN KONAK'IN KRALI 1
Page 63 and 64:
130 i K i KULE A L T I N K O N A K
Page 65 and 66:
134 iKi KULE ALTIN KONAK'IN KRALI 1
Page 67 and 68:
138 iKi KULE A L T I N K O N A K '
Page 69 and 70:
142 t K t KULE 143 A L T I N K O N
Page 71 and 72:
146 i K t KULE dında, yavaş yava
Page 73 and 74:
150 iKi KULE gelen savaş şarkıla
Page 75 and 76:
154 iKi KULE MİĞFER DlBt 155 larl
Page 77 and 78:
158 i K i KULE MİĞFER DlBt 159 ku
Page 79 and 80:
162 t K l KULE havası taşıyordu
Page 81 and 82:
166 iKi KULE like içindeyken iyi b
Page 83 and 84:
170 i K i KULE tSENGARD'A GiDEN YOL
Page 85 and 86:
174 i K i KULE I S E N G A R D ' A
Page 87 and 88:
178 İK i KULE yordu. Burası hüz
Page 89 and 90:
iKi KULE 182 ISENGARD'A GiDEN YOL 1
Page 91 and 92:
186 i K i KULE KIYIYA VURAN ENKAZ 1
Page 93 and 94:
190 i K i KULE K I Y I Y A VURAN EN
Page 95 and 96:
iKi KULE 194 KIYIYA VURAN ENKAZ 195
Page 97 and 98:
198 i K i KULE 199 K I Y I Y A V U
Page 99 and 100:
202 i K i KULE mert davranmadı. So
Page 101 and 102:
206 iKi KULE S A R U M A N ' I N SE
Page 103 and 104:
hiç hakkın yok- öyle olsaydı bi
Page 105 and 106:
212 iKi KULE medeti önce iki kere
Page 107 and 108:
216 i K t K U L E "Eğer nasip olur
Page 109 and 110:
220 t K t KULE Yol yavaş yavaş ge
Page 111 and 112:
224 i K i KULE sonra elini alnına
Page 113 and 114:
228 i K i KULE na atiadı arif. Ara
Page 115 and 116:
232 t K l KULE PALANTfR 233 Nazgûl
Page 117 and 118:
238 iKi KULE "Amma kısıldık!" de
Page 119 and 120:
242 i K i KULE Geri gel!" Sam'i kol
Page 121 and 122:
nüyor ama sağlam; üstelik ele de
Page 123 and 124:
tKl KULE 248 şimdi ne yapmamız ge
Page 125 and 126:
252 t K l KULE zında hıçkırıkl
Page 127 and 128: 256 iKi KULE Kıymetli üserine yem
Page 129 and 130: 260 iKi KULE gün ayaklarına öyle
Page 131 and 132: 264 iKi KULE BATAKLIKLARDAN GEÇiŞ
Page 133 and 134: 268 iKi KULE "Bilmiyorum," dedi Fro
Page 135 and 136: 272 iKi KULE Kurşuni renkli aydın
Page 137 and 138: 276 İKt KULE görüntü gelmişti.
Page 139 and 140: 280 tKt KULE KARA KAPI KAPALI 281 r
Page 141 and 142: 284 i K i KULE den konuştu. "Haydi
Page 143 and 144: 288 J Kl KULE Hen'de olduğu gibi b
Page 145 and 146: BÖLÜM IV BAHARATLAR VE TAVŞAN YA
Page 147 and 148: 296 iKt KULE Karanlıklar Efendisi'
Page 149 and 150: 300 i K i KULE "Sme'agol sıcak su
Page 151 and 152: 304 tK! KULE ikisi benim cinsimdend
Page 153 and 154: 308 iKi KULE Mûmaklan gerçekten d
Page 155 and 156: 312 BATTDAKt PENCERE tKt KULE 313 k
Page 157 and 158: 316 t K t KULE oyalanmadan hemen ha
Page 159 and 160: 320 i K i KULE nnda olsa bile almam
Page 161 and 162: i K i K U L E 324 yapılmış, pür
Page 163 and 164: i K i K U L E 328 B A T I ' D A K l
Page 165 and 166: 332 i K i KULE adını bir kez daha
Page 167 and 168: 336 İ K İ K U L E Y A S A K HAVUZ
Page 169 and 170: YASAK HAVUZ 341 t K l KULE 340 deli
Page 171 and 172: 344 iKi KULE YASAK HAVUZ 345 ye gö
Page 173 and 174: KAVŞAĞA YOLCULUK 349 BÖLÜM VII
Page 175 and 176: i K i KULE 352 KAVŞAĞA YOLCULUK 3
Page 177: 356 i K i KULE di. "Zaten başımı
Page 181 and 182: 364 ClRlTH UNGOL'UN MERDİVENLER! 3
Page 183 and 184: 368 iKi KULE Artık görebiliyordu:
Page 185 and 186: 372 iKi KULE idi. Küçük planlann
Page 187 and 188: 376 t K l K U L E SH E L O B'UN i N
Page 189 and 190: 380 i K i K U L E gözlerdi bunlar,
Page 191 and 192: SHELOB'UN INI 385 i K t KULE 384 bo
Page 193 and 194: EFENDi SAMWlSE'IN SEÇiMi 389 BÖL
Page 195 and 196: 392 i K i KULE EFENDi SAMWlSE'IN SE
Page 197 and 198: 396 i K i KULE dan çıkıp gelmiş
Page 199 and 200: 400 i K i KULE eğer iyi giderse,
Page 201 and 202: EFENDl SAMWlSE'I N SEÇiMi 405 404
show all

J.R.R. Tolkien - Yüzüklerin Efendisi - İki Kule

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?