Ahmet İnam - Zirvelerin Aynası

www.isaretatesi.com
pencereden görülenlerin her zaman bilincine vardığımız
söylenemez. Bilinç, pencereden görebildiğini görür, birazdan
sözünü edeceğim kapılarını ona göre denetlemeye çalışır,
kararlar alır. Beşinci pencere, bilinçten öteye bakan penceredir.
Birçok açıdan ilginç bir penceredir bu: Bilinç, öteyle olan
ilişkisini çoğu zaman bedenin açtığı pencereden sağlar (duyu
verileriyle örneğin). Oysa öte, yalnızca fiziksel bir yapı taşıyan
“çevre”den oluşmaz. Çevrenin ve ortamın anlamı, yorumu,
değerlendirilmesi bilincin kendi yaşantılarıyla, duygularla,
düşüncelerle ve düşlerle yapılır. Bu pencere, sanata, bilime,
düşünceye açılan penceredir. Elbette buradan görülenleri
anlama adına “uzaklardan” bedenin etkileri sürebilir; yine de,
bir anlamda, bilincin öteye “doğrudan” açılan penceresidir bu
pencere. Altıncı pencere, bilincin kendine açılan penceresidir.
Birçok insanda ya kapalı, ya yarı kapalı, ya da âdeta buzlu
camlı bir penceredir bu. Oysa bilinç kendine açılabilmeli, kendi
üzerine derinleşebilmeli, kendi içini araştırabilmeli, kendini
içleyebilmelidir (içini çoğaltabilmeli, zenginleştirebilmelidir;
hiçliği içleyebilmelidir).
Pencerelerden görebilmek ve yaşantı uzayının ustası,
efendisi olabilmek, öncelikle pencereleri farketmekle,
bedenimiz ve bilincimize “sahip çıkmak”la sağlanabilir. “Bilinç
düzeyi yüksek” denilebilecek bir kişinin yaşantı uzayındaki
pencereleri, o kişi onlara duyarlı olduğundan ve beden-bilinçöte
bütünlüğünü yaşayabildiğinden açıktır.
Doğu bilgeliğinin uzun ve çileli bir terbiyeyle pencereleri
açık kılma çabası, yaşantı uzayını anlamak açısından bizlere
35