Ahmet İnam - Zirvelerin Aynası

www.isaretatesi.com
AGANA BELEA İLE
DOĞUM OLAN ÖLÜM ÜZERİNE
Ölümden geliyoruz. Önce ölüm var. Önce, gelecek.
Ölümden doğuma doğru gidiyoruz. Önce ölüydük. Bir
olanaklar varlığı olan insan, olanaklarını gerçekleştirmemişti.
Gerçekleşmeyen olanaklar gelecektedir. Gelecekteki olanaklar
gerçekleştikçe geçmişe doğru gideriz. Gelecek, şimdi olur;
şimdi, geçmiş. Bitimli yaşam süremizin sonunda olduğunu
sandığımız ölüm, bu açıdan baştadır; ölümden geliriz
dünyaya.
Yaşadıkça, doğa, toplum, kültür tarafından donatılırız,
olanaklar giderek gerçekleşir. Ve sonunda biter. Yaşam
öykümüz ölümle bütünleşir; işte, bütün bir varlık olarak o
zaman doğarız; bütün bir yaşamı sunarız hayata. Son
nefesimizdeki sözümüz, “Doğdum,” olabilir. Yaşarken,
“Yaşlandıkça yaklaşıyorum doğumuma,” diyebiliriz. Belki de
ince bir ironi var burada; acaba ölümle doğumun yerlerini
değiştirerek, ölüm kaygımızdan kurtulmaya mı çalışıyoruz?
Bir ölüm güzellemesi mi yapıyorum ben yoksa?
170