MEHMET_SEVKET_EYGi_MAKALELERi_2005

DOYDUKTAN SONRA YEMEK
p
İNSAN olarak şu kuralı bir an bile hatırımızdan çıkartmayalım: Doyduktan sonra yediğimiz
her fazla lokma ile hırsızlık yapıyoruz. Açların hakkını yiyoruz, muhtaçların hakkını yiyoruz...
Bir örnek vereyim: On kişilik bir yemek sofrası düşünün, on kişiye yetecek ekmek, yemek,
tatlı var. Sofra başındaki on kişiden ikisi, gerekenden fazla yerse ne olur Geride kalan sekiz
kişinin haklarını yemiş olurlar.
Evet, doyduktan sonra yemek bir hırsızlıktır, haksızlıktır, ahlâksızlıktır.
Türkiye denilen bir ülkenin vatandaşlarıyız, bu ülkenin nimetleri (sofrası) yetmiş iki milyon
insanı doyurmaya yeter. Şu andaki durum nedir .. İki milyon kişi çok aşırı şekilde yiyor, beş
milyon kişi gerekenden fazla yiyor... Geride kalanlar yeteri kadar doymuyor, beslenemiyor.
Söylediklerim Müslümanlık açısından da doğrudur, bilgelik açısından da vicdan açısından da.
Öncelikle Müslümanlara hitap etmek istiyorum: Allah ın kendilerine zenginlik verdiği, para
verdiği, imkan verdiği birtakım Müslümanlar, ihtiyaçlarından fazla, gerekenden fazla
yiyorlar, tüketim yapıyorlar. Onlara sorarsanız, zekatlarını verdikten sonra canlarının
istediğini yapabilirler. Yanılıyorlar. Zekâtlarını elbette verecekler ve zekâttan başka vazifeleri
de vardır, onları da yerine getirmeleri gerekir.
Dinimizin, işimize gelen kurallarını, emirlerini, öğütlerini kabul ediyoruz; işimize
gelmeyenlere kulak asmıyoruz. Böyle Müslümanlık olmaz!
İslâm dini ne diyor:
- Doyduktan sonra yemek haramdır, oburluk haramdır, pisboğazlık haramdır.
Zengin, imkânlı, varlıklı Müslümanlar bu konuda dinin sınırlarını aşıyorlar.
İslâm dinine göre en kötü kap, tıka basa doldurulmuş midedir.
Peygamber Efendimiz, sağlığın ana kuralının perhiz olduğunu söylüyor. Biz bu öğütlere önem
vermiyoruz.
Öyle ham, kaba, yüzeysel sofular var ki, olgunlaşmış muşmulada belki alkol vardır diyerek
muşmula yemiyor. Beride gerek evinde, gerek misafirlikte sofradaki yemeklere aç kurtlar gibi
saldırıyor. Böyle adamların sofuluğu yalancı sofuluktur.
Şemail-i Şerif (Peygamberin nasıl yaşadığını, adetlerini, ahlâkını anlatan) kitaplarına bakınız,
Allah ın bize en güzel örnek ve model olarak göndermiş olduğu Resulullah Efendimizin nasıl
yiyip içtiğini öğreniniz. Tıka basa yemezlerdi, çok zaman bir şey bulamaz aç kalırlardı.
Midelerini hiçbir zaman yüzde yüz yemekle doldurmazlardı, yeme içme konusunda son
derece mütevâzı ve perhizkar idiler.
Müminlerin annesi Hazret-i Âişe radiyallahu anha, Resulullah ın vefatından sonra ne zaman
buğday ekmeği ve et yeseler ağlarlarmış. Kendisine sormuşlar: "Niçin ağlıyorsunuz " Şu
cevabı vermiş: "Resulullah ın bu iki şeyi birlikte doyasıya yediğini hiç görmemiştim de
ondan..."
Doğrusu korkunç bir vicdansızlık içindeyiz, bir Müslümana yakışmayacak egoistlik
sergiliyoruz. Aç, perişan, muhtaç, fakir, sefalet çeken din kardeşlerimize acımıyoruz, Allah ın
bize vermiş olduğu nimetleri onlarla paylaşmıyoruz.
Zengin ve yüksek Müslüman tabaka hiç bir hizmeti, vazifeyi, faaliyeti doğru dürüst
yapamıyor. Tek istisnamız yeme içme yarışında en önde koşmamızdır.
- 159 -