MEHMET_SEVKET_EYGi_MAKALELERi_2005

Son elli yıl içinde Türkiye de kırk binden fazla cami, binlerce Kur ân kursu, talebe yurdu ve
pansiyon binası, şubeleri ve yatakhaneleriyle birlikte bine yakın İmam-Hatip okulu,
onbinlerce meşruta (cami personeli lojmanı), yüzlerce müftülük sitesi yapıldı.Sadece bu
kadar değil; bazıları çok lüks ve masraflı binlerce cami helası... Yetmiş küsur bin camiye
hoparlör tesisatı, binlerce camiye kalorifer, klima... Şadırvanlar, halılar, pahalı ışıklar,
minareler, şerefeler... Daha neler neler...
Müslümanlar bu işler için yarım yüzyılda acaba yekun olarak ne kadar para harcadılar Yüz
milyarlarca dolar, belki de bir trilyon dolar. Ne büyük para, ne muazzam bir imkân...
Binalara bu masrafı yapan Müslümanlar, bu elli sene içinde ülkenin en güçlü, en tesirli, en
kaliteli medyasını kuramadılar.
Böyle bir medyayı kuracak, işletecek, başarıdan başarıya koşturacak birinci sınıf elemanlar,
uzmanlar yetiştiremediler.
Enselerinde boza pişiren mutlu azınlıklar Türkiye nin en güçlü medyasına sahipken
Müslümanlar bu sahada bilhassa tesir bakımından ikinci, üçüncü ligde oynuyorlar.
Şu gerçeği aklımızdan hiç çıkartmayalım:
Medya, oturmuş ve sağlıklı ülkelerde dördüncü kuvvettir. (Yasamadan, yürütmeden,
yargıdan sonra). Bizim ülkemizde ise birinci kuvvettir. Binaenaleyh (bundan dolayı) Türkiye
de asıl iktidar büyük medyadır ve büyük medyanın destek, yardım ve korumasını kazanan
güçlerdedir.
Müslümanlar bu gerçeği anlayamadılar. Hâfız yetiştiririz, imam yetiştiririz, müezzin
yetiştiririz, vâiz yetiştiririz, müftü yetiştiririz; sonracığıma en akıllı çocuklarımızı doktor ve
mühendis yetiştiririz ve kurtuluruz... Bu reçete işe yaramadı, bu hesap tutmadı.
Medya üstünlüğü ne demektir Bu üstünlüğün iki faktörü vardır:
Birincisi: Tiraj bakımından yeterli olacak.Mesela şu 72 milyonluk ülkede günlük bir gazetenin
en az bir milyon satması, haftalık bir derginin en az yarım milyon satması gerekir. Japonya
da günde 10 milyonun üzerinde tiraj ve satış yapan gazeteler var.
İkincisi: Tesiri (etkisi), ağırlığı olacak. Müsbet mânada konuşuyorum bir "baskı" unsuru
olacak.Sözü dinlenecek, tenkit etti mi faydası olacak, muhalefet yapacak, yol gösterecek, halk
kitlelerini uyandıracak. Tek cümle ile Türkiye ye devlet, halk ve memleket olarak hizmet
edecek, ışık tutacak; iyilik için çalışacak, kötülükle savaşacak.
Evet Müslümanlar böyle bir medya kuramamışlardır.
Paraları mı yoktu. Vardı, hem de fazlasıyla vardı.
Hukukî, kanunî imkânlar mı yoktu. Vardı, vardı, vardı... Ülkemizde gazete ve dergi çıkartmak
izne, ruhsata tâbi değildir. Gazete veya dergi mi çıkartmak istiyorsun, resmî makamları
haberdar etmek için bir beyannâme verirsin veya kendi tesislerinde, ya da başka matbaalarda
süreli yayınını çıkartırsın. Hiçbir resmî makamın, "Sen gazete ve dergi çıkartamazsın"
demeye hakkı yoktur. Resmî makamlara verilen beyanname bir formaliteden ibarettir. Peki
bu ülkede büyük günlük gazeteler, büyük haftalık dergiler çıkartmak için paramız var, imkân
var da niçin bu işi başaramıyoruz
Bunun sebeplerini sayayım:
(1) Bu işi başaracak kalifiye elemanımız yoktur.
(2) Bu işi başarmaya yetecek kültürümüz yoktur.
(3) İslâmî ahlâk ve karakterimiz bu konuda yetersizdir. Hep "ben" diyoruz, "benim
cemaatim..." diyoruz. Bir türlü Türkiye yi bir bütün olarak göremiyoruz, kucaklayamıyoruz.
- 85 -