MEHMET_SEVKET_EYGi_MAKALELERi_2005

transkripsiyonu ile bastım. Başında da, Galanti nin hayatına ve eserlerine dair geniş bir önsöz
bulunmaktadır. (Bedir Yayınevi).
Arap-İslâm alfabesini savunan eserlerden biri de "YAZIMIZ" başlığı ile Mısır da
yayınlanmıştır. Bu kitabı da Bedir Yayınevi hem Osmanlıca hem de yeni yazı ile yayınlamış
bulunuyor.
YAZIMIZ kitabında birkaç Japon un bir ara Japonca yı latin harfleriyle yazmayı
düşündükleri, fakat böyle bir şeyin Japon kültür ve edebiyatında büyük bir kopukluk
meydana getireceğini, büyük tahribata yol açacağını anlayınca vaz geçtikleri belirtilmektedir.
Türkiye de 1928 de İslâm yazısı yasak edilip, Latin yazısı resmen kabul edildiğinde okuryazar
herkes "Eski Yazı" denilen İslâm yazısını biliyordu. Aradan 77 sene geçti, o eski nesiller
öldüler, yeni nesiller şimdi, milletimizin ve devletimizin bin yıl boyunca kullanmış olduğu
yazının câhilidir. 1928 de atalarımızın mezar taşları okunuyordu, şimdi okunamıyor; eski
yazma ve basma kitaplar okunuyordu, şimdi okunamıyor; mimarlık anıtlarının kapılarındaki
Türkçe kitabeler okunabiliyordu, şimdi okunamıyor. Ortada gerçekten vahim bir cehalet
karanlığı vardır.
Bizde hem yazı değiştirilmiş, hem de lisan üzerinde büyük manipülasyonlar yapılmıştır.
Adına "Türk Dil Devrimi" denilen hareketin başına, Türkiye den kaçmış ve ülkeye geri
dönmesi yasak olan, Türk pasaportu taşımayan Agop Martayan adında bir Ermeni getirilmiş,
onun asıl ismi gizlenmiş, ölünceye kadar bu kişi kendisini "A. DİLAÇAR" takma adıyla
tanıtmıştır.
A. Dilaçar nâm-ı diğer Agop Martayan ın himmet ve gayretleri neticesinde bugünkü Türk
nesilleri (kuşakları!) Ömer Seyfeddin in hikayelerini bile orijinal Türkçesiyle okuyup
anlayamıyorlar; sadeleştirilmiş, öztürkçeleştirilmiş, arı-duru hale getirilmiş edisyonlarından
okuyorlar. Aman ne ilerleme ne ilerleme!..
Türkiye de alfabe devrimi yapıldıktan sonra yurtdışında kalan Türk cemaatleri ve azınlıkları
yine Arap-İslâm harfleriyle yazmaya, eğitim yapmaya, gazete dergi kitap çıkartmaya devam
ettiler.
Şu anda Irak ın Kerkük bölgesindeki Türkmenler bu yazıyı kullanmaktadır.
1960 lı yıllara kadar Batı Trakya da eski yazı ile gazete, dergi yayınlandı. Sebat gazetesinin
yarısı Latin, yarısı Arap harfleriyle çıkıyordu. Ayrıca tarafıma posta ile gönderilen
"PeygamberYolu" adında küçük bir dergi vardı ki, o da İslâm yazısı ile neşr edilmekteydi.
Komünist rejim gelinceye kadarBulgaristan Türkleri de Arap-İslâm yazısını kullanmışlardır.
Kıbrıs Türkleri Türkiye deki inkılap hareketini candan benimsemiş ve desteklemiş hemen
yeni yazıya geçmiştir.
Şu anda İran Azerbaycan ında, Çin hakimiyeti altında bulunan Doğu Türkistan da Türkçe
Arap-İslâm harfleriyle yazılmaktadır. Çin idaresi bir ara Türklerin yazısını değiştirmeye
kalktı, kısa bir denemeden sonra bu işten vaz geçti. Ancak, orada imlâ son derece
bozulmuştur.
Profesör Muhammed Hamidullah İslâm a Giriş adlı bir nevi ilmihal mahiyetindeki eserinin
Fransızca edisyonunda, bütün Müslümanların kendi anadillerini Arap-İslâm yazısıyla
yazabileceklerini, yazmaları gerektiğini savunmuş ve kısa bir Fransızca metni Arap harfleriyle
yazmıştır.
Alman mühtedisi dostlarımdan Hulusi Ahmed Schmiede yi bir gün Arap yazısıyla bir metin
yazarken görmüş, göz ucuyla bakmıştım, ne Türkçeye (Çok iyi Türkçe bilirdi, aksanı bile
anlaşılmazdı) ne de Arapçaya benziyordu. Hangi dille yazıyorsun diye sormuştum, Almanca
demişti.
- 338 -