MEHMET_SEVKET_EYGi_MAKALELERi_2005

Böyle bir gazetede hiçbir bulaşık, şaibeli, kirli adama yazı yazdırılmayacaktır.
Böyle bir gazetenin sermayesi de temiz olmalıdır.
Öyle bir gazete çıkartılacaktır ki, içi yanan milyonlarca vatandaş sabahı iple çekecek,
erkenden gazetesini alıp heyecanla, merakla, ilgiyle okuyacaktır. Öğleye doğru bâyilerde
nüshaları bitecektir.
Fikirlerin en doğrusu,
Tenkitlerin en isabetlisi ve faydalısı,
Görüşlerin en yapıcısı,
Çare ve çözümlerin en geçerlisi... bu gazetede yayınlanacaktır.
Yalan dolan, iftira, tezvir bu gazetede yer almayacaktır.
Bu gazete, meselâ başörtüsünü savunan bir yazı veya dosya mı yayınlayacak, yanında
mutlaka karşı görüşe de yer verilecektir.Millet hâkim olsun, jüri olsun.
Böyle bir gazetenin çıkmasını, memleketi babalarının, atalarının çiftliği gibi gören Pembeler
isterler mi Kesinlikle istemezler.
İşte Müslüman sorumlular ve vazifeliler böyle bir gazeteyi çıkartmamakla, çıkartamamakla
Pembelere en büyük yardımı yapmakta, en büyük desteği vermektedir.
DAĞISTAN TOZ DUMAN
p
LİBÉRATİON Gazetesi nde (30 Haziran 2005), Rusya Federasyonu na bağlı Dağıstan
Cumhuriyetiyle ilgili önemli bir yazı okudum. Dağıstan bize hem coğrafi bakımdan, hem de
din ve kültür noktasından çok yakın kardeş bir ülkedir. Lakin ne yazık ki, bizim medyamız
oraya muhabir göndererek haber toplamıyor. Haydi, bu işi Pembe medya yapmıyor, peki
Müslüman medya niçin yapmıyor
Dağıstan etnik çeşitlilik itibarıyla belki de dünyanın en karışık ülkesidir, orada 2,5 milyon kişi
yaşamaktadır; resmî olarak 102 ayrı "etnik köken" mevcuttur ve bunların çoğunun kendi
lisanları vardır. Belli başlı üç milliyet Avarlar, Darginler ve Lezgilerdir. Bunların lisanları
Kafkasya lisanıdır, birbirleriyle benzerlikleri ve paralellikleri bulunur. Diğer diller Türk veya
Fars kökenlidir. Dağıstan da ayrı lisanlara sahip komşu köylüler bile anlaşabilmek için Rusça
kullanmaktadır. Osmanlı Devleti zamanında Türkçenin müşterek lisan olması için çalışılmış,
daha sonra onun yerini Rusça almış, Sovyetler Birliği dağıldıktan sonra Arapçanın ortak dil
olması için bazı çalışmalar yapılmış, gayretler gösterilmiştir. Niçin Türkçe değil de Arapça
Bunun sorumlusu ve suçlusu biziz, çünkü Türkiye de Türkçenin canına okuduk. Ayrıca islâmî
bakımdan olumsuz manzaralar sergilediğimiz için Dağıstanlılar bizden ümidi kesmiş
bulunuyorlar. Dağıstan, 1859 da Rus Çarlığının hâkimiyetine girmiştir. Ruslar orada
farklılıkları, çeşitliliği, başkalıkları olumsuz mânada teşvik ederek koruyarak, "böl, parçala ve
hükmet" prensibi gereğince emperyalist ve sömürgeci bir siyaset takip etmişlerdir. Dağıstan
da İslâmiyet çok kuvvetlidir, Stalin zamanında bile Ruslar, halkı dize getirememişlerdir. Şeyh
Şâmil in şerefli cihadı, İslâm tarihinin parlak sahifelerinden birini teşkil eder. O büyük zât,
Nakşî şeyhi idi, Hâlid-i Bağdadî Hazretleri nden hilâfet ve icâzet almıştır. Nakşîliği askerî bir
disiplin haline getirmiş ve uzun yıllar Ruslarla, şanla şerefle mücadele etmiştir. Sonunda
mağlup düşmüş, esir olmuştur ama onun yenilgisi bile başlı başına bir zaferdir, bir efsanedir.
İslâm dünyasının böyle şahsiyetlere bugün çok ihtiyacı var.
Bizdeki Pembeler Nakşîlikten nefret ederler. Çünkü Nakşîliğin birtakım özellikleri vardır:
- 87 -