T.C. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Enfeksiyon ...

tedavi öncesinde ve sonrasında kontrol grupları ile kıyaslandığında serum IL-2
düzeylerinin anlamlı bir fark oluşturmadığı bunun aksine serum IL-2 reseptör
alfa düzeylerinin tedavi öncesinde kontrol grubundan anlamlı bir şekilde daha
yüksek olduğu saptanmıştır. Buna ek olarak 17 çocukta tedavi ile birlikte IL-2
reseptör alfa düzeyinin anlamlı bir şekilde azaldığı ve bu çocukların relaps
göstermediği belirlenmiştir. Bizim çalışmamızda hasta ve kontrol grupları
arasında IL-2 düzeyleri açısından literatürdeki yayınlara benzer şekilde bir fark
bulunmamıştır. Bu nedenle brusellozlu hastalarda IL-2R saptanması daha
değerlidir.
Refik ve arkadaşlarının (94) bruselloz hastalarındaki serum sitokin
düzeylerini araştırdıkları çalışmalarında kontrol grubu ile kıyaslandığında; IL-6,
IL-2R (reseptör) ve IL-8 düzeylerinin istatistiksel olarak anlamlı derecede
yüksek olduğu; TNF-α ve IL-1β düzeyleri arsında ise farklılık görülmediği
saptanmıştır. IL-2R, IL-8, IL-6 seviyelerinin hastalığın klinik paterni ve şiddeti
ile ilişkili olduğu bildirilmiştir. Bu çalışmada sitokin profili immülite
kemilüminesans enzim immunümetrik yöntem kulanılarak saptanmıştır. Bizim
çalışmamızda ELISA yöntemi kullanılmış olup, hasta grubunda serum IL-6
düzeyinin daha yüksek bulunmasına karşın kontrol grubu ile kıyaslandığında
istatistiksel olarak anlamlı bir fark oluşturmadığı görülmüştür. Bunun sebebinin
hasta grubunda IL-6 düzeyleri açısından en küçük ve en yüksek değerlerinin
arasındaki farkın büyük olmasından kaynaklandığı düşünülmüştür.
Th1 ve Th2 hücreler birbirlerinin fonksiyonlarını karşılıklı olarak regüle
ederler. Th2 hücrelerde yapılan IL-4 ve IL-10, Th1 hücrelerini inhibe ederken,
Th1 hücrelerde yapılan IFN-γ, Th2 hücrelerini inhibe eder. İnflamatuar ve
immun yanıtlar Th1 hücrelerince oluşturulurken, humoral immun yanıtlar ve
allerjik yanıt Th2 hücrelerince oluşturulur (76). Bizim çalışmamızda Th2
hücreleri tarafından salınan bir sitokin olan IL-10 hasta ve kontrol grubu ile
karşılaştırıldığında hasta grubunda ortalama değeri daha yüksek olmasına
rağmen istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Bu durum hasta grubunda en
yüksek ve en düşük değerlerin arasındaki farkın yüksek olmasından veya
Th1/Th2 hücreleri arasındaki etkileşimden kaynaklanıyor olabilir. Bizim elde
ettiğimiz sonuçlara göre Tablo14 ve Tablo 15’de görüldüğü gibi IFN-γ
düzeylerinin yüksek olduğu durumlarda serum IL-10 düzeyi düşük bulunmuştur.
Aynı şekilde IL-10 düzeyinin yüksek olduğu durumlarda da serum IFN-γ
düzeyinin ortalamanın altında olduğu görülmektedir. Bu durum Th 1 ve Th2
dengesini göstermektedir.
Sitokinlerin Brucella abortus bakterisinin hücre içi ortamdaki
gelişimine etkilerinin araştırıldığı bir çalışmada deneysel olarak fare
makrofajları kullanılmış olup, IL-1-α, IL-4, IL-6, TNF-α, GMCSF
sitokinlerinin Brucella abortus 19 suşunun hücre içi gelişimine bir etkisi
olmadığı, buna karşın IL-2 veya IFN-γ makrofaj kültür ortamına eklendiğinde
bakteri sayısında anlamlı bir düşme olduğu gözlenmiştir (95). Farelerde elde
edilen bu sonuçlar, Kamruddin ve arkadaşlarının insanlarda yaptıkları çalışma
ile benzer olup insanlarda da Th1 aracılı immun yanıtın brusellozda dominant
olduğunu göstermektedir (92). Bizim çalışmamızda da buna benzer şekilde Th1
kökenli sitokin olan IFN-γ hasta grubunda anlamlı bir şekilde daha yüksek
bulunmuştur.
44