εδώ - εταιρεια μακεδονικων σπουδων
εδώ - εταιρεια μακεδονικων σπουδων
εδώ - εταιρεια μακεδονικων σπουδων
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
140<br />
ΒΑΛΚΑΝΙΑ 1913-2011 - ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΘΥΕΛΛΕΣ ΚΑΙ ΧΙΜΑΙΡΕΣ<br />
τερικών, Αλεξάνταρ Τσίντσαρ- Μάρκοβιτς. Επρόκειτο για μια ισορροπημένη<br />
πολιτική έναντι της Αγγλίας και της Γερμανίας. Ο Τσίντσαρ-Μάρκοβιτς είχε ως<br />
άξονα της πολιτικής του την αποφυγή κάθε ενέργειας που θα μπορούσε να εκληφθεί<br />
από τη Γερμανία ως δυνητική απειλή των συμφερόντων της. Για παράδειγμα,<br />
όταν διαμελίστηκε η Τσεχοσλοβακία και η Μικρή Αντάντ έπαυσε να<br />
υφίσταται, με παρακίνηση κυρίως του Μάρκοβιτς η Ρουμανία υπέγραψε τον<br />
Μάρτιο του 1939 εμπορική συμφωνία με τη Γερμανία. Όπως είναι γνωστό, μετά<br />
τον διαμελισμό της Τσεχοσλοβακίας και την προσάρτηση της Αλβανίας στην<br />
Ιταλία, η αγγλική πολιτική του κατευνασμού της Γερμανίας εγκαταλείφθηκε και<br />
ο υπουργός Εξωτερικών, Έδουαρτ Χάλιφαξ, υιοθέτησε την πολιτική της ανάσχεσης<br />
της Γερμανίας και της Ιταλίας. Η πολιτική αυτή της Αγγλίας εκφράστηκε<br />
είτε μέσω παροχής «εγγυήσεων» προς κράτη απειλούμενα από τη Γερμανία ή<br />
την Ιταλία είτε μέσω συμμαχιών (αγγλο-γαλλο-τουρκική συνθήκη της Άγκυρας).<br />
Όταν η Τουρκία στις 12 Μαΐου 1939 υπέγραψε με την Αγγλία δηλώσεις<br />
κοινής εγγύησης της ειρήνης, ο Τσίντσαρ-Μάρκοβιτς επιφόρτισε τον Γκρηγκόρε<br />
Γκαφένκου, υπουργό Εξωτερικών της Ρουμανίας και πρόεδρο της Βαλκανικής<br />
Συνεννόησης το 1939, να αναλάβει διπλωματική αποστολή στηv Άγκυρα ώστε<br />
να αποτρέψει κάθε πρωτοβουλία της Τουρκίας για ένταξη των Βαλκανίων σε<br />
μια πιθανή αγγλική πολιτική των εγγυήσεων της ανεξαρτησίας των βαλκανικών<br />
κρατών. Όπως είναι γνωστό, η Αγγλία και Γαλλία, μετά την προσάρτηση της<br />
Αλβανίας στην Ιταλία, είχαν προβεί στις 12 Απριλίου 1939 στην πλατωνική δήλωση<br />
της εγγύησης της ανεξαρτησίας της Ελλάδας και Ρουμανίας. Το Βερολίνο<br />
διεμήνυε ότι οι αγγλικές εγγυήσεις ήταν ψευδείς και για λόγους προπαγάνδας<br />
χαρακτήριζε την αγγλική πολιτική των εγγυήσεων ως προσπάθεια «περικύκλωσης»<br />
της Γερμανίας. Η παρεμπόδιση της Τουρκίας να προωθήσει την αγγλική<br />
πολιτική των κοινών εγγυήσεων στα Βαλκάνια, δηλαδή να μην υπογραφτούν<br />
κοινές δηλώσεις εγγύησης της ειρήνης κατά το αγγλοτουρκικό πρότυπο μεταξύ<br />
της Αγγλίας και βαλκανικών κρατών, ήταν ένας στόχος της επίσκεψης του Γκαφένκου<br />
στην Άγκυρα και την Αθήνα (μέσα Ιουνίου 1939). Ο Ισμέτ Ινονού και ο<br />
Μεταξάς ανταποκρίθηκαν θετικά στο ρουμανικό αίτημα. Οι σχέσεις της Γιουγκοσλαβίας<br />
με την Κοινωνία των Εθνών περιορίστηκαν σε τεχνικό επίπεδο, ενώ<br />
οι εμπορικές συναλλαγές Γερμανίας ‒ Γιουγκοσλαβίας γνώριζαν άνθιση. Αλλά<br />
ο αγγλόφιλος Παύλος εξισορροπούσε την πολιτική του Τσίντσαρ Μάρκοβιτς. Η<br />
βουλγαρο-γιουγκοσλαβική προσέγγιση της εποχής του Στογιαντίνοβιτς απώλεσε<br />
τώρα τη δυναμική της και μεταξύ Βελιγραδίου και Σόφιας επικρατούσε πνεύμα<br />
δυσπιστίας, παρόλο που από τυπική άποψη οι διμερείς σχέσεις παρέμειναν φιλικές.<br />
Ο Κιοσεϊβάνωφ φοβόταν την επιρροή σερβικών στρατιωτικών κύκλων στον
Change language