εδώ - εταιρεια μακεδονικων σπουδων

150
ΒΑΛΚΑΝΙΑ 1913-2011 - ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΘΥΕΛΛΕΣ ΚΑΙ ΧΙΜΑΙΡΕΣ
«Σήμερα δεν είναι για κανέναν από εμάς μυστικό, ότι μια από τις βασικότερες
αιτίες όλων των εθνικών ατυχιών και καταστροφών, που έζησε τις τελευταίες δεκαετίες
ο λαός μας, πρέπει να αναζητηθεί στον μεγαλοβουλγαρικό σοβινισμό, στη
μεγαλοβουλγαρική ιδεολογία της κυριαρχίας επί των γειτονικών λαών. Οι φορείς
αυτής της θανατηφόρας μόλυνσης πρέπει να καταστούν ακίνδυνοι. Χωρίς την εκρίζωση
του μεγαλοβουλγαρικού σοβινισμού δεν είναι δυνατή η ανοικοδόμηση
της ξαναγεννημένης, νέας Βουλγαρίας. Ταυτόχρονα, πρέπει να διεξαχθεί μια ιδεολογική
εκστρατεία ανάμεσα στον λαό και στη διανόησή του για την εξάλειψη και
του τελευταίου ίχνους της μεγαλοβουλγαρικής ιδεολογίας και της τυχοδιωκτικής
πολιτικής…».
Αλλά στο ζήτημα των εδαφικών παραχωρήσεων, με εντολή του ίδιου του
Δημητρώφ, η ελεγχόμενη από τους Κομμουνιστές κυβέρνηση Γκεοργκίεφ εφάρμοσε
μια παρελκυστική τακτική και έθεσε όρους: (1) αποσαφήνιση του χαρακτήρα
της Νοτιοσλαβίας, εντός της οποίας θα επιλυόταν το Μακεδονικό. Η
Γιουγκοσλαβία πρότεινε στη Βουλγαρία να ενταχθεί ως έβδομη Δημοκρατία
στη γιουγκοσλαβική ομοσπονδία με τα ίδια δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των
άλλων Δημοκρατιών, πράγμα που θα σήμαινε την απορρόφηση της Βουλγαρίας
από τη Γιουγκοσλαβία. Η Βουλγαρία, αντίθετα, δεν ήθελε να απολέσει την κρατική
της κυριαρχία και αντιπρότεινε ένα είδος συνομοσπονδίας σε ισότιμη βάση.
(2) Επιστροφή των «δυτικών επαρχιών», των πόλεων Τσάριμπροντ και Μποσίλεγραντ,
που προσάρτησαν οι Σέρβοι από τη Βουλγαρία το 1920 για στρατηγικούς
λόγους, για να ελέγχουν τη Σόφια.
Οι βουλγαρο-γιουγκοσλαβικές διαφωνίες σχετικά με τον χαρακτήρα της
νοτιοσλαβικής ένωσης και οι αγγλικές αντιδράσεις στο ενδεχόμενο νοτιοσλαβικής
ομοσπονδίας (οι Άγγλοι επέδωσαν σχετικό υπόμνημα στους Σοβιετικούς
τον Ιανουάριο του 1945) που θα συνιστούσε απειλή για την Ελλάδα είχαν ως
αποτέλεσμα την προσωρινή παύση των βουλγαρο-γιουγκοσλαβικών διαπραγματεύσεων.
Όπως αναφέρθηκε, ο Τίτο δεν είχε απεμπολήσει το ενδιαφέρον του για την
ελληνική Μακεδονία. Τον Απρίλιο του 1945 ιδρύθηκε το ΝΟΦ (Λαϊκό Απελευθερωτικό
Μέτωπο) ως συνέχεια του ΣΝΟΦ και δρούσε ανεξέλεγκτα στην ελληνική
Μακεδονία, προπαγανδίζοντας τη συνένωση των τριών τμημάτων της Μακεδονίας
εντός της Γιουγκοσλαβίας. Με την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στην
Ελλάδα το 1946, το ΚΚΕ είχε να αντιμετωπίσει την ολοένα και αυξανόμενη αλυτρωτική
δραστηριότητα του ΝΟΦ. Η εξάρτηση του ΚΚΕ από τη βοήθεια της
Γιουγκοσλαβίας απαιτούσε και μια εξομάλυνση των σχέσεων με το ΝΟΦ. Μετά
από διαπραγματεύσεις υπογράφτηκε στις 14 Οκτωβρίου 1946 μεταξύ του ΚΚΕ