εδώ - εταιρεια μακεδονικων σπουδων
εδώ - εταιρεια μακεδονικων σπουδων
εδώ - εταιρεια μακεδονικων σπουδων
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ΣΕΡΒΙΑ ΚΑΙ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ ‒ ΕΛΛΑΔΑ 149<br />
αφυπνίστηκε τον 19ο αιώνα, αντιστάθηκε στις ξένες προπαγάνδες και επιρροές,<br />
αναγνωρίστηκε από τις προοδευτικές δυνάμεις στον Μεσοπόλεμο, ωρίμασε στις<br />
συνθήκες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και καταξιώθηκε το 1944. Η ίδρυση<br />
του κράτους, στις 2 Αυγούστου 1944, παρουσιάστηκε ως το επιστέγασμα<br />
των αγώνων του «μακεδονικού λαού» για κρατική αποκατάσταση από την εξέγερση<br />
του Ίλιντεν (2 Αυγούστου 1903). Δημοτικά επικά τραγούδια, αναφερόμενα<br />
στους αγώνες των κομιτατζήδων, διατήρησαν το παλιό φόντο, αλλά προσαρμόστηκαν<br />
τα νέα δεδομένα, τη θέση των Οθωμανών πήραν οι Βούλγαροι ή οι<br />
φασίστες και τη θέση των κομιτατζήδων οι «Μακεδόνες» ή η παρτιζάνοι. Το<br />
1946 ιδρύθηκε μια αυτόνομη «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία», εντός των<br />
κόλπων του Πατριαρχείου Σερβίας, με σκοπό την ενίσχυση της «εθνογένεσης»<br />
Εθνικό θέατρο, όπερα, κινηματογράφος, ραδιοφωνικός σταθμός και κυρίως το<br />
εκπαιδευτικό σύστημα εντάχθηκαν στην εκστρατεία της εθνογένεσης. Προβλήθηκε<br />
η «μακεδονική» Μεγάλη Ιδέα, η ένωση ολόκληρης της Μακεδονίας με<br />
αφετηρία τη γιουγκοσλαβική Μακεδονία ως το Πεδεμόντιο της μακεδονικής<br />
ενοποίησης. Ο Τίτο δεν είχε απεμπολήσει το ενδιαφέρον του για την ελληνική<br />
και τη βουλγαρική Μακεδονία, αλλά δεν θα διακινδύνευε πόλεμο.<br />
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας είχε την άποψη ότι έπρεπε να παίξει<br />
καθοριστικό ρόλο στη λύση του Μακεδονικού. Τον Δεκέμβριο του 1943 το Πατριωτικό<br />
Μέτωπο της Βουλγαρίας απέρριψε στην απόφαση του Γιάϊτσε για λύση<br />
του Μακεδονικού στα πλαίσια της Γιουγκοσλαβίας και επανέλαβε την παλαιά<br />
βουλγαρική θέση για «ενιαία, ελεύθερη και κυρίαρχη Μακεδονία». Ο Τίτο αντέδρασε<br />
έντονα και απευθύνθηκε στον Δημητρώφ που βρισκόταν στη Μόσχα.<br />
Μετά από την ανταλλαγή αλληλογραφίας οι Τίτο και Δημητρώφ, με σοβιετική<br />
παρότρυνση, συμφώνησαν να μην ανακινούνται στη διάρκεια του πολέμου ζητήματα<br />
σχετικά με τα σύνορα και ότι το Μακεδονικό θα λυθεί στα πλαίσια μιας<br />
ομοσπονδίας των Νοτίων Σλάβων.<br />
Μετά την είσοδο σοβιετικού στρατού στη Βουλγαρία (9 Σεπτεμβρίου 1944)<br />
και την επικράτηση του Πατριωτικού Μετώπου, που ελεγχόταν από τους Βούλγαρους<br />
κομμουνιστές, γιουγκοσλαβική αντιπροσωπεία μετέβη στη Σόφια και<br />
έθεσε ζήτημα ένταξης της βουλγαρικής Μακεδονίας στη γιουγκοσλαβική. Η νέα<br />
βουλγαρική ηγεσία υπήρξε ιδιαίτερα επιφυλακτική στο ζήτημα των εδαφικών<br />
παραχωρήσεων. Η Βουλγαρία βέβαια σε καμιά περίπτωση δεν ήγειρε εδαφικές<br />
διεκδικήσεις στη «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονία». Με επιστολή του ο Δημητρώφ<br />
από τη Μόσχα (28 Σεπτεμβρίου 1944) προς την Κεντρική Επιτροπή του<br />
Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος καταδίκασε τη μεγαλοβουλγαρική<br />
εθνική ιδεολογία ως πηγή των δεινών της Βουλγαρίας.