εδώ - εταιρεια μακεδονικων σπουδων

ΣΕΡΒΙΑ ΚΑΙ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ ‒ ΕΛΛΑΔΑ 151
και του ΚΚ Γιουγκοσλαβίας ειδική συμφωνία που προέβλεπε την ένταξη των
Σλαβοφώνων στα αντάρτικα τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού και στους
κομματικούς μηχανισμούς του ΚΚΕ. Θέση του κόμματος παρέμεινε η ισοτιμία
στις μειονότητες, ωστόσο η γιουγκοσλαβική ηγεσία φαινόταν να αναμένει ότι,
ως αποτέλεσμα της νίκης του Δημοκρατικού Στρατού, το ΚΚΕ θα ικανοποιούσε
τις γιουγκοσλαβικές βλέψεις επί τμημάτων της Δυτικής Μακεδονίας. Η υλοποίηση
της συμφωνίας αποδείχτηκε δύσκολη. Μέσα στους κόλπους του ΝΟΦ κυριαρχούσε
μια άτυπη διάσπαση μεταξύ αυτών που ήταν υπό την επιρροή του
ΚΚΕ και εκείνων που προσανατολίζονταν προς το ΚΚ Γιουγκοσλαβίας (Μιχάλης
Κεραμιτζής, Ηλίας Δημάκης, Βαγγέλης Αγιάνης). Η φιλογιουγκοσλαβική
αυτή πτέρυγα ελεγχόταν από τα Σκόπια και προπαγάνδιζε ότι λύση του Μακεδονικού
Ζητήματος μπορεί να υπάρξει μονάχα όταν η ελληνική Μακεδονία ενωθεί
με τη γιουγκοσλαβική Μακεδονία στο πλαίσιο της γιουγκοσλαβικής ομοσπονδίας.
Η ομάδα αυτή κατέβαλλε επίσης πολλές προσπάθειες για τη διαμόρφωση
σλαβομακεδονικής εθνικής συνείδησης στους Σλαβόφωνους της ελληνικής Μακεδονίας
με την καταπολέμηση του γραικομανισμού και του φιλοβουλγαρισμού.
Ταυτόχρονα, ολοένα και εντονότερα εκφραζόταν το αίτημα για επαρκή εκπροσώπηση
των Σλαβοφώνων στα κομματικά όργανα και στις στρατιωτικές διοικήσεις.
Το ζήτημα της διαμόρφωσης μιας συλλογικής σλαβομακεδονικής συνείδησης
με την εκρίζωση των επιδράσεων του παρελθόντος (της ελληνικής και της
βουλγαρικής) στους Σλαβόφωνους και την κινητοποίησή τους στο ΝΟΦ και τον
Δημοκρατικό Στρατό έθιξε με πολύ παραστατικό τρόπο ο Μιχάλης Κεραμιτζής
κατά την πανοφίτικη σύσκεψη (20.5.1947) στο Καϊμακτσαλάν.
«10% σλαβομακεδόνες είτε είναι γραικομάνηδες, είτε πρώην οπαδοί του Κάλτσεφ,
είτε μεγάλοι τομαριστές και συμφεροντολόγοι, είναι σήμερα με το μέρος της
αντίδρασης. Κατακτητές και μοναρχοφασίστες τους χρησιμοποιούν ή με τη μορφή
του ένοπλου αγώνα ενάντιά μας ή με τη μορφή του πράκτορα, κατασκόπου, σαμπταριστή
κτλ.
20% σλαβομακεδόνες αδρανούν, δεν συμμετέχουν ενεργά σε κάθε ανάγκη του
αγώνα μας. Οι παραπάνω είναι όχι μαχητικοί, φοβητσιάρηδες, αδικαιολόγητοι
ειρηνόφιλοι, συμφεροντολόγοι, αγαπάνε το δημοκρατικό κίνημα, αγαπάνε το ΝΟΦ
και επηρεάζονται από αυτό, δεν είναι χαφιέδες και δεν εντάσσονται ενεργητικά
στους σκοπούς της αντίδρασης. Αν λευτερωθούν τα χωριά και οι πόλεις όπου μένουν,
θα γίνουν όλοι δικοί μας, μα υπάρχει και κίνδυνος κάτω απ’ την επιρροή
της πίεσης ένα μέρος απ’ αυτούς να πάει με την αντίδραση.Οι παραπάνω αγαπάνε
τον Ελληνικό λαό.