εδώ - εταιρεια μακεδονικων σπουδων

152
ΒΑΛΚΑΝΙΑ 1913-2011 - ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΘΥΕΛΛΕΣ ΚΑΙ ΧΙΜΑΙΡΕΣ
30% σλ-Μακεδόνες συμπαθούν πολύ το κίνημα, το ΝΟΦ, τον Ελληνικό λαό,
συμμετέχουν κι εφαρμόζουν στην πράξη κάθε τι που συνδυάζεται με το συμφέρον
του αγώνα, παίρνουν μέρος και καλή θέληση, γύρω απ’ τον αγώνα μας, μισούν
τους καταχτητές, μιλούν και ανεπιφύλακτα ακόμα ενάντιά τους και τα όργανά
τους. Μα δεν είναι πέρα για πέρα επαναστάτες. Φοβούνται τις μεγάλες δοκιμασίες.
Φοβούνται για την τύχη της φαμίλιας τους. Δουλεύουν όλη τη μέρα για να ανταπεξέλθουν
στο οικονομικό αδιέξοδο και να μην πεινάσουν τα παιδιά τους…
40% σλ-Μακεδόνες απ’ τους οποίους 37% αγρότες (χωρικοί) και 3% εργάτες
είναι η μαχητική πρωτοπορία μας. Είναι το καλύτερο μέρος του λαού μας. Δεν
συμμετέχουν μαχητικά όλοι τους στον αγώνα. Μα είναι έτοιμοι να πειθαρχήσουν
και να εκτελέσουν κάθε τι χωρίς να λογαριάζουν τα επακόλουθα.
Κατά 85% σήμερα ο σλ-Μακεδόνικος λαός έχει ξεκαθαρίσει με την Εθνική
του συνείδηση. Όλοι οι παραπάνω πιστεύουν πως είναι Μακεδόνες (Σλαύοι)».
Τα δεδομένα του Κεραμιτζή για την εθνική συνείδηση των Σλαβοφώνων είναι
επισφαλή. Προφανώς ήθελε να επισημάνει ότι το ΝΟΦ ήλεγχε το 85% των
Σλαβόφωνων, στους οποίους προσπαθούσε να εμφυσήσει με τη βία σλαβομακεδονική
συνείδηση.
«Είπαμε παραπάνω πως το ΝΟΦ σήμερα επιδρά κι επηρεάζει κατά 85% Σλ-
Μακεδόνες. Επίσης τονίσαμε πως υπάρχει διστακτικότητα στη βάση (σ’ ένα ποσοστό
του λαού μας) να εντάσσονται στις γραμμές μας … Στις Σλ-Μακεδόνικες
Περιφέρειες, υπάρχουν ολόκληρες δεκάδες Σλαυομακεδόνικα χωριά που μέχρι
τώρα πίστευαν και εξακολουθούν να πιστεύουν πως είναι Έλληνες. Όλοι αυτοί οι
Σλ-Μακεδόνες είναι αντιφασίστες (Καστανοχώρια κτλ.), αλλά ακόμα δεν κατόρθωσαν
να ριζώσουν μέσα τους Μακεδονική συνείδηση».
Το ΚΚΕ προσπαθούσε να διατηρήσει τον έλεγχο του ΝΟΦ, στρέφοντας τη
μια ομάδα εναντίον της άλλης. Αλλά, επειγόμενο να στρατολογήσει όσο το δυνατόν
περισσότερους Σλαβόφωνους στο Δημοκρατικό Στρατό, αποδείχτηκε αδύναμο
να αναχαιτίσει την αλυτρωτική και προπαγανδιστική δραστηριότητα
που ασκούσαν τα φιλογιουγκοσλαβικά στοιχεία του ΝΟΦ στους Σλαβόφωνους.
Χρόνιο πρόβλημα του Δημοκρατικού Στρατού ήταν το ζήτημα των εφεδρειών.
Στη σκιά της αμερικανικής ανάμιξης στην Ελλάδα, η Τρίτη Ολομέλεια του ΚΚΕ,
που συνήλθε τον Σεπτέμβριο του 1947 στο Βελιγράδι, αποφάσισε την αύξηση
του αριθμού των ανταρτών από τις 25.000 σε 60.000 με σκοπό την κατάληψη
της Θεσσαλονίκης και την «απελευθέρωση» της Βορείου Ελλάδας (Σχέδιο Λίμνες).
Αμέσως μετά την Τρίτη Ολομέλεια συγκροτήθηκε η «Προσωρινή Δημοκρατική
Κυβέρνηση» (ΠΔΚ) των ανταρτών και αναλήφθηκε η αποτυχημένη
επιχείρηση κατάληψης της Κόνιτσας, όπου επρόκειτο να εγκατασταθεί η ΠΔΚ.