εδώ - εταιρεια μακεδονικων σπουδων
εδώ - εταιρεια μακεδονικων σπουδων
εδώ - εταιρεια μακεδονικων σπουδων
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ΣΕΡΒΙΑ ΚΑΙ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ ‒ ΕΛΛΑΔΑ 177<br />
ισλαμικού κράτους. Ο νέος Πρόεδρος της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, Αλία Ιζετμπέκοβιτς,<br />
είχε εκδώσει το 1970 την «ισλαμική διακήρυξη» για την ίδρυση ισλαμικού<br />
κράτους στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, στο Σαντζάκι του Νόβι Πάζαρ και στο Κόσοβο.<br />
Το 1983 είχε καταδικασθεί σε φυλάκιση για τη διασπορά ισλαμικού φουνταμενταλισμού.<br />
Στο νέο του έργο «Το Ισλάμ μεταξύ Ανατολής και Δύσης» (1984) είχε ταχθεί<br />
κατά της εκκοσμίκευσης του Ισλάμ, εξαίροντας τα πλεονεκτήματα του ισλαμικού<br />
κοινωνικού μοντέλου. Μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας ο Ιζετμπέκοβιτς<br />
δήλωσε ότι τα πρότερα δικαιώματα των Σέρβων και Κροατών της Βοσνίας-<br />
Ερζεγοβίνης ως συνταγματικών εθνών θα γίνονταν σεβαστά μόνο σε ειδικές περιπτώσεις.<br />
Από Πρόεδρος της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης εξελίχτηκε σε αποκλειστικό<br />
ηγέτη των Βοσνίων-Μουσουλμάνων. Ο Πρόεδρος Τούτζμαν στη Κροατία από<br />
παρτιζάνος του Τίτο είχε εξελιχθεί σε Κροάτη εθνικιστή, ήταν βετεράνος της<br />
«κροατικής άνοιξης» και τελικά διολίσθησε στις θέσεις των Ουστάσε. Την τύχη<br />
της Γιουγκοσλαβίας στις κρίσιμες ώρες του επιθανάτιου ρόγχου της χειρίστηκε η<br />
παλιά κομμουνιστική νομενκλατούρα, μεταλλαγμένη τυπικά σε δημοκρατική, αλλά<br />
ουσιαστικά σε εθνικιστική. Ο Μιλόσεβιτς στη Σερβία, ο Τούτζμαν στην Κροατία<br />
και ο Αλία Ιζετμπέκοβιτς στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη δεν εκπροσωπούσαν μια νέα<br />
γενιά διαλλακτικών πολιτικών με ανεκτικότητα. Ορέγονταν να γίνουν Πρόεδροι<br />
ανεξαρτήτων κρατών και να μιμηθούν τον Τίτο στις δημόσιες παρελάσεις και στην<br />
αίγλη της εξουσίας. Για τον Μιλόσεβιτς ο πόλεμος ήταν δεδομένος, αν η Κροατία<br />
κήρυττε την ανεξαρτησία της πριν ρυθμιστεί το καθεστώς των Σέρβων.<br />
Καθώς η διεθνής διπλωματία απέτυχε να συλλάβει την ουσία της γιουγκοσλαβικής<br />
κρίσης και να ενεργήσει προληπτικά, μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας<br />
της Σλοβενίας και της Κροατίας από τα Κοινοβούλια των δύο χωρών<br />
(Ιούνιος 1991) ο πόλεμος κατέστη αναπόφευκτος. Οι πρόωρες αναγνωρίσεις της<br />
ανεξαρτησίας της Σλοβενίας και της Κροατίας (Ιανουάριος 1992) και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης<br />
(Απρίλιος 1992) από την Ευρωπαϊκή Ένωση, πριν ρυθμιστεί<br />
το καθεστώς των Σέρβων στην Κράινα, τη Σλαβονία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη,<br />
επιδείνωσαν την κατάσταση. Με τον πόλεμο του 1991-1995 οι Σέρβοι έθεσαν<br />
υπό έλεγχο την Κράινα, την Ανατολική και Δυτική Σλαβονία και το 70% της<br />
Βοσνίας. Στόχος της Σερβίας ήταν, μετά τις στρατιωτικές επιτυχίες, να διαπραγματευθεί<br />
από θέση ισχύος για την επίτευξη ειδικού καθεστώτος για τους Σερβοβόσνιους<br />
και τους Σέρβους της Κράινας. Αλλά ο αμερικανικός παράγοντας ήθελε<br />
να αποτρέψει την ίδρυση μιας «Μεγάλης Σερβίας» από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.<br />
Αποδέχτηκε τα άλλοτε εσωτερικά διοικητικά σύνορα των γιουγκοσλαβικών<br />
δημοκρατιών ως διεθνή σύνορα νέων ανεξάρτητων κρατών. Τα<br />
αποτελέσματα είναι γνωστά. Εκδίωξη των Σέρβων από την Κράινα και βομβαρ-
Change language