Eyvindur 2013

26 EYVINDUR • DESEMBER 2013
gjörnu vinnu því margar efasemdar raddir höfðu óþarflega hátt
varðandi þessa hugmynd þeirra félaga Adda í Laugarholti og Jóa
á Uppsölum. Kofinn hefur margsannað að hans var þörf, ekki
eingöngu fyrir gangnamenn heldur einnig sleðamenn og annað
ferðafólk. Dæmi eru til um það.
Sumir eru tilbeiðnir, Jóhann Jóhannsson á Uppsölum Aðalbjörn
Tryggvason í Laugarholti og Halldór Sigurgeirsson Öngulsstöðum.
Ljósmynd: Stefán Birgisson
Í mörg ár hefur verið umræða í gangi um að endurnýja gangnamannakofann
á Garðsárdal. Sá gamli var orðinn mjög sjúskaður
og þreyttur enda búinn að lenda í ýmsum hrakningum eins og
áður segir. Þrengsli voru farin að gera verulega vart við sig með
„stækkandi“ gagnamannahópi. Plássið var mjög lítið og lágu
a.m.k tveir í hverju rúmstæði.
Þegar mest var, haustið 2010, voru þar 16 manns og þrír blautir
hundar. Þar sem kofinn er bara 10m2 á stærð eða 5 x 2 metrar
þá var ansi þröngt á þingi. Það helliringdi þennan gangnadag og
því þurfti að hengja blaut föt upp til þerris og var því „rakastigið“
orðið ansi hátt innandyra. Hvernig sem við reyndum þá var ekki
hægt að koma nema 14 manns í koju því lögðust tveir til svefns á
gólfinu hjá hundunum.
Þetta haust varð gangnamönnum ljóst að þörfin fyrir nýjan
kofa var mjög brýn. Húskarlinn Stefán Birgisson var áður búinn
að hóta því að bera eld að kofanum ef ekkert yrði að gert og lofaði
að þegar nýr kofi risi þá skyldi hann sjá um að elda ofan í liðið. Þar
sem menn höfðu kynnst snilldar eldamennsku hans, þá var þetta
mjög freistandi tilboð.
Árið eftir, eða haustið 2011 voru 14 manns í kofanum, munaði
þar minnstu að illa færi. Kamínan var orðin gömul og þreytt eins
Kamínana í nýja Adda.
Ljósm.: Hákon Harðarson Svertingsstöðum
og annað í kofanum, olíu tók að leka af henni en enginn tók eftir
því enda svangir gangnamenn uppteknir við að troða ofan í sig
nestinu. Skyndilega sló ofan í strompinn og blés glæðum ofan í
olíuna sem lekið hafði á gólfið og úr varð heljar mikið bál sem
lokaði útgönguleiðinni. Upphófst mikið fjaðrafok, menn tóku að
henda teppum og öðru lauslegu ofan á eldinn til að reyna að kæfa
hann. Logandi teppum var síðan hent út. Í æsingnum reyndu
menn að bjarga því sem bjargað varð. Í „hita“ leiksins henti Freyr
á Uppsölum buxunum sínum sem hangið höfðu til þerris út um
dyrnar til að forða þeim frá því að brenna en vildi þá ekki betur til
en að hann henti þeim á logandi teppi sem úti var. Hann barðist
því berleggjaður við eldinn innandyra og var orðinn vel sviðinn á
leggjunum og ilmurinn eftir því. Þegar mönnum hafði tekist að
ráða niðurlögum eldsins í kofanum settist hópurinn þreyttur og
ánægður í kring um brennandi teppin og úr varð skemmtilegasta
kvöldvaka sem haldin hefur verið. Hentu þeir gaman að því að
Addi gamli dreginn á skíðum inn á Garðsárdal af ýtu Búnaðarfélagsins
í janúar 1987.
Ljósm.: Halldór Sigurgeirsson
Ýtan festist.
Ljósm.: Halldór Sigurgeirsson