Eyvindur 2013

EYVINDUR • DESEMBER 2013 49
Fjölskyldan í Freyvangi 1961 við skírn Gunnhildar. Frá vinstri: Helga, Ólafur, Kristján, Finngogi, Fanney, Theodór yngri, Guðmunda sem heldur á
Gunnhildi, Theodór sem heldur á Svövu, Auður, Díana, séra Benjamín og Jónína kona hans.
lést 10 dögum fyrir fæðingu hennar. Hún var næst yngst í röð
átta alsystkina, auk þess sem hún átti tvö hálfsystkini, samfeðra.
Voru það fjórar stúlkur og sex drengir. Ólst hún upp í Krossadal
fyrstu fimm ár ævinnar, eða þar til faðir hennar dó árið 1923.
Var heimilið þá leyst upp og fór hún í vist með móður sinni og
yngsta bróður, Hermanni Bjarna, á ýmsa bæi við Tálknafjörð,
m.a. á Sellátra, í Höfðadal, og líklega víðar. Móðir hennar giftist
aftur, Ólafi Kristni Ólafssyni og fluttu þau síðar til Patreksfjarðar
þar sem þau bjuggu æ síðan. Guðmunda fór að heiman veturinn
1938-39 til náms í Húsmæðraskólanum Ósk á Ísafirði sem
reyndist henni gott veganesti í hennar lífsstarfi.
Og hún gerði eitt og annað líka
Eftir það var hún hjá móður sinni og stjúpa á Patreksfirði og vann
við saumaskap o.fl. næstu árin. Þann 3. ágúst 1941 eignaðist hún
dótturina Díönu Sjöfn Helgadóttur. Um tíma voru þær mæðgur
í vist hjá Hermanni Bjarna, yngsta bróður hennar, sem var bóndi
þá á Öskubrekku við Arnarfjörð.
Haustið 1945 lögðu þær land undir fót þar sem Guðmunda
hafði ráðið sig í vist á Akureyri þá um veturinn. Sumarið 1946
réðist hún síðan til starfa sem vinnukona á Borgarhóli í Öngulsstaðahreppi
hjá hjónunum Jóni Sigurðssyni og Sigríði Stefánsdóttur.
Tildragelsi
Á meðan á Borgarhólsdvölinni stóð var Jón, af einskærri hjálpsemi
auðvitað, alltaf annað slagið að benda Guðmundu á hina og
þessa piparsveina hreppsins, s.s. Valdimar Bjarnason sem bjó á
Björk og einhverja fleiri. En allt kom fyrir ekki, hún sá engan sem
henni leist vel á. Svo kom að því tveim vikum áður en þær mæðgur
skyldu halda heim að Jón bauð Theodóri vini sínum á Ytri-
Tjörnum í heimsókn. Þá kviknaði eitthvað ljós hjá Guðmundu og
þegar Theodór var farinn spurði hún Jón afhverju hann hefði ekki
verið búinn að sýna henni þennan fyrr.
Ekki þýddi að drolla neitt þar sem tíminn var naumur, hann var
að fara í viku fjallaferð með einhvern karlahóp og hún var á leiðinni
heim eins og áður sagði. Theodór dreif í að bjóða öllu Borgarhólsfólki
í bíltúr, þar með talið kaupakonunni og dóttur hennar.
Þegar heim kom um kvöldið drógu Jón og Sigga sig fljótlega í hlé
og leyfðu turtildúfunum að kynnast betur og spjölluðu þau fram
eftir nóttu. Eitthvað var Theodór óframfærinn sem varð næstum
til þess að hann missti af þessu góða konuefni. Guðmunda
var farin til Akureyrar og beið brottfarar en þá greip Jón bóndi í
taumana og tók vin sinn með sér til Akureyrar kvöldið áður en
Guðmunda lagði í haf með Esjunni vestur og Theodór bauð henni
út. Þar með var teningnum kastað. Þau náðu samkomulagi um að
þær mæðgur kæmu aftur norður seinna um haustið og komu þær
síðan alkomnar til Eyjafjarðar um 20. nóvember 1946.
Seinna kom á daginn að Theodór hafði nú svosem verið búinn
að sjá þessa föngulegu stúlku einhverntíman á skemmtun í þinghúsinu
á Þverá. Hann sat upp í brekkunni, sennilega með Jóni
vini sínum sem trúlega hefur bent honum á hana þar sem hún var
á gangi fyrir neðan brekkuna.
Þann 24. nóvember var trúlofun þeirra hjónaleysanna síðan
opinberuð og tæpum mánuði seinna, þann 21. desember var
brúðkaup þeirra haldið á prestssetrinu að Syðra-Laugalandi. Séra
Benjamín Kristjánsson, bróðir Theodórs, gaf þau saman í hjónaband
og svaramenn voru þeir Baldur Kristjánsson sem einnig
var bróðir brúðgumans og Finnur Jóhannesson á Ytra-Laugalandi
sem var mikill vinur hans. Ættingjar brúðarinnar áttu um
langan veg að fara og því fátt um þá við brúðkaupið. Ekki er vitað
til að haldin hafi verið nein stór veisla af þessu tilefni en einhver
dagamunur var gerður með kaffidrykkju þar á staðnum hjá séra
Benjamín og Jónínu konu hans og glösum lyft í tilefni dagsins.
Og brauðstritið hófst
Hófst nú brauðstrit nýgiftu hjónanna heima á Ytri-Tjörnum þar
sem þau settust að til að byrja með. Þar var nokkuð þröngt á þingi
fyrir og ekki mikil salarkynni aflögu fyrir hina nýju fjölskyldu svo
að fljótlega innréttuðu þau sér litla íbúðarkytru í kjallaranum sem
samanstóð af svefnherbergi, eldhúsi með örlitlum gangi framan
við og aðgang höfðu þau að sameiginlegu búri. Seinna fengu