Eyvindur 2013

40 EYVINDUR • DESEMBER 2013
Fnjóská 42. hefti 2003
Steinsbiblía í Bessastaðakirkju 43. hefti 2004
Auk þessa eru 5 aðrar greinar í Súlum frá 1979 – 1999
Bókin „Lífsgleði“ nr. V, útg. 1996 bls. 88-111
– eigið æviágrip - S. Schiöth
Í Árbók Þingeyinga frá 1979 og 1981 eru greinar eftir hana.
Í Eyvindi eru greinar í 1. tbl. 1992, 1. tbl. 2003, og 2. tbl. 2004
Í Morgunblaði, Degi og Íslendingaþáttum Tímans eru
20 afmælis og minningargreinar frá árum 1976 – 2007
auk 8 annarra greina um ýmis málefni.
Viðtöl og umfjöllun
Mynd og umfjöllun í Útvarpstíðindum 17. feb. 1941
Viðtöl og myndir í Íslendingi 35. tbl. 1962
Forsíðuviðtal í Heima er best 3.tbl. 1982
Kórstjóri kvaddur – grein og mynd Mbl.
(Benjamín Baldursson) 17. nóv. 1993
Heldur óskemmtilegt að hlusta á falskan söng
– viðtal og myndir í Degi 17. des. 1993
Söngurinn lifir fram á hinsta kvöld
– viðtal og myndir í Degi 17. feb. 1996
„Ekki stofnun heldur heimili“ – myndir og viðtal við Sigríði
Schiöth og fleiri á Kristnesspítala - í Degi 10. apríl 1999
Leikstarfsemi
Með Leikfélagi Akureyrar:
Gullna hliðið 1944
Allt í lagi lagsi - 1945
Lénharður fógeti 1945-1946
Varið yður á málningunni 1946-1947
Skálholt 1946-1947
Skrúðsbóndinn 1965-1966
Leikferðalag ásamt 2 öðrum leikendum frá L.A. -
kaflar úr Lénharði fógeta, Ævintýri á gönguför og Frúin sefur
flutt á Selfossi og í Iðnó – einnig í útvarpi 1948
Með Leikfélaginu Iðunn / Framtíð í Hrafnagilshreppi:
Tengdamamma 1952
Maður og kona 1959-1960
Leynimelur 13 1962
Jósafat 1964
Tengdamamma 1970
Melkorka 1975
Leikstjórn í Sólgarði í Saurbæjarhreppi:
Alísa frænka 1960
Köld eru kvennaráð 1962
Með Leikfélagi Húsavíkur:
Hallelúja 1981
Viðtal við Aldísi á Stokkahlöðum
Sigríður Schiöth tók viðtal við Aldísi Einarsdóttur á Stokkahlöðum
í Hrafnagilshreppi fyrir ritið Heima er best, og birtist það í 9.
tbl. ritsins árið 1976. Aldís var fædd að Gúpufelli í Eyjafirði 1884
en fluttist ung að árum með foreldrum sínum og systkinum að
Stokkahlöðum og bjó þar til 100 ára aldurs. Síðustu árin dvaldi
hún á Kristnesspítala, og þegar hún lést var hún elst allra Íslendinga,
vantaði tvo mánuði upp á 107 árin. Hún var ötull félagi
í Ungmennafélaginu Framtíð og Kvenfélaginu Iðunni, einnig
mikil ræktunarkona og annaðist blóma og trjágarðinn við húsið
sitt af natni. Hér eru fáeinir kaflar úr viðtalinu.
- Lærðir þú garðyrkju Aldís ?
- Já, ég var á vornámskeiði í Gróðrarstöðinni 1909 hjá
Sigurði Sigurðssyni síðar búnaðarmálastjóra og tel að
góður árangur hafi verið af þeirri starfsemi. Sigurður
kenndi skógrækt og allskonar kálrækt, einnig kartöflurækt.
Ég var fengin til að leiðbeina við gróðursetningu
á nokkrum stöðum. Aðallega hef ég unnið hér heima
á Stokkahlöðum og svo í trjáreit ungmennafélagsins.
- Hvenær var hann stofnaður ?
- Mig minnir að það væri fljótlega úr þessu. Jakob Líndal sem
var orðinn umsjónarmaður í Gróðrarstöðinni var fenginn til
að skipuleggja garðinn
- Ég vann þarna á hverju vori svo sem einn dag við að skera til
trén og ýmislegt fleira.
- Sömuleiðis var venja að félagsmenn kæmu saman einn dag á
vori til að hreinsa burt rusl og laga til. En með dvínandi áhuga
lagðist þessi góði siður niður og þykir mér satt að segja miður,
að áhugi fólks á trjárækt skuli vera orðinn svo lítilfjörlegur.
- Hvenær fluttuð þið í Stokkahlaði ?
- Það var árið 1891. Þá var ekki fljótfarið yfir jörðina, hvergi
vegarspotti né brú neins staðar, enda komumst við ekki
lengra en í Grund, urðum að gista þar, þegar farin var síðasta
ferðin með krakkana og kýrnar.
- Hvernig leist ykkur á ykkur á Stokkahlöðum ?
- Vel, þar sáum við ýmislegt sem við höfðum ekki séð áður,
t.d. stóra bæjarlækinn með háa fossinum og mörgu blómahvömmunum
í gilinu að ógleymdri baldursbránni, sem þakti
hér alla veggi, en hana hafði ég aldrei séð áður.
- Til gamans ætla ég að segja frá því, að er við fórum í fyrsta
sinn til Grundarkirkju, kom kona meðhjálparans, Guðný í
Möðrufelli á móti okkur við dyrnar og leiddi okkur til sætis.
Þá var fastur siður, hvernig setið var í kirkjunni. Í sætinu næst
prédikunarstól, sat kona meðhjálparans með sitt skyldulið,
en hinum megin í innsta sæti sat prestskonan og hennar fólk
ásamt konu staðarhaldarans, en bændur sátu í kór. Á þeim
árum var börnum raðað við fermingu eftir einkunn á barnaprófi,
en próf voru haldin í fjórum fögum, lestri, skrift, reikningi
og kristnum fræðum, þótt ekki væru reglulegir skólar.
Kom þá fram metnaður hjá foreldrum og venslafólki, ef börn
þeirra lentu neðarlega og var ekki laust við að reynt væri að
pota þeim ofar en þau áttu skilið.
- Varstu ekki í söngflokki hér í sveitinni ?
- Jú, fyrst hjá Hallgrími á Rifkelsstöðum. Hann æfði söng beggja
megin árinnar og stöku sinnum sungu kórarnir saman. Svo hjá
Bolla á Stóra-Hamri og Kristjáni Árnasyni seinna kaupmanni