Uzbekistan - Przewodnik dla przedsiębiorców - Polska Agencja ...

104
Prowadzenie działalności gospodarczej
Księgowość i kontrola rachunkowa
Zgodnie z ustawodawstwem uzbeckim wszystkie podmioty prawne mają obowiązek
prowadzić księgowość zgodnie z przepisami obowiązującymi w Republice. Okresem
rozliczeniowym jest rok kalendarzowy.
W Uzbekistanie wprowadzone zostały Krajowe Standardy Rachunkowości, zasadniczo
oparte na Międzynarodowych Standardach Rachunkowości (IAS). Międzynarodowa
praktyka i wymagania dotyczące rachunkowości, w tym nowy plan kont, obwiązują nie
tylko przedsiębiorstwa z udziałem kapitału zagranicznego, ale od 1 stycznia 2003 roku
również wszystkie pozostałe firmy. Jednak rzeczywistość nadal często jeszcze odbiega
od teorii, co po części wynika z przywiązania miejscowych księgowych i urzędników do
nomenklatury księgowej z czasów radzieckich. Głównym celem prowadzenia księgowości
firmy w dalszym ciągu jest przygotowanie informacji dla celów podatkowych, w
związku z czym sprowadza się ona głównie do klasyfikowania i rejestrowania transakcji.
W efekcie inwestorzy zagraniczni, który są zainteresowani zakupem udziałów w
uzbeckich przedsiębiorstwach, często zmuszeni są stosować przeszacowanie ksiąg, aby
uzyskać czytelny układ kont, pozwalający na ocenę sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.
Zeznania finansowe przedsiębiorstw powinny zawierać dane dotyczące:
• bilansu,
• uzyskanych dochodów,
• przepływów finansowych,
• wynagrodzenia pracowników,
• majątku przedsiębiorstwa,
• a także wszelkie stosowne noty i wyjaśnienia.
Rozwiązywanie sporów
Artykuł 10 ustawy O gwarancjach dla inwestorów (z maja 1998 roku) zapewnia możliwość
rozwiązywania sporów i osiąganie porozumienia obydwu stron za pomocą arbitrażu
międzynarodowego. Oznacza to, że spory są rozwiązywane stosownie do zasad i
procedur wynikających z porozumień podpisanych przez Uzbekistan z Konwencją IC-
SID oraz UNCITRAL. Spory nie dotyczące inwestycji mogą być również przekazywane
do rozstrzygnięcia arbitrażowi międzynarodowemu, w zależności od porozumienia
osiągniętego w tej kwestii przez podmioty będące stronami sporu.