Uzbekistan - Przewodnik dla przedsiębiorców - Polska Agencja ...

56
Gospodarka
Nieodłącznie wiążą się z tym kolejne problemy: erozja gleby i jej zasolenie (obecnie
50 % gruntów jest klasyfikowanych jako zasolone, a 5 % jako bardzo zasolone), wyjałowienie
i skażenie (DDT, związki fosforu i azotu), jak również zanieczyszczenie plonów.
W rezultacie niegdyś żyzne obszary powoli pustynnieją, a zbierane plony drastycznie
maleją.
Poziom emisji zanieczyszczeń powietrza przez przemysł, szczególnie energetyczny,
oraz transport zmalał w ostatnich latach, ale wraz z ożywieniem gospodarczym trend
ten na pewno się odwróci. Oczekuje się również, iż wystąpi dalsze zatruwanie powietrza
na terenach zamieszkałych na skutek zanieczyszczeń emitowanych w strefach
przemysłowych, gwałtownego rozwoju transportu zmechanizowanego oraz postępującego
procesu przekształcania się dawnych obszarów rolnych w pustynie, z których
wiatr wywiewa sól oraz środki chemiczne.
Obecnie stężenie toksycznych gazów w powietrzu dalece przekracza dopuszczalne
normy Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Najwyższy poziom zanieczyszczeń
występuje w miastach Nawoi, Nukus i Taszkent.
Wiele dużych miast, szczególnie stolica Taszkent oraz miejscowości leżące w jej regionie,
boryka się z problemem odpadów komunalnych i przemysłowych. Składowanie
tych pierwszych prowadzi do rozprzestrzeniania się chorób zakaźnych, zatrucia gleby
oraz wód podziemnych. Należy zdawać sobie sprawę także z tego, iż tylko 54 % miejskich
i 3 % wiejskich osiedli ludzkich posiada sieć kanalizacyjną. Z kolei wiele odpadów
przemysłowych jest wysoce toksycznych, łatwo palnych, potencjalnie wybuchowych,
a nawet radioaktywnych. Normy sanitarne zdecydowanie nie są przestrzegane,
a odpady są zazwyczaj źle składowane w efekcie czego parują, przenikają do gleby,
zatruwając otoczenie. Powszechnym sposobem pozbywania się odpadów jest ich spalanie,
a nowoczesna utylizacja dotyczy jedynie 0,13 % odpadów przemysłowych. Szybkiego
rozwiązania wymaga przede wszystkim problem zanieczyszczeń spowodowanych
stosowaniem pestycydów i nawozów.
Międzynarodowa współpraca Uzbekistanu w zakresie ochrony środowiska
Uzbekistan wstąpił do ONZ w 1992 roku i od tego czasu aktywnie działa w programach
realizowanych przez wiele wyspecjalizowanych agend tej Organizacji. Jest m.in. członkiem
Komisji ONZ ds. Zrównoważonego Rozwoju (od 1991 roku). Rola współpracy
międzynarodowej na polu ochrony środowiska naturalnego jest szczególnie istotna,
gdyż daje możliwość dostępu do zagranicznych inwestycji, środków pomocowych,
doświadczeń, know-how i tzw. czystych technologii.