07.02.2015 Views

Önsöz - turan-sam

Önsöz - turan-sam

Önsöz - turan-sam

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Yeri gəlmişkən göstərməliyik ki, Məhəmməd Təpərin və xüsusilə Sultan Səncərin<br />

hakimiyytəindən sonra Səlcuq imperiyasında ali hakimiyyət uğrunda mübarizə daha da<br />

kəskinləşir. Bu mübarizədə yüzlərlə şahzadə, əmir, canişin və hakimlərin arasından üç böyük<br />

dövlət xadimi - Azərbaycanda Şəmsəddin İldəniz, Misirdə əslən Azərbaycandan olan<br />

Səlahəddin Əyyubi, orta Asiyada Xarəzmşah Təkiş ön yerə çıxıb, üç böyük dövlətin əsasını<br />

qoydular ki, bunlar da monqolların hücumuna qədər Yaxın və Orta Şərqin taleyində həlledici<br />

rol oynayırdılar.<br />

Bütün müsəlman dünyasında dini nüfuz Abbasi xəlifələrinin əlində idi. Onlar Bağdadda<br />

otururdular. Bağdad isə İraq sultanlığının, yəni Azərbaycan atabəylərinin hakimiyyəti altında<br />

idi. Yaxın və Orta Şərqdə az-çox nüfuzlu sayılan bütün dövlətlər Bağdad xəlifələrini öz əllərinə<br />

almaq, onların fitvalarından istifadə etmək üçün çarpışırdılar. Buna görə də Azərbaycan<br />

Atabəylər dövləti Bağdad xəlifələrini əldən verməmək üçün, aramsız olaraq müharibələrə<br />

qoşulmaq məcburiyyətində qalır, rəqibi dəf etməmiş, o birisinin hücumuna qarşı ordu<br />

göndərməli olurdu. Başqa bir yandan isə, Şirvanşahlarla mürəkkəb münasibətləri həll etmək,<br />

Gürcüstan çarlarının aramsız müdaxiləsinə son qoymaq üçün İldənizlər Azərbaycanın şimal<br />

sərhədlərində geniş ölçüdə siyasi və hərbi fəaliyyət göstərməli olurdular.<br />

1175-ci ildən İldənizlər “Tiflis qapılarından tutmuş Məkranadək” 3 Azərbaycan, İraq, Gilan,<br />

İsfahan, Mazandaran və Reyi bir dövlət içərisində birləşdirmiş, Xilat, Fars, Xuzistan, Mosul və<br />

Kirmanı asılı vəziyyətə salmış, Həmədan, Təbriz, Naxçıvan və Gəncəni bu böyük dövlətin əsas<br />

mərkəzlərinə çevirməklə cənubda, qərbdə və şimalda xarici basqınlara qarşı istinadgahlar<br />

yaratmışdılar.<br />

1175-ci ilin noyabrında böyük Atabəy (Atabəy əl-azəm) Şəmsəddin İldəniz öləndən sonra<br />

onun yerinə oğlu Məhəmməd Cahan Pəhləvan keçdi. (1175-1186-cı illər). Artıq Azərbaycan<br />

Atabəylər dövləti elə bir qüdrətə çatmışdı ki, bundan sonra on il onun sərhədlərinə hər hansı<br />

bir müdaxiləyə kimsə cəsarət etməmişdir. Atabəy Cahan Pəhləvan gürcü çarları ilə sülh<br />

bağlamış, Xarəzm şah Təkişlə dostluq münasibətləri yaratmış, Bağdad xəlifələrini dövlətin<br />

işinə qarışmaqdan uzaqlaşdırmışdı. O, xəlifəyə yazdığı bir məktubda belə göstəriş vermişdi:<br />

“Əgər xəlifə imam-başçıdırsa, onda namaz qılmaq onun daimi məşğuliyyəti olmalıdır, çünki<br />

namaz qılmaq imanın əsası və işlərin ən yaxşısıdır... Bu daimi hakimiyyətdir. Xəlifənin<br />

müvəqqəti hakimiyyətin işlərinə qarışmasının mənası yoxdur, onu sultana tapşırmaq gərək”<br />

(səh.73).<br />

Cahan Pəhləvanın dövründə Azərbaycan atabəylər dövləti öz ətrafında olan uc(sərhəd)<br />

əmirlikləri Səlahəddin Əyyubinin hücumundan qurtarmış, onu sülh bağlamağa məcbur<br />

etmişdir.<br />

Cahan Pəhləvandan sonra, onun yerinə keçən qardaşı Qızıl Arslan (1186-1191) yalınız atabəy<br />

deyil, həm də sultan titulu daşımağa başladı.<br />

Qısa şəkildə xatırladığımız bu məsələlər, habelə İldənizlərin iqtisadi siyasəti, diplomatik<br />

münasibətləri, dövlətçilik və idarəçilik institutları Ziya Bünyadovun əsərində geniş planda<br />

tədqiq edilmişdir. Müəllif Atabəylər dövlətinin süqutunu doğuran səbəbləri, Cəlaləddin

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!