KiNFE A

fi siyasetmedarên Kurdan di karên xwe de, yê siyasî û ramanî
de dikevin astengiyan, herwiha ji cekmecên xwe de "xala zimanê
Kurdî" derdixin fi gel demekê pê meşgul dikin. Diruşmên
wek "bi zimanê Kurdî biaxifin, binivîsînin û bifikirin" pir caran
derketiye ser rojevê îî dîsa winda dibe.
Ez dixwazim di vê nivîsê de zêde li ser ziman bi aliyê psîkolojî
fi civakî birawestim.
Guftfîgoyek il ser alfabe, amedekirin îî afrinandina saziyan ji
bo pêsvebirina zimanê Kurdî, an jî konzeptên perwerdekirinê
ne hewceye were axaftin. Ev erk îî delametên netewî fî civakî
ne. Lê heta em bigihîjin we merhelê, pir karên bingehî îî belkî
ya herî giring têgihîstin îî bawerî hewceye, ku bê axaftin ii
pêşvebirina ziman di nav civakê de, emê dîroka xwe ya kolektîf
îi wiha jî, civaka xwe ya kolektîf di pêşerojê de seket îi bi pir
birînên xeder bihêlin. Mejfîyên kolektîf ango hemîî tiştên di
dîroka Kurdan de derbasbfîne fi êdî di nav civaka Kurdan di nav
gel de wiha dijî. Lê ku em di demeke teknîk ya medya zimanê
Kurdî neparêzin, emê di demeke kin çîrok, metelok, mitolojî,
dîrok, raman ji bîr bikin, an jî, bi zimanekî din fer bibin. Ji xwe
jî, pir Kurd li ser dîrok fi ramana xwe bi zimanekî biyanî dixwînin.
Lewrajî îro em
Himberî teşqeleyeke mezin in, têkçfîna zimanê zikmakî, têkçiîna
civakî an jî, deformasyona wê ye.
Zimanê gel, komek an jî netewek çiqas dewlemend ii peşketî
bejî, ku ne bijî, nikarêji bo pêşerojê bibe zimanê zarokan, ango
nesîlên nû. Ziman divê bijî, ango di her xala jiyana Kurdan de,
divê ziman bibe bingeha ragihandinê û pêwendiyê. Ku bi Kurdî
em bi hev re li ser raman, çand, civak, aborî û hwd. neaxifin,
qise nekin, ne şitexlin, xeber nedin, şor nekin, ku em kul îi derdên
xwe, xwewnên xwe bi hev re par nekin, ziman nikare bijî.
Tenê ku hinek rewşenbîr, nivîskar, komeke piçiîk bi zimane
Kurdî biaxife, ev têr nake. Di dîrokê de tê zanîn ku demeke
dirêj zimanê Latînî li Ewropa zimanê bingehî yê zanistî, aborî.
98