KiNFE A

Deng, pîyesên tîyatroyê, hatin berhevkirm fi astenginn. Hê di
wan salan da alfabeya Kurdî kuji alîyê Seydayê Mehmed Emîn
Bozarslan va hatibû amade fî çapkinn, hat berhevkinn fî bi salan
ew h dadigeh û girtîgehan gerandm. Di salên heftêyî da jî,
kovar û rojnameyên ku nîvenîv tirkî-kurdî derdiketm, hatin
berhevkinn îî girtin, h xwedî iî nivîskarên wan cezayên giran
hatin birrîn.
Dewleta tirkji bo qewîkirina sîyaseta qedexekinnê xal fî bendên
destîira bmgehîn, her cara ku keysa wê lê hat ew guhertin,
ên dijwartir kinn şûna wan.
Di madeyên 26, 28, dihukmên cezayên 141 fi 81 êdadîsadi
destûra bingehîn da, di xala yek, dudu û sisêyan da, ziman fi
çanda kurdî wek hedef hatine girtin fî qedexekinn.
Bi kurtî di naveroka van xalan da ev têne ferz îi îcbarkinn:
"Zimanê zikmakî yê hemwelatîyên Tirkîyê, zimanê tirkî ye. Ji
bilî vî zimanî ragihandm îi weşandinaa nivîskî îi çapkirm, band,
fîlm, dîsk qedexe ne. "
Zimannasê Alman bi navê Klaus Bochman, sîyaseta zimannasîya
hukmên faşîst îî kolonyalîst dide ber hev îi ji wan çar
nuqteyên hevpar ku dişibin hev, nîşan dide.
"I- Dijminahîya zimanên dî, ji bo wêjî safîkinn an paqijkinna
kelîmeyên van zimanan bi awakî zorê ji zimanê xwe.
2- Santralîzma netewepenst Ii hemberî kêmayetîyan.
3- Kolonyalîzm û destdirêjîya h dervayî sînorên dewleta xwe."
Ev her sê nuqteyên hevpar jî çawa Ii sîyaseta dewleta tirk
digunce îi eşkere ye.
Dewleta tirk ne tenê ji bo qismê ku dagîrkirîye, her wiha gef
îi gur Ii hemberî Kurdên Ii perçeyên dî jî xwarîye.
Li gora ragihandma zimannas Jean Louis Calvet, di qedexekinna
zimanan da mînakeka dî ya balkêş di dema Mussolînîyê
Faşîst da heye. Mussolînî bikaranîna zimanê Fransizî li herêma
Val d'Aoste (heta wê demê duzimanî bîiye) qedexe dike fi çiqas
77