Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej

NR 01/2013
polityka i gospodarka morska
żym budżetem obronnym dochodzącym do
10 miliardów USD rocznie. Dzięki przemyślanej
polityce zakupów siły morskie Singapuru należą
do jednych z najnowocześniejszych.
W skład sił podwodnych wchodzą cztery
okręty typu Challenger, pozyskane w latach
dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Jednostki
te, zakupione w Szwecji, przeszły remont połączony
z modyfikacją, mającą przystosować je
do służby w rejonach tropikalnych. Z uwagi na
ich dość zaawansowany wiek uważa się, że będą
odgrywać przede wszystkim rolę szkoleniową.
Będą pomocne przy wypracowaniu procedur
użycia okrętów tej klasy, jakie się pojawią
w marynarce Singapuru. W Szwecji zakupił
również Singapur kolejne dwa okręty podwodne
(typu Archer), tym razem młodsze i wyposażone
w napęd niezależny od powietrza.
W najbliższym czasie należy się spodziewać
rozpoczęcia realizacji programu pozyskania
całkiem nowych konstrukcji.
W latach 2007–2009 Singapur nabył sześć
fregat typu Formidable, opartych na francuskim
projekcie La Fayette. Należą one do jednych
z najnowocześniejszych w regionie. W ramach
modernizacji sił morskich Singapuru wyremontowano
także pod kątem współczesnych rozwiązań
technicznych cztery niszczyciele min typu
Bedok.
Największymi jednostkami floty singapurskiej
są cztery okręty desantowe (LPD) typu
Endurance pozyskane w latach 2000–2001
(8500 ton wyporności). Oprócz zadań związanych
z transportem wojsk, jednostki te brały
także udział w operacjach niesienia pomocy
humanitarnej oraz w działaniach przeciwpirackich
w rejonie Zatoki Adeńskiej.
Siły morskie Singapuru wykorzystują także
platformy bezzałogowe. W roku 2005 podczas
operacji w rejonie Zatoki Perskiej zadania
ochrony sił nawodnych wykonywały bezzałogowe
środki nawodne typu Protector.
Republika Chińska
Większość tajwańskich okrętów to konstrukcje
amerykańskie (cztery niszczyciele typu
Kidd, osiem fregat typu Knox i osiem typu
OHP zbudowanych na amerykańskiej licencji)
lub rodzime. Wyjątek stanowią fregaty typu
Kang Ding (francuskie La Fayette) i okręty
podwodne typu Hai Lung (holenderskie Zwaardvis).
Zakup nowych jednostek, zwłaszcza
okrętów podwodnych, na których szczególnie
zależy Tajwanowi, jest blokowany przez działania
Chińskiej Republiki Ludowej. Dotyczy to
również jednostek pozyskiwanych z USA, które
nie są skłonne do eksportu najnowszych technologii,
aby nie drażnić Chin kontynentalnych.
Mimo wszystko Tajwan nie ustaje w dążeniu do
zakupu nowych lub używanych okrętów podwodnych
i jest nawet gotowy rozpocząć prace
nad rodzimym projektem 25 .
W tej sytuacji Tajwan jest skazany na własne
zaplecze naukowe i rodzimy przemysł obronny.
Ten jest w stanie dostarczyć nieduże platformy
i uzbroić je w rakiety przeciwokrętowe. Do najbardziej
rozpowszechnionych należą pociski
Hsiung Feng II (HF II) o zasięgu 160 kilometrów,
w które są uzbrojone także fregaty Kang Ding.
Najnowszy produkt tajwański to ponaddźwiękowe
rakiety Hsiung Feng III, zaprezentowane szerzej
jako przyszli zabójcy chińskich lotniskowców. Zapewne
trochę na wyrost, bo rakieta ma głowicę
o masie 120 kilogramów i zasięg 150–200 kilometrów.
W rakiety te zostanie przezbrojonych siedem
spośród 12 korwet rakietowych typu Jing
Chiang, które zostaną zmodernizowane i otrzymają
po cztery nowe pociski. Ogółem marynarka
Tajwanu ma otrzymać 120 rakiet HFIII w ramach
programu wartego 406 milionów USD. Dotychczas
przezbrojono w nie pięć z ośmiu fregat typu
Cheng Kung 26 .
W sierpniu 2012 roku Tajwan otrzymał dwa
niszczyciele min typu Osprey, wycofane ze
służby w US Navy. Jednostki te pozwolą na
wzmocnienie potencjału sił przeciwminowych
Republiki Chin. Ocenia się, że ChRL posiada
zapas ponad 50 tysięcy różnego rodzaju min,
które mogłyby być użyte do zablokowania rejonu
Tajwanu 27 .
Rodzimym produktem tajwańskiego przemysłu
stoczniowego są kutry rakietowe Kuang
Hua 6 (KH 6). Jednostki są uzbrojone w cztery
rakiety przeciwokrętowe HF IIE.
28
przegląd morski