Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej
Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej
Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
siły morskie innych państw<br />
na poziomie 25–30, jednakże po uwzględnieniu<br />
zmniejszonych potrzeb Floty Bałtyckiej oraz braku<br />
uzasadnienia dla wykorzystania konwencjonalnych<br />
okrętów podwodnych na akwenach oceanicznych,<br />
liczbę tę obniżono do 12–16 (tab. 5).<br />
W kontekście obszaru odpowiedzialności Floty<br />
Czarnomorskiej i wykorzystania konwencjonalnych<br />
okrętów podwodnych zadania w ramach osłony sił<br />
nawodnych poszerzono o blokowanie akwenu Morza<br />
Czarnego (cieśniny Bosfor i Dardanele). Zwrócono<br />
ponadto uwagę na konieczność utrzymania panowania<br />
w powietrzu w rejonach odtwarzania ich zdolności<br />
bojowej (ładowania akumulatorów).<br />
Jednym z najtrudniejszych problemów w czasie<br />
przygotowania koncepcji rozwoju rosyjskich sił morskich<br />
było określenie wymaganej liczby OPARB,<br />
która gwarantowałaby utrzymanie zdolności morskiego<br />
komponentu triady jądrowej do realizacji zadań<br />
w ramach powstrzymywania jądrowego. W przyjętych<br />
założeniach wskazano na konieczność utrzymywania<br />
ciągłych patroli w składzie co najmniej jednego<br />
okrętu tego typu na dwóch zasadniczych morskich<br />
teatrach działań wojennych. Tym samym minimalną<br />
liczbę wymaganych jednostek określono<br />
na poziomie 8–10 okrętów (po cztery–pięć<br />
w składzie Floty Oceanu Spokojnego oraz Północnej).<br />
Mimo rozbieżności w ocenie potrzeb utrzymywania<br />
atomowych okrętów podwodnych nosicieli rakiet<br />
balistycznych w składzie Floty Oceanu<br />
Spokojnego, o ich dalszym wykorzystaniu na<br />
Pacyfiku zdecydowały: dostępność wymaganej infrastruktury<br />
brzegowej (baza morska Wiluczyńsk),<br />
jak również charakterystyka akwenu Morza<br />
Ochockiego, traktowanego jako morze wewnętrzne.<br />
Do osłony własnych jednostek tego typu przewidziano<br />
zbliżoną liczbę wielozadaniowych atomowych<br />
okrętów podwodnych.<br />
Wymagania ilościowo-jakościowe, zawarte<br />
w opracowanej w połowie lat dziewięćdziesiątych<br />
XX wieku koncepcji rozwoju sił morskich, znajdują<br />
potwierdzenie w publikowanych oficjalnie oświadczeniach,<br />
dotyczących planu ich rozwoju na lata<br />
2025–2030 (tab. 6). Wskazaną w koncepcji konieczność<br />
bazowania zasadniczej części okrętów nawodnych<br />
we flotach Północnej i Czarnomorskiej motywowano<br />
potrzebą posiadania sił mobilnych, których<br />
głównym zadaniem pozostaje osłona newralgicznych<br />
regionów przemysłowych państwa dyslokowanych<br />
w europejskiej części Federacji Rosyjskiej, sił<br />
utrzymujących zdolność do przerzutu na Ocean<br />
Spokojny. Przyjęte założenia do programu bazowania<br />
zasadniczych sił floty uzasadniono wzrostem<br />
zagrożenia na południowej flance Rosji, skutkami<br />
procesu depopulacji regionu dalekowschodniego,<br />
wzrostem potencjału militarnego Chin oraz następstwami<br />
potencjalnej konfrontacji z Japonią.<br />
Korekty<br />
Wnioski z konfliktu w Gruzji, które początkowo<br />
skutkowały korektą, a w konsekwencji gruntowną<br />
weryfikacją założeń Państwowego programu zbrojeniowego<br />
na lata 2007–2015 (PPZ 2007–2015),<br />
znalazły przełożenie na realizację programu rozwoju<br />
sił morskich. Już w 2006 roku zakończono budowę<br />
oraz przekazano rosyjskim siłom morskim korwetę<br />
artyleryjską „Astrachań”. W 2007 roku w skład<br />
Floty Bałtyckiej weszła korweta „Stierieguszczij”.<br />
W Petersburgu położono stępkę pod fregatę<br />
„Admirał Gorszkow”. Kontynuowano prace projektowe<br />
nad nowym niszczycielem rakietowym,<br />
rozpoczęto budowę serii okrętów desantowych oraz<br />
trałowców. Oprócz okrętów bojowych jest prowadzona<br />
rozbudowa i modernizacja okrętów wsparcia<br />
i zabezpieczenia działań. Przyjęto w skład floty<br />
trzy okręty pomocnicze. Kontynuowana jest budowa<br />
nowego typu okrętu ratowniczego – projekt<br />
Igor Biełousow. 29 października 2008 roku prezydent<br />
Rosji oświadczył, że w ciągu dwóch lat należy<br />
oczekiwać uruchomienia programu budowy rosyjskich<br />
lotniskowców.<br />
Prezydent potwierdził potrzebę utrzymywania<br />
w składzie sił morskich nowoczesnych lotniskowców<br />
z napędem atomowym, wskazał na konieczność<br />
modernizacji infrastruktury stoczniowej (nadrobienie<br />
opóźnień z lat dziewięćdziesiątych XX<br />
wieku) w celu przygotowania warunków do produkcji<br />
dużych jednostek nawodnych. Początek realizacji<br />
programu modernizacji sił morskich, którego<br />
założenia zrywają z tradycyjną koncepcją<br />
oparcia trzonu floty na siłach podwodnych, określił<br />
na lata 2013–2015.<br />
Konieczność weryfikacji Państwowego programu<br />
zbrojeniowego na lata 2007–2015, jak również<br />
naciski ze strony „lobby podwodnego”, zapocząt-<br />
przegląd morski 89
Change language