06.04.2015 Views

Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej

Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej

Pobierz - Ministerstwo Obrony Narodowej

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

technika i uzbrojenie<br />

To unikatowe rozwiązanie opracował w 1926<br />

roku wiedeński inżynier Ernst Schneider. Gdy projektował<br />

turbinę wodną o nastawnych łopatkach,<br />

doszedł do wniosku, że rozwiązanie w niej zastosowane<br />

może przez odwrócenie przepływu służyć<br />

jako pędnik jednostki pływającej. Pomysłem<br />

zainspirował właścicieli założonego w 1867 roku<br />

w Heidenheim w Niemczech przez Johana<br />

Mathausa Voitha rodzinnego warsztatu mechanicznego,<br />

specjalizującego się w wytwarzaniu elementów<br />

turbin wodnych. Pomysł niezwykłego<br />

pędnika zrealizowano już dwa lata później – budowaną<br />

motorówkę wyposażono w prototypowy<br />

napęd, mogący poruszać ją do przodu, do tyłu<br />

i na boki, a nawet obracać wokół własnej osi, dzięki<br />

odpowiedniemu sterowaniu kątem wychylenia<br />

łopatek.<br />

Pędnik, dzięki swoim zaletom, wzbudził szerokie<br />

zainteresowanie. Już w 1929 roku stocznia<br />

Fredrich Lurssen Werft, wyposażyła w niego dużą<br />

serię kutrów trałowych typu R (Räumboote,<br />

począwszy od R 8), a w 1935 roku dwa trałowce<br />

typu M 35 (M-Boot 35) – M1 i M2. Firma Voith<br />

zaprezentowała VSP w 1937 roku na paryskiej<br />

Wystawie Światowej „Sztuka i technika w życiu<br />

codziennym” – urządzenie zostało trzykrotnie wyróżnione.<br />

W czasie drugiej wojny światowej w stoczniach<br />

niemieckich w pędnik Voitha–Schneidera wyposażono<br />

prawie 120 niemieckich trałowców oraz<br />

katapultowce „Falke” i „Bussard”, a w napęd pomocniczy<br />

VSP – zwodowany w stoczni w Kilonii<br />

w 1938 roku niemiecki lotniskowiec „Graf<br />

Zeppelin”.<br />

Dzięki pozytywnym doświadczeniom, po wojnie<br />

nadal wyposażano jednostki trałowe w VSP,<br />

które konkurowały ze śrubami nastawnymi,<br />

co prowadziło niekiedy do spektakularnych incydentów.<br />

W 1966 roku przy budowie szybkich trałowców<br />

typu Schutze (zaplanowano 30 jednostek) zastosowano<br />

pędniki typu Voith–Schneider, które<br />

przy tej samej mocy powodowały zmniejszenie<br />

prędkości o dwa–trzy węzły. Próby odbiorcze<br />

pierwszego trałowca – „Schutze” – potwierdziły<br />

wstępną ocenę przydatności użytych pędników,<br />

gdyż zamiast zakładanych 24 węzłów, osiągnął on<br />

jedynie 21 węzłów. Mimo to zapadła decyzja<br />

o rezygnacji z tego typu napędu, chociaż oprócz<br />

trałowca „Schutze” były już gotowe trzy inne, a kilkanaście<br />

jednostek znajdowało się w budowie.<br />

Wszystkie okręty musiały być poddane kosztownym<br />

przeróbkom. Wymiana VSP na śruby nastawne<br />

typu Escher–Wyss wymagała wielu prac<br />

związanych ze zmianami kształtu kadłuba, wałów<br />

śrubowych i maszyny sterowej. Po przebudowie<br />

okręty osiągnęły zaplanowaną dla nich pierwotnie<br />

prędkość, ale nastąpiło to kosztem znacznie<br />

Możliwości zastosowania<br />

Pędnik Voitha–Schneidera jest stosowany w wypadku,<br />

gdy jest niezbędna maksymalna manewrowość jednostki<br />

w ograniczonej przestrzeni (kanały, fiordy i zatoki) połączona<br />

z szybką i precyzyjną zmianą pozycji. Jest idealnym<br />

napędem dla niszczycieli min, holowników<br />

portowych, jednostek off-shore w technice DP, AHTS,<br />

PSV, jednostek ratowniczych, pożarniczych, zwalczania<br />

zanieczyszczeń ropopochodnych, jednostek do stawiania<br />

morskich wież wiatrowych, dźwigów pływających<br />

i promów przybrzeżnych.<br />

większych niż przewidywano kwot, nie mówiąc<br />

już o przedłużeniu okresu budowy tej serii.<br />

Zasada działania<br />

Pędnik Voitha–Schneidera składa się z poziomego<br />

wirnika, którego płaszczyzna główna leży<br />

w powierzchni dna jednostki, i zamocowanych do<br />

jego tarczy obrotowej pionowych łopatek, zwykle<br />

od trzech do ośmiu, które wirują wokół pionowej<br />

lub nieznacznie odchylonej od pionu osi (rys. 1).<br />

Łopatki pędnika, sterowane za pomocą mimośrodu,<br />

wykonują ruch oscylacyjny wokół swoich osi.<br />

Wszystkie elementy zespołu mechanicznego<br />

wprawiającego w ruch tarczę obrotową i łopatki<br />

przegląd morski 67

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!