Zmiany polskiego prawa wodnego niezbędne dla pełnej ... - WWF
Zmiany polskiego prawa wodnego niezbędne dla pełnej ... - WWF
Zmiany polskiego prawa wodnego niezbędne dla pełnej ... - WWF
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
3.4 Konieczność kompromisu<br />
Kompromis wymusza powszechnie dziś uznana zasada rozwoju zrównoważonego,<br />
potwierdzona fundamentalnym <strong>dla</strong> <strong>prawa</strong> <strong>polskiego</strong> zapisem w Konstytucji Rzeczypospolitej. Stanowi<br />
ona podstawę aksjologiczną wszystkich aktów prawnych regulujących działanie człowieka<br />
w środowisku. Ta sama zasada jest również podstawą Ramowej Dyrektywy Wodnej (RDW)<br />
stanowiącej główną normę prawną Unii Europejskiej, określającą strategię gospodarki wodnej<br />
i ochrony zasobów wód na terytorium Wspólnoty. Inaczej mówiąc, Dyrektywa stanowi nie tylko<br />
obowiązujące (w Polsce i w UE) prawo, ale również „przepis” mówiący jak realizować zasadę<br />
rozwoju zrównoważonego w gospodarowaniu zasobami wodnymi. Formalnie zasada ta jest<br />
przywoływana w podstawowych polskich aktach prawnych takich jak ustawa prawo ochrony<br />
środowiska, ustawa prawo wodne i ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym. Nie mniej we<br />
wszystkich wymienionych ustawach występują braki utrudniające uzyskiwanie kompromisu.<br />
Generalnie brak jest jednoznacznych i obowiązujących w każdym przypadku zaleceń<br />
metodycznych i proceduralnych pozwalających na kompromisowe rozstrzyganie konfliktów.<br />
Identyfikacja barier legislacyjnych utrudniających kompromis oraz sformułowanie kierunków<br />
potrzebnych zmian jest przedmiotem dalszych rozdziałów niniejszego opracowania. Natomiast ogólna<br />
charakterystyka istniejącej sytuacji prawnej została opisana w aneksie.<br />
4 Identyfikacja ”barier” utrudniających osiąganie celów<br />
środowiskowych<br />
4.1 Dezintegracja <strong>polskiego</strong> systemu zarządzania gospodarka wodną<br />
4.1.1 Potrzeba zintegrowanego zarządzania zasobami wodnymi zlewni<br />
Przesłaniem Wodnej Dyrektywy Ramowej UE jest realizacja w tej dziedzinie zasady rozwoju<br />
zrównoważonego. Wody powierzchniowe i podziemne, wody płynące i stojące są wzajemnie<br />
powiązane w skali zlewni. Ponadto różne sposoby użytkowania obszaru zlewni (w tym oczywiście<br />
sposoby użytkowania wód) wpływają na stan ilościowy i jakościowy wód i związanych z wodami<br />
ekosystemów. Skutki użytkowania wód i oddziaływania poprzez inne sektory np. rolnictwo,<br />
leśnictwo, przemysł, zaopatrzenie w wodę ludności często obejmują znaczne obszary zlewni,<br />
oddalone od miejsca, w którym zachodzi ingerencja człowieka. Analiza wymienionych powiązań<br />
prowadzi do wniosku, że realizacja zasady rozwoju zrównoważonego w odniesieniu do wód może być<br />
skuteczna tylko wówczas, gdy działania dotyczyć będą całej zlewni rzecznej i obejmować wszystkie<br />
wody występujące w zlewni w ich wzajemnym powiązaniu oraz wszystkie działania człowieka<br />
i procesy zachodzące w środowisku oddziaływujące na stan ekosystemów wodnych i od wody<br />
zależnych.<br />
Powyższe, oczywiste konstatacje były źródłem powstania takich pojęć jak zintegrowane<br />
zarządzanie zlewnią (ang. Integrated Catchment Management) oraz zintegrowane zarządzanie<br />
zasobami wodnymi (ang. Integrated Water Resources Management) , które znalazły swoje miejsce<br />
w Ramowej Dyrektywie Wodnej. Tymczasem szczegółowa analiza aktualnie obowiązującego <strong>prawa</strong><br />
oraz wynikających z tego <strong>prawa</strong> rozwiązań instytucjonalnych i organizacyjnych prowadzi do wniosku,<br />
że bez głębokich zmian realizacja zintegrowanej gospodarki zlewniowej jest w Polsce nie<br />
możliwa.<br />
8