publiczna - KZK GOP

analizy i opinieFot. MPK KrakówPromocja przyjazneji otwartej postawyorganizatoratransportu lubprzewoźnika prowadzido lepszegopostrzegania osóbniepełnosprawnychprzez współpasażerów– dostrzeżenieprzez nich niektórychproblemówzwiększa empatięi Projektów Społecznych zadeklarowali pomoc w rozwiązaniutych problemów.Postanowiono organizować regularne spotkania przedstawicielimiejskich jednostek i organizacji skupiającychosoby z niepełnosprawnością. Wymiana wiedzyi wzajemna edukacja powinny zaowocować tym,że komunikacja miejska i infrastruktura będą corazlepiej przystosowane do potrzeb wszystkich osób i ułatwiąpodróż.Myślę, że deklaracja stałej współpracy, która zostałapodkreślona w tym materiale, ma realny wpływna podnoszenie dostępności. Z tego powodu taką informacjęwarto promować i tłumaczyć mediom.Zasady dialogu ze środowiskiemInicjatywa – urzędnicy odpowiadający za politykętransportową w danym regionie powinni słuchaćopinii środowiska osób z niepełnosprawnością i inicjowaćspotkania, nie zawsze bowiem osoby niepełnosprawnemają świadomość, nad czym urzędnicypracują w danej chwili.Kompleksowość – dialog nie powinien wykluczaćuczestnictwa żadnej grupy pasażerów, którzy odczuwająbariery w transporcie.Fachowość – dyskutanci i konsultanci powinni miećpodstawy merytoryczne w pracy nad projektami dostępnościowymii utrzymywać bezpośredni kontaktze środowiskiem osób z niepełnosprawnością.Rzetelność – proponowane rozwiązania powinny byćpoddane analizie, weryfikowane przez wiedzę pochodzącąz publikacji tematycznych oraz testy na użytkownikachrozwiązań.Konsekwencja – współpraca organizatora transportulub przewoźnika ze środowiskiem osób niepełnosprawnychpowinna być stała, konsekwentna i wielopoziomowa.Dzięki takim warunkom konsensus jestbliższy i efektywniejszy podczas każdej konsultacji.Regulacja – wypracowane rozwiązania powinny byćspisywane, promowane i umieszczane w procedurachurzędowych, aby zapobiec ich pominięciu.Wydaje mi się, że podążanie ścieżką powyższychzasad gwarantuje w pewnej perspektywie czasowejpodniesienie dostępności usług, ich przyjazności dlawszystkich pasażerów oraz łatwiejszy i przyjemniejszykontakt z niepełnosprawnymi użytkownikamitransportu. W miastach europejskich, w których takiekonsultacje i rozmowy są prowadzone już od ponad30 lat, obserwujemy naprawdę wysoki poziomprzyjazności transportu, co wpływa na jakość całegożycia osób niepełnosprawnych. Warto zatem rozpocząćwspólną drogę starań już dziś i uczyć się od siebienawzajem.23nr 2/2013