01. - Śląska Izba Aptekarska

STANOWISKA, OPINIE, INFORMACJEgrosze (Eur 0,30/DDD) na całym świecie, patrz Aclotin lub Iclopid, autor ticlopidinydodał do cząsteczki ticlopidiny łatwo zmydlający się ester metylooctowy, opatentował,nazwał clopidogrelem (Plavix) i zaoferował po Eur 2,35/DDD. Świat to kupił. Ale i naclopidogrel patent nie był wieczny. Przyszła konkurencja, daje clopidogrel tanio po Eur0,30/DDD, patrz Areplex, Clopidix i inne. Więc przemysł wymyślił prasugrel (Efient)po Eur 2,62/ DDD oraz ticagrelor (Brilique) po Eur 2,96/DDD. Można mieć niemalpewność, że wielu lekarzy uwierzy, iż clopidogrel, tak jak ongiś ticlopidina, przestałdobrze dezagregować płytki krwi. Dlatego w Polsce rząd nie może prasugrelu bądź ticagreloruzrefundować. Poza Polską wystarczy, że tamtejszy NFZ burknie na lekarza,któryby chciał pieniądze marnotrawić. W Polsce nierząd pozwala lekarzom nie słuchaćnikogo, tylko agentów firm.C/ Szerokie pole do popisu wynalazcom daje antykoagulacja. Świat długo posługiwałsię tanimi pochodnymi kumaryny, acenocoumarolem, warfariną, po Eur 0,20/DDD. Takatanizna ambitnego przemysłu nie interesuje. Dał lepsze antykoagulanty myśląc intensywnieo zarobku: fondaparinux (Arixtra), 1983, kosztuje Eur 5,57/DDD, dabigatran (Pradaxa),1998, - Eur 3,30/ DDD, rivaroxaban (Xarelto), 2008, - Eur 5,16/DDD.Nawet bogate kraje używają to niemal wyłącznie po operacjach ortopedycznych. Z wiarą,ale i ze strachem o obfite krwawienia, patrz USA, Anglia, Australia - WHO PharmaceuticalsNewsletter Nr 1/2012. Rząd polski mówi, że refunduje dabigatran i rivaroxaban, ale raczejżartuje, bo każe płacić pacjentom aż około 70% ceny detalicznej. Powinny one być tylko Lz.D/ Środki antyemetyczne bywają nieodzowne. Zwłaszcza w onkologii. Sukcesem byłopodawanie ondansetronu. Sporo płacąc - Eur 20,00/DDD. Analogi, granisetron, tropisetronkosztują podobnie. W 2003 r. zaoferowano aprepitant (Emend) po Eur 26,19/DDD. W 2005r., palonosetron (Aloxi) po Eur 89,84/DDD ! I chyba słusznie nie został zrefundowany, boby niektórzy lekarze go stosowali.E/ Depresja. Jest sporo leków. Bodaj najbardziej wzięte współcześnie są citalopram poEur 0,27 za DDD, sertralina - 0,30/DDD, venlafaxina - 0,40/DDD. W 2009 r. świat otrzymałagomelatin (Valdoxan) po Eur 1,83/DDD. Refundować, nie refundować, oto jest pytanie.Patrzymy na psychiatrów w Europie. Nie palą się.F/ Podagra. Niemal cały świat leczy ją allopurinolem. Koszt - Eur 0,20/DDD.W 2010 r. przemysł dał febuxostat (Adenuric) po Eur 1,21/DDD. Droższy 6 razy.Na razie nie ma poważnego zainteresowania za granicą. Trzeba obserwować.Tych kilka konkretnych przykładów pobranych z pośród wielu podobnych plus literaturadaje świadectwo jak trudna jest gospodarka lekami. Zdecydowana większość nowychofert to miernota w sensie postępu terapeutycznego. Wszystkie nowe leki kosztujądużo więcej niż te obecnie stosowane. W tej sytuacji nie wolno oddać 120.000 lekarzyna pastwę oferentów wynalazków. Rząd musi troskliwie czuwać nad selekcją leków dorefundacji. A później strzec rynek przed nadużywaniem leków droższych przy istnieniuidentycznych lub podobnych tańszych.Kadry rządzące lekami muszą się składać z farmakoekonomistów z życiorysami wykluczającymiwspółpracę z koncernami farmaceutycznymi. W skład tych kadr mogąi powinni wchodzić też lekarze. Ale tylko lekarze mający wykształcenie oraz doświadczeniew gospodarce prozdrowotnej. Nie ma ich wielu. Dlatego tych, którzy są, należyszanować i wysoko cenić.46www.katowice.oia.pl