DIALOG EDUKACYJNY RODNiIP “<strong>WOM</strong>” RYBNIK Nr 3-4 (06-07)/ <strong>2009</strong>zaobserwowano, że dzieci zaczynały mieszać obajęzyki. Dzieci potrzebowały więcej ćwiczeń zewzględu na mieszanie obu języków w mocnymstopniu. Interesującym zjawiskiem okazały sięspontaniczne wypowiedzi, których dzieci używaływ różnych codziennych sytuacjach w przedszkolu.Nie tylko na lekcji, ale także przede wszystkimpodczas zabawy, majsterkowania, mycia rąk i wrozmowie z rodzicami, dzieci używały spontanicznychzwrotów w języku niemieckim. Tworzeniezdań dzieci opierało się na zdaniach głównych ipobocznych i z prostych zdań. Niektóre dzieci używałytakże zdań jednowyrazowych.Znaczenie miało także słownictwo, któredzieci zaczynały przyswajać bardzo szybko w obujęzykach. Podejmowały pierwsze próby tłumaczeniapojedynczych słów w drugim języku.Kolejnym aspektem, który zaczynały rozwijaćdzieci w tym wieku, była wymowa. Większośćdzieci wysławiała się w obu językach bardzodokładnie i wyraźnie. Przeanalizowano takżewiek dzieci dla wychowania dwujęzycznego. Dzieciwykazały 100-procentową akceptację zarównowzględem zastosowania dwóch języków w przedszkolu,jak i względem zwracania się niemieckojęzycznejwychowawczyni do pojedynczego dziecka.Należy podkreślić, że dzieci w każdej sytuacjipróbowały podejmować kontakt z niemieckojęzycznymiwychowawcami. Oznacza to także, że dziecizaakceptowały metodę wychowania dwujęzycznego„jedna osoba – jeden język” i postawiły narówni wychowawczynię władającą polskim i wychowawczynięwładającą językiem niemieckim.Badanie wykazało, że ta metoda wychowaniadwujęzycznego ma pozytywny wpływ na rozwójdzieci w przedszkolach językowych i nie wykazywałasprzeciwu dzieci czy rodziców. Okazałosię jasne, że ta metoda nie ma żadnego negatywnegodziałania na dzieci. Stwierdzono jedyniepozytywne oddziaływanie, także w zakresie wychowaniaw przedszkolach językowych. Zaobserwowano,że ta metoda miała bardzo dobry wpływna dalszy językowy rozwój dziecka.BIBLIOGRAFIA1. Apeltauer, E. (1997): „Podstawy nauki językapierwszego i obcego. Wprowadzenie.“.(Hrsg.) Prof. D. Gerhard Neuner. Kassel:Langenscheidt Verlag.2. Blocher, E (1982): „Dwujęzyczność. Wady izalety”, W: Swift, J. (Hrsg.): Wychowaniedwujęzyczne i wielokulturowe.3. Diebold, A.R: (1964), W: FthenakisW./Sonner, A. et.al. (1985): „Dwujęzyczne iwielokulturowe wychowanie dziecka.Podręcznik dla psychologów, pedagogów ilingwistów. ”. (Hrsg.) Staatsinstitut fürFrühpädagogik. München: Max Hueber Verlag.4. Felix, S. (1978): „Lingwistyczne badania natemat naturalnego uczenia się dwóchjęzyków“.5. München: Wilhelm Fink Verlag.6. Felix, S. (1982): „Psychologiczne aspektyuczenia się dwóch języków”, Tübingen:7. Günter Narr Verlag.8. Günther B./ Günther H. (2004): „Język pierwszyi obcy. Wprowadzenie psychologiczne”.Winheim und Basel: Beltz Verlag.9. Hall, R.A. (1952): Bilingualism and AppliedLinguistics. Czasopismo o fonetyce ijęzykoznawstwie nr 6, str. 13-30.10. Kersten, K. (2005): „Dwujęzyczneprzedszkola i szkoły: Nauki i praktykapodczas projektu wdrożeniowego w Kolonii”.Vortrag. Kiel: Christian-Albrechts-Universität.11. Mackey, W.F. (1968): „The Desription of Bilingualism”,zitiert in: Fthenakis W./Sonner,A. et.al. (1985): „Dwujęzyczne i wielokulturowewychowanie dziecka. Podręcznik dlapsychologów, pedagogów i lingwistów” str.15.12. Nodari,C./De Rosa R. (2003): „Wielojęzycznedzieci. Poradnik dla rodziców i opiekunów”.Berne: Haupt Verlag.13. Olsen, L.L. (1982): cytowane w: FthenakisW./Sonner, A. et.al. (1985): „Dwujęzyczne iwielokulturowe wychowanie dziecka.Podręcznik dla psychologów, pedagogów ilingwistów”.14. Lengyel, D. (2001): „Dwujęzyczność dzieckai pedagogika dzieci upośledzonych w mowie.Doświadczalne badanie pola zadaniowego wtoku praktyki w terapeutyce mowy”. (Hrsg.)Landesarbeitsgemeinschaft der kommunalenMigrantenvertretung Nordrhein-Westfalen.str. 58
DIALOG EDUKACYJNY RODNiIP “<strong>WOM</strong>” RYBNIK Nr 3-4 (06-07)/ <strong>2009</strong>15. Pisek, R. (2003): „Jedna rodzina – dwa języki.Pedagogiczno lingwistyczna analiza.16. dotycząca dwujęzycznego wychowaniadwóch dzieci w wieku wczesnoszkolnym”.17. Innsbruck: Dissertation University Press.18. Sandmeyer, P. (1999): „Czego Jaś się nienauczy, tego Jan nie zrozumie: To się niezgadza, mówią badacze. Ale będzie miałciężej”. W: Stern 16, 80-82.Anita Szendzielorz - doktorantka UniwersytetuOpolskiegoRODNiIP “<strong>WOM</strong>” w <strong>Rybnik</strong>uproponuje zajęcia na następujących kursach:• Wady postawy ciała u dzieci – zapobieganie, rozpoznanie,korekcja.• Sztuka poza horyzonty: literatura i muzyka w językachobcych.Szczegółowa oferta edukacyjna dostępnana naszej stronie www.wom.edu.plstr. 59
Change language