Calluna Herbst 2018

PLATTDÜÜTSCH
Middenmang de Bööm
Goden Dag, leve Lüüd!
Klock halvig söven pingel de Wecker.
Und dat op’n Sünndag! Mann in de
Tünn, dat weer ja so wat vun fröh!
Doch ik heff mi fix ut de Puch schält
un mi denn torecht mookt. Hüüt weer
ok noch fein maken anseggt. Nich dat
heele Schapptüch, man de swatte Büx
mit wittet Schemisett un de swatten
Schoh dorto. Gau noch dat Ledder
övergniedeln – allens schier. Oha, op
ens weer’t kott na halvig acht. Nu
wöör dat aver Tied! Gau de Büdel mit
de Noten grepen, un rin in’t Auto. In
Uelzen töövte al de Bus, de us mit de
mischte Chor, tosamen sett ut Sängerslüüd
vun dree of veer Chöre ut ‘t
Rebeet, opnehm. Dree un en halve
Stünn Fohrt leegen vör us, denn wi
harrn en Inlaad kreegen to de Landesgartenschau
na Bad Iburg. Dor sulln
wi twee mol singen. Na Snacken,
Lesen un Slummern weern wi denn ok
meist op de Minut vör de Döören vun
de Gartenschau. Na en kott Sorteeren
sünd wi denn rin un hebbt us denn na
de erste Büühn ümkeken. Denn en
Flack för’t Insingen utsöken, un at
duer ni mehr lang, denn geev dat de
ersten »Tülten ut Amsterdam« un ok
de lütte grööne Kaktus weer en passlich
Leed för de Blomenschau. Üm un
bi twintig Miuten hebbt wi sungen,
denn weer’t al wedder vörbi un wi
bummelten to use tweete Büühn. De
weer ünner de Charlottenburg un en
heel gröttere as de to Anfang. Dor
hebbt wi denn noch de en of anner
Chor tolustert un denn weern wi wedder
an de Reegh.
Hett ok good klappt un de Baas vun de
Chor weer tofreen. Denn harrn wi
Frietied – twee un en halve Stünn kunnen
wi de Blomen und wat noch so
weer bekieken. Un dat heff ik daan.
Toallererst bün ik to de Padd, de se
boben in de Toppen vun de Bööm sett
hebbt. De Torn mit en Barg Stiegen to
Anfang weer al heel scheun torecht
timmert. Boben ümkieken un geneten
un denn meist süsshunnert Meters
över en groote Holtpadd middenmang
de Bööm flaneern – wat wunnerbor dat
weer! Dat weer en fien Belevnis un ik
bün ok nich an dat End de Stieg daal
kladdert. Ik bün de heele Weg nocheens
trüchgahn – duppelt geneten
sotoseggen. Doch dat weer denn ok
jichtenswann vörbi.
Wedder na ünnen un denn dörch de
Padden op de Eer güng’t wieter – Blomen
över Blomen, is ja heel kloor un
en »Landart«-Padd bün ik wietergahn.
So moi! Ik heff bi de »Kark in ‘t Holt«
tolustert un keeken un noch en Tied
op en Bank seeten un dat ümrüm in
mi opsogen. Denn bün ik trüch in de
Niels Tümmler
Richt vun Ingang slennert, denn de
Bus sull Klock fiev wedder losfohrn.
Ok dat hett wedder klappt.. All de Sängerslüüd
harrn sik to rechte Tied infunn’
un de Reis güng los. Bi üm un bi
de halve Streck sünd wi denn in de
»Felsenkeller« – en Privatbruerie – in
Lauenau inkehrt un hebbt dort to
Avend eten – un drunken hebbt wi
vun dat sülmbruute Beer. Heel lecker
un dat Beer hett ok nich veel kust. Bit
all de Lüüd affüddert weern duerte dat
sien Tied un denn wöör dat bald sowiet,
sik wedder op de Padd to maken!
De Busfohrer, de ok en Sänger weer,
hett us denn good na Hus bröcht – as
de heele Dag – meist op de Minut
sünd wi wedder trüch in Uelzen ween!
En stuure Dag weer’t. Aver ik kann
jüm dat blots an’t Hart leggen! Bit in
de Mitt vun Oktobermaand habbt se
dor noch apen! Man to!
Niels Tümmler
Eine Übersetzung des Textes ins Hochdeutsche finden
Sie im Internet unter www.calluna­magazin.de
in der Rubrik Plattdüütsch.
Foto: Petra Kücklich
De Charlottensee mit de Burg i Achtergrund
Süsshunnert Meters middenmang de Bööm
»Landart« mit Blomen un Klimperkassen
66 Calluna I HERBST 2018