Dat Letzt - Quickborn. Vereinigung für niederdeutsche Sprache und ...

LESERBREVE
Leserbreve
96
Leve Leve Lüüd, Lüüd, hier hier heff heff ik ik enen enen Leserbreef Leserbreef för för unsen unsen Quickborn
Quickborn
schreven.
schreven.
å, e, æ, œ, é, ê ? – keen ah, eh, oh, öh, uh, üh ? – ok keen ä ?
Kuum is dat Hen un Her üm de hoochdüütsche Schrievwies en
beten verklungen, wenn ok ümmer noch argerlich, fangt dor en
poor Lüüd mit so’n Hen un Her ok bi uns Plattdüütsch an. Tweemal
müss ik lesen, üm allens in’n Kopp to beholen, wat Thorsten Filter
schreven hett över dat Ja un Nee to Sunnertekens, vun de ik dat ö
mit Ünnerhaken na rechts un de twee Sorten dörchstreken op mienen
Computer gor nich funnen heff. Wat hölpt uns de Teken? Saß
hett dat lange Tiet as e un ö mit Ünnerhakens as Utnahm vun sien
Regel „Keen Sünnerteken“ tolaten, blot is de Utnahm kuum annahmen
worrn.
Ik snack mien Leven lang jeden Dag Plattdüütsch. Op kenen Fall
mutt ik also mit de Schrievwies bewiesen, dat Plattdüütsch en egen
Spraak mit bestimmte Luden is.
Ik weet ok, Günter Harte sprickt dat e in „geern“ usw. eenludig,
dor worr dat e mit Ünnerhaken na rechts wull passen. Reimer Bull
sprickt dat aver tweeludig äi, dor worr dat e mit Ünnerhaken verkehrt
ween. Schall dat in de tokamen Tiet twee Schrievformen
vun e geven? Will man de Lüüd tomoden, sik Sunnertekens mit
Klickeree un Sökeree op den Bildschirm to halen?
Nich anners is dat mit ö in „Köök“ usw. Günter Harte sprickt dat ö
eenludig, dat worr mit en en oe, as Saß dat fröher mal toleet, gahn,
oder mit en Sünnerteken, in dat twee enkelte Bookstaven verslungen
sünd, aver bi Harte en œ, keen æ, as Thorsten Filter dat will.
Mag ja ween, dat he ümmer Kaek seggt. Reimer Bull sprickt dat ö
aver tweeludig öi. Wüllt wi nu mal Kœk un Kæk un Köök blangenenanner
in de Böker finnen?
Dat å in „Spaaß“ worr dor passen, wo dat a twüschen a un o spraken
warrt. Aver Günter Harte sprickt dat a as en rein o, so as in
dat hoochdüütsche Woort bohren. He schrifft dorüm in’t Hamborger
Avendblatt Spooß. Spååß weer in dat Blatt verkehrt. Schall nu
liekers ümmer Spååß schreven warrn? Oder Spååß un Spooß blangenanner?
Leve Lüüd, dat gifft keen Spraak, de all ehr Luden in de Schrift
nipp un nau wedderspegelt. Ok in’t Hoochdüütsche sprickt de
Hamborger, Leipziger un Münchner Wöör, de gliek schreven sünd,
ungliek ut. Also plattdüütsche Strieders: Man ümmer suutje!
Wenn an den Saß wat ännert warrn schall, denn eher, dat de Nevenformen
(Klammerformen) in sein Wöörbook weglaten warrt,
also nich mehr Spaaß (Spooß) usw. Denn lever so schrieven, as