40 Azınlıkça

YOLCUElçin Macarelcinmacar@yahoo.comΗ κοσμικότητα και οι μη μουσουλμάνοιστην Τουρκία – IΙΟι μη μουσουλμάνοι από την ίδρυση της ΤουρκικήςΔημοκρατίας αντιμετωπίζουν διάφορες διακρίσεις.Βλέπουμε ότι αυτοί που διώχτηκαν από το κράτοςκαι έχασαν την υπηκοότητα τους στην περίοδοτου μονοκομματισμού, ήταν αυτοί των οποίων η ταυτότηταεκτός από την θρησκεία τους ανέγραφε καιτην εθνικότητά τους. Άξιο προσοχής ήταν το γεγονόςότι οι περισσότερες δίκες για την προσβολή του τουρκισμούαφορούσαν σε μη μουσουλμάνους.Ο κανονισμός του 1926 για τους δημοσίους υπαλλήλουςπροέβλεπε: «για να είναι κάποιος δημόσιοςυπάλληλος, πρέπει να είναι Τούρκος». Στον νόμοαυτό, παρόλο που τροποποιήθηκε με το νόμο υπόαριθμό 657 του 1965, δεν συναντάμε μη μουσουλμάνουςυπαλλήλους παρά μόνο καθηγητές πανεπιστημίου.Το άρθρο 16 του νόμου 1587 δεν επιτρέπει οι μουσουλμάνοινα δίνουν στα παιδιά τους ότι όνομα επιθυμούν.Το άρθρο αυτό λέει: « δεν μπορούν να δοθούνονόματα που δεν ταιριάζουν ή είναι αντίθετα στηνεθνική κουλτούρα, στα ήθη και τα έθιμά μας».Το εκπαιδευτικό σύστημα απαλλάσσοντας τα παιδιάτων μη μουσουλμάνων από το μάθημα των θρησκευτικώνκαι ηθικής, πάλι έκανε διάκριση. Αυτή ηισχύουσα κατάσταση που επικρατούσε από το 12 Σεπτεμβρίου1980, καθιερώθηκε επίσημα το 1987 απότην Επιτροπή Επιμόρφωσης και Εκπαίδευσης. Στηνκοινή γνώμη λέγεται ότι στο μάθημα των θρησκευτικώνδιδάσκονται όλες οι θρησκείες και ότι στο θέμααυτό δεν υπήρχε μια άλλη εφαρμογή. Εάν το μάθηματων θρησκευτικών διδασκόταν για να δώσει γενικέςπληροφορίες για όλες τις θρησκείες και δεν γινότανβάσει μια θρησκείας ή ενός δόγματος, τότε γιατί γινόταναυτή η διάκριση για τους μη μουσουλμάνουςμαθητές; Αυτό πρέπει να εξηγηθεί. Επίσης είναι γνωστόότι υπήρχαν αρνητικές αναφορές όσον αφορά ταπιστεύω των μη μουσουλμάνων στα σχολικά βιβλία.Επίσης καταλαβαίνουμε ότι η σχέση των μη μουσουλμάνωνμε το κράτος περνούσε μέσα από άλλακανάλια. Υπήρχε στη Γενική Διεύθυνση Αστυνομίαςένα Τμήμα Μειονοτήτων που παρακολουθούσε τουςμη μουσουλμάνους. Το 1965 ιδρύθηκε μια ΕπιτροπήΜειονοτήτων με σκοπό την εσωτερική ασφάλεια τωνμειονοτήτων, η οποία καταργήθηκε το 2004 και ιδρύθηκεη Επιτροπή Αξιολόγησης Μειονοτικών Προβλημάτων.Τα βακούφια των μη μουσουλμάνων, στονομοσχέδιο βακουφείων ονομάστηκαν «κοινοτικάβακούφια» και η λειτουργία τους υπάγεται σε άλλουςκανονισμούς. Εδώ από την ονομασία «κοινοτικό» δενεννοείται μουσουλμανικό. Δηλαδή νομικά στην Τουρκίαδεν υπάρχει «μουσουλμανικό βακούφι», αλλάυπάρχουν κοινοτικά βακούφια που διαχειρίζονται απότους μη μουσουλμάνους. Συνεπώς υπάρχει μόνο έναείδος βακουφίων που αφορά τους μη μουσουλμάνους.Από όλα αυτά βλέπουμε πως οι σχέσεις των μη μουσουλμάνωνμε το κράτος περνούσαν μέσα από διαφορετικάκανάλια.Υπάρχουν αποφάσεις που φανερώνουν ότι πολλέςφορές τα δικαστήρια στην Τουρκία αποκάλεσαν«ψεύτες» τους μη μουσουλμάνους. Το άρθρο 5 τουκαταστατικού για την προστασία από τα σαμποτάζπου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της κυβερνήσεωςμε ημερομηνία 28/12/1988, περιέχει μεταξύ αυτών ταάτομα που μπορούν να κάνουν σαμποτάζ και τουςΤούρκους υπηκόους ξένης εθνικότητας.Η θρησκευτική σχολή της Αρμένικης κοινότητας10 Azınlıkça