ISSN-2233-0917

More documents

Recommendations

Info

Vjerovatno za njih i televizijsko saopćenje Ratka Mladića - ‘čas osvete Turcima konačno je stigao’ – nije govorilo o zločinačkoj pobudi i činu koji iz nje slijedi- čin zločina. Za njih, izgleda, izjava Ratka Mladića, nakon stravičnog masakra, nije bila zabrinjavajuća i neprihvatljiva. Izjavio je da poklanja Srebrenicu srpskom narodu kao njegov dar. Koliko drskosti i slavoopijenosti u sebi nosi ovaj okorjeli ratni zločinac. Srebrenica nikad nije bila srpski grad a apsurdno je govoriti o darovanju Grada, a pogotovo da on, bezosjećajni i perfidni ubica nevinih žitelja Srebrenice, bude darodavalac”. Prof. dr. Safet Halilović “Profesor Smail Čekić, kao autoritativan naučni istraživač, te kao osnivač i direktor Instituta za istraživanje zločina protiv čovječnosti i međunarodnog prava Univerziteta u Sarajevu, više od 20 godina predano savjesno i sa jedinstvenom energijom proučava, istražuje i dokumentira genocid počinjen u BiH... Polazeći od naučnih i drugih saznanja utemeljenih na relevantnim naučno-teorijskim izvorima i bitnim rezultatima empirijskih naučnih istraživanja, autor već u Uvodnim napomenama precizira da mnoštvo validnih izvora različite provenijencije nedvosmisleno potvrđuju da je: I. na Republiku Bosnu i Hercegovinu izvršena klasična oružana agresija, odnosno zločin protiv mira i sigurnosti, i II. da je na okupiranim teritorijima međunarodno priznate RBiH izvršen nad Bošnjacima najveći zločin, zločin genocida. Naučne činjenice proizašle iz rezultata dosadašnjih naučnih istraživanja potvrđuju naučnu istinu kroz niz bitnih odredbi koje autor detaljno i precizno u velikom nizu od tridesetak tačaka elaborira, među kojima su i sljedeće: 1. Da su agresija na RBiH i genocid nad Bošnjacima bili isplanirani (intelektualno, ideološki, politički, vojno, ekonomski, medijski, obavještajno, psihološki itd.) sa jasno postavljenim ciljem, naređeni sa nadležnih političkih i vojnih mjesta i izvršeni planski, sistematski i organizovano. 2. Da je oružana agresija, osvajački rat protiv Bosne i Hercegovine bila sastavni dio Miloševićeve i Tuđmanove državne politike, u čije ime je najveći dio BiH okupiran, a Bošnjaci ubijani, protjerivani i odvođeni u koncentracione logore samo zbog njihove nacinalne, etničke i vjerske pripadnosti i osvajanja njihovog životnog prostora. 3. Da je genocid nad Bošnjacima, u skladu sa velikosrpskom ideologijom, politikom i praksom, vršen u kontinuitetu do kraja 1995. Namjera da se Bošnjaci istrijebe postojala je od početka. Imajući u vidu toleriranje njihovih postupaka od strane UN-a, vodećih država Zapada i tzv. međunarodne zajednice, izvršioci genocida su smatrali da će via facti doći do legalizacije genocida kao političke prakse. 4. Da je u sistematskom i planiranom genocidu u i oko sigurne zone UN Srebrenice, jula 1995., učestvovalo, prema rezultatima istraživanja Vlade Republike Srpske, preko 25.000 ljudi. 5. Da je u toj Srebrničkoj ‘operaciji ubijanja’, prema tačno utvrđenom obrascu, u četiri dana likvidirano preko 8.000 Bošnjaka zbog njihove nacionalne, etničke i vjerske pripadnosti i što su živjeli na teritoriji koju je u skladu sa velikosrpskim projektom, srpski agresor planirao da osvoji i pripoji Srbiji, itd. U centralnom poglavlju knjige pod naslovom Istina o nocidu, profesor Čekić na oko ge- 450 stranica teksta iznosi enciklopedijski volumen pouzdanih podataka i informacija, činjenica, dokumenata, svjedočanstava, navoda, dokaza i analiza kojima je oblikovao potresnu antičku sliku naučne istine o zločinu genocida nad Bošnjacima u RBiH na kraju dvadesetog stoljeća, posebno u dolinama rijeka Drine, Neretne, Save, Une, Lašve, te Bosanske posavine, a naročito o genocidu u i oko sigurne zone UN Srebrenice, jula 1995. Učinio je to kroz osam podnaslova koji čine jedinstvenu cjelinu prezentacije, analize i zaključaka. Sagledavajući genezu pitanja Podrinja u velikosrpskoj ideologiji, politici i praksi, autor 19. april - 9. džumade-l-uhra 24 ističe da je Podrinje u cjelini sa svojih 14 općina i apsolutnom većinom bošnjačkog stanovništva područje od ogromne strateške važnosti za velikosrpski projekat od početka devetnaestog stoljeća, posebno od tridesetih godina i Berlinskog kongresa 1878. a kao predmet aspiracija naročito naznačeno u Garašaninovoj koncepciji Načertanija da ‘Srbija ne sme ostati mala’ i da se mora „rasprostraniti’. Za vrijeme aneksione krize u BiH 1908.godine, Jovan Cvijić je razradio koncept teritorijalnog proširenje Srbije, tako što je za saglasnost Srbije da Austro-Ugarska monarhija anektira BiH predložio da se Srbiji ustupi Podrinje, odnosno koridor duž njene istočne granice dubine oko 50 kilometara sa dvanaest srezova i površinom 10 hiljada kvadratnih kilometara, završivši s konstatacijom da se ‘srpski problem mora riješiti silom’. U skladu sa, u međuvremenu razrađenim velikodržavnim projektom od Načertanija, Srpskog kulturnog kluba, Homogene Srbije, nedovršene njihove provedbe i I i II svjetskom ratu, a saglasno novim smjernicama političke i intelektualne elite državnog rukovodstva Savezne Republike Jugoslavije, posebno Miloševića i Ćosića, Skupština srpskog naroda u BiH na 16. zasjedanju u Banja Luci 12. maja 1992. godine, na prijedlog Radovana Karadžića donijela je ‘Odluku o strateškim ciljevima srpskog naroda u BiH’ u šest tačaka: 1. Državno razgraničenje od druge dvije nacionalne zajednice. 2. Koridor između Semberije i Krajine. 3. Uspostavljanje koridora u dolini rijeke Drine, odnosno eliminisanje Drine kao granice između srpskih država. 4. Uspostavljanje granica na rijekama Uni i Neretvi. 5. Podjela Grada Sarajeva na srpski i muslimanski i uspostavljanje na svakom od dijelova efektivne državne vlasti, 6. Izlazak Republike Srpske na more (Službeni glasnik RS, 26.11.1993.godine). Shodno ovim strateškim ciljevima, od aprila 1992. do kraja 1995., preduzeto je više masovnih i brutalnih ofanziva
na područje Podrinja, i zbog nametnutog embarga na oružje legalnoj vladi RBiH da se brani, te nereagovanja i pogrešnih odluka međunarodne zajednice, agresor je zauzeo Podrinje izvršivši genocid i druge oblike zločina protiv čovječnosti i međunarodnog prava nad Bošnjacima RBiH. Utvrđeno je da je za genocid posebno važno stvaranje ideologije koja služi kao vodič i kao opravdanje, jer kako je to sociolog Leo Kuper u svojoj studiji o političkoj primjeni genocida u dvadesetom stoljeću utvrdio ‘kada djeluju kolektivno oni (izvršioci genocida) u najmanju ruku trebaju ideologiju koja će legitimirati njihovo ponašanje jer bez toga oni bi sebe vidjeli onakvima kakvi zaista i jesu - običnim lopovima i ubicama’. Memorandum SANU (a njegov glavni inspirator, kreator i politički pokrovitelj je Dobrica Ćosić) jasno je proklamao da raniji projekti za Veliku Srbiju ostaju na snazi, čime je definirao taj politički program nacionalno legitimnim. U Memorandumu SANU je navedeno da je rješenje nacionalnog pitanja srpskog naroda bilo spriječeno od strane komunista krajem II svjetskog rata, a da srpski narod nije dobio svoju vlastitu državu kao ostali narodi, te da je jedino rješenje za istinsko postojanje i razvitak Srba ‘teritorijalno ujedinjenje srpskog naroda’ što se postiže ujedinjenjem svih Srba u jedinstvenu srpsku nacionalnu državu, odnosno ‘uspostavljanje punog nacionalnog integriteta srpskog naroda, bez obzira koju republiku ili oblast nastanjuje, je njegovo historijsko i demokratsko pravo’. Ključna komponenta memorandumskog nacionalizma je bilo beskompromisno neprijateljstvo prema muslimansko-bošnjačkom narodu koji je zbog svoje veličine i lokacije naseljenosti bio nezaobilazan pri donošenju odluke da li će ili ne Bosna i Hercegovina postati dio Velike Srbije. Znatno prije stvarnog raspada Jugoslavije utjecajne ličnosti, znatan dio intelektualne elite u Srbiji, mediji i tzv. orijentalisti oblikovali su stereotipne slike o Muslimanima kao tuđincima, inferiornim osobama i prijetnjom svemu onome što Srbi smatraju dragocijenim. Ovakvo, kako Margaret Thacher navodi, velikosrpsko rasističko stajalište, sažeto je u riječima nekadašnje miljenice Zapada, a danas osuđenice zbog ratnih zločina, Biljane Plavšić, kojima opisuje Bošnjake kao ‘genetski poremećaj na tijelu Srbije’ (Times, 12.1.2001.). Također, propagandna kampanja protiv islamskog fundamentalizma, kako tada tako i danas. Imajući u vidu da je čuvena britanska državnica Margaret Thatcher napisala (Statecraft, 260) da je velikosrpsko stajalište o Bošnjacima pozadina genocida u Bosni i da ‘svako ko želi vidjeti dokaze za tu tvrdnju, neka samo prouči duboku i potresnu knjigu profesora Normana Cigara ‘Genocid u Bosni’, kvalifikujući Cigara (zajedno sa Noelom Malcomom) kao ‘neprocjenjivi izvor informacija za vrijeme krize u Bosni’ i neospornim autoritetom za ova pitanja,- komparira- Prof. dr. Smail Čekić Istina o genocidu jući mogli bismo reći, imajući u vidu pred sobom Čekićevu knjigu ‘Genocid i istina o genocidu u BiH’ da se radi o kapitalnom naučnom istraživanju genocida u međunarodnim razmjerama, i da ona, kao i Čekićev ukupni opus djela o genocidu, predstavljaju sam vrh naučnog istraživanja o istini genocida, posebno u BiH, u najširim internacionalnim relacijama. Jer, po opsegu tretiranja, dubini zahvatanja problema genocida, akribiji u prikupljanju podataka i dokaza, iscrpnosti prezentacije cjelokupne građe, preciznosti analize, svestranosti naučne provjere, te konciznosti naučnog zaključivanja i impresivnosti sinteze proizilazi da naučni rezultat profesora Smaila Čekića znatno nadmašuje najbolje istraživače fenomena i prakse genocida svjetskih referentnih autora”, zaključio je profesor Halilović. Rezultatima naučnog istraživanja, u knjizi pod naslovom “GENOCID I ISTINA O GENOCIDU U BOSNI I HERCEGOVI- NI”, saopštena je naučna istina koja, pored ostalog, glasi: Prvo, u svim okupiranim mjestima i gradovima u opsadi, u ambijentu međunarodnog oružanog sukoba (agresije) na Republiku Bosnu i Hercegovinu, nad Bošnjacima je izvršen zločin genocida. Najeklatantniji primjer koji ima paradigmatski karakter je genocid nad Bošnjacima Bosne i Hercegovine u i oko sigurne zone Ujedinjenih nacija Srebrenici, (teritorije UN-a), jula 1995., koji se, nažalost u pojmovno-prostornom smislu, često reducira na Srebrenicu. Prostor na kome je, zauzimanjem sigurne zone UN-a Srebrenice, izvršen genocid uključuje 14 opština Republike Bosne i Hercegovine (Srebrenica, Bratunac, Zvornik, Vlasenica, Šekovići, Kalesija, Živinice, Kladanj, Olovo, Bijeljina, Han-Pijesak, Rogatica, Višegrad i Trnovo), a žrtve prostorno potiču sa 12 opština Republike Bosne i Hercegovine (Srebrenica, Bratunac, Zvornik, Vlasenica, Bijeljina, Sokolac, Kalesija, Banovići, Han-Pijesak, Šekovići, Rogatica i Višegrad); Drugo, svakodnevno smo, nažalost, svjedoci upornog negiranja genocida u Bosni i Hercegovini, od strane određenih pojedinaca, grupa, organizacija, institucija, ustanova i države, odnosno država, sa pozicija nosilaca određenih političkih funkcija, kao i u sferi obrazovanja, nauke, kulture i umjetnosti. Jedan od tipičnih predstavnika establišmenta ideologa i nosilaca srpskog velikodržavnog projekta, osvajačkog i genocidnog karaktera, je Dobrica Ćosić, koji svojim djelom “Bosanski rat”, pored ostalog, negira genocid u Bosni i Hercegovini. Valjan naučni odgovor D. Ćosiću, kao i svim drugim negatorima genocida, je dat u ovoj knjizi naučnim rezultatom, kao najsnažnijim argumentom, kojim je opovrgnuta teza o bilo kakvoj mogućnosti negiranja genocida. Otuda je i naslov “GENOCID I ISTINA O GENOCIDU U BOSNI I HERCEGOVINI”, koji je determinirao sadržaj i sistematizaciju naučnog djela, kroz dva bitna dijela: prvi se odnosi na genocid, a drugi na negiranje genocida, koji je imenovan iskazom ISTINA O GENOCIDU. 19. april - 9. džumade-l-uhra 25
Page 1 and 2: Uvodnik: Liderstvo reisa Kavazović
Page 3: SAFF broj 338 Sadržaj Hutbe iz tri
Page 6 and 7: Hutba Bajrak ponosa je u rukama hra
Page 8 and 9: Hutbe iz tri sveta mesdžida Mekka:
Page 10 and 11: Polumjesec Hafiz Almir Kapić Hafiz
Page 12 and 13: Travnik Psi lutalice napadaju djecu
Page 14 and 15: Aktuelno Reakcije na tužbu Fahrudi
Page 16 and 17: postoje organizovane paravojne jedi
Page 18 and 19: Kolumna Borba za opstanak Klopka za
Page 20 and 21: vanja Bošnjaka sa Bosancima, jer t
Page 22 and 23: Društvo Promocija knjige “Genoci
Page 26 and 27: Društvo Pogledi Sistematsko potkop
Page 28 and 29: Društvo Zašto i kako je ubijen Bo
Page 30 and 31: ta) uspio u Beograd protjerati Mehm
Page 32 and 33: Glas islamskih učenjaka Intervju:
Page 34 and 35: Et-Temimi: Dogovor o pomirenju treb
Page 36 and 37: Sa‘d mu uzvrati riječima: “All
Page 38 and 39: Islamske teme Muhammedove, a.s., vj
Page 40 and 41: Arapa su se polahko iskorjenjivale.
Page 42 and 43: Islamske teme Razmišljanja Izborom
Page 44 and 45: Islamske teme Poslanica o islamskom
Page 46 and 47: Kur’anska pravna regulativa I por
Page 48 and 49: Zločin Svjedočenje Srba o ratnim
Page 50 and 51: Zelena transferzala Zagreb Šesti s
Page 52 and 53: Islamnet Velika Britanija Margaret
Page 54 and 55: SAD Novinari pozivaju da se pobiju
Page 56 and 57: Svijet medija Eksplozija nasilja je
Page 58 and 59: Reportaža Naše knjige u izdanju B
Page 60 and 61: Jones (Fransis Džons), da bi je Il
Page 62 and 63: Kutak za islamsku omladinu Aziz Red
Page 64 and 65: No comment Lopov pogrešno parkirao

ISSN-2233-0917

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?