On the Spectrum

Samenvatting
SAMENVATTING
Genetische en fenotypische studies wijzen erop dat kinderpsychiatrie binnen een dimensionele
structuur beschreven kan worden, waarbij bepaalde trekken ook voorkomen in de algemene
bevolking. Desondanks hebben de meeste neuroimaging studies nog altijd een case-control
ontwerp. In dit proefschrift hebben wij de neurobiologie onderzocht van verschillende
dimensies van kinderpsychiatrie, waarbij wij ons met name richtten op autistische trekken.
Daarnaast hebben wij ook internaliserende en externaliserende symptomen bij kinderen
onderzocht. In tegenstelling tot het traditionele case-control ontwerp hebben wij gebruik
gemaakt van andere methoden om het fenotype van interesse te definiëren. We hebben
twee methoden toegepast. In de context van Autisme Spectrum Stoornissen (ASS) hebben
wij gebruik gemaakt van het feit dat de sociale problemen in autisme gezien kunnen worden
als deel van een continuüm, waarbij kinderen met een ASS-diagnose zich aan het ernstige
eind van het spectrum bevinden. Ten tweede hebben wij dimensionele informatie middels
een latente klasse-analyse tot categorische internaliserende en externaliserende constructen
teruggebracht. De studies in dit proefschrift zijn uitgevoerd binnen de Generation R studie,
een grote populatie-gebaseerde cohortstudie in Rotterdam. Binnen dit cohort worden
kinderen vanaf de prenatale periode gevolgd. Een grote subgroep van deze kinderen nam
deel aan een neuroimaging sub studie, waarbij enerzijds structurele en functionele MRIscans
werden gemaakt, en anderzijds een uitgebreid neuropsychologisch onderzoek werd
afgenomen. Het eerste doel van dit proefschrift was om verschillende aspecten van de
onderliggende neurobiologie van ASS te onderzoeken, gebruikmakend van het continuüm
van autistische trekken in de algemene bevolking. Het tweede doel was om de cognitieve
problemen en hersencorrelaten behorende bij internaliserende en externaliserende
problemen te onderzoeken. Deel I van dit proefschrift gaat in op het eerste doel, en richt
zich daarbij op verschillende aspecten van de neurobiologie van autisme, gebruikmakend van
continue maten om autistische trekken te meten.
In hoofdstuk 2 bestudeerden wij de associatie van autistische trekken met verschillende
aspecten van corticale morfologie, waaronder gyrificatie, het patroon van vouwing van de
cortex. Kinderen met autistische trekken lieten een globale vermindering van gyrificatie
zien. Wij vonden dat deze associatie te beschrijven was aan de hand van een continuüm:
de relatie bleef bestaan in een deel van de gebieden na het excluderen van kinderen met
de meeste autistische trekken en kinderen met een klinische diagnose van ASS. Daarnaast
vonden we een vergelijkbare relatie in een kleine groep kinderen met een bevestigde ASSdiagnose,
wanneer wij hen vergeleken met een controlegroep. Concluderend steunen onze
bevindingen betreffende corticale morfologie het idee dat kenmerken van de neurobiologie
van autisme te generaliseren zijn naar de algemene bevolking.
S
219