Kuda Gierman. Jarosław Modzelewski, Marek Sobczyk

32
naturze, w naturze umierajàcych organów Europy, zarazem
w ciele pejza˝u, w jego sztafa˝u, w r˝ysku, korzonkach, korze i li-
Êciach. Dwie kobiety w naturze: Theresa May i Angela Merkel,
wed∏ug niepog∏´bionej mojej / naszej wiedzy wspólnie mogà
wyst´powaç pod tym hasztagiem zapewne (jedynie) w politycznym
kontekÊcie. Za to tym bardziej widoczny jest podwójnie polityczny
wymiar budowanego z pozycji kobiety argumentu* budowanego
z pozycji politycznej (innej pozycji ten argument raczej nie ma),
w Êwiecie zdominowanym przez politycznie aktywnà pogard´
i przemoc. Argument bycia kobietà w naturze, sam w sobie polityczny,
tu dodatkowo mocowany jest w kontekÊcie figur
polityczek, w jakimÊ sensie zam´czanych czy m´czonych, poddanych
opresji w swoich rolach w polityce. Z jakiegoÊ powodu
matczynoÊç czy organicznoÊç tych politycznych kobiecoÊci staje si´
widoczna w sposobie malarskiego potraktowania pejza˝u na
obrazie, lewa twarz – Theresy w czarnym uniformie przypomina
korzonki, kor´ i liÊcie, prawa twarz – Angeli w szarym uniformie
przypomina zbo˝e i r˝ysko; a nad nami niebo i coÊ atmosferycznego,
jak pisze jeden z nas, trudzàcych si´ malarzy.
* Czy podobnie jest z budowanym z pozycji kobiety argumentem
filozoficznym? Jest on polityczny, zarazem natychmiast staje
si´ filozoficzny, gdy ukazujà si´ rzeczy: êród∏a, sposoby, myÊlenie,
wywodzenie tego argumentu.
— Dwie kobiety…
dwie formy, czarna i szara, twarze mia∏y nawiàzywaç do struktury
drzeworytu (niemiecki ekspresjonizm lat dwudziestych), t∏o rozmyte,
felga. Przemalowujàc t∏o, sch∏adzajàc je, przypomnia∏em
sobie, ˝e kiedy pierwszy raz natrafi∏em na #metoo, bezwiednie
przeczyta∏em #meteo. W tym tle musia∏o byç coÊ atmosferycznego,
wilgotnego.
in the vegetative nature, in the nature of Europe's dying body, but
also in the body of the landscape, in the staffage, in the roots, in the
stubble, in the bark, and in the leaves. Two women in nature:
Theresa May and Angela Merkel, who, according to my/our limited
knowledge, may appear together under this hashtag probably
(exclusively) in a political context, although the double political
dimension of the argument built from women's position* (which
can be no other than political in nature) is all the more visible
in the world dominated by politically active contempt and violence.
The argument of being a woman is political itself, here additionally
reinforced by the context of them being political figures, in some
sense tormented or tired, oppressed by their roles in politics.
For some reason, the maternal or organic nature of this political
femininity becomes visible in the way the landscape is treated
in the painting, the face of Theresa in a black uniform resembles
roots, bark and leaves, while the face of Angela dressed in a grey
uniform resembles grain and stubble; and above us, the sky and
something atmospheric, as writes one of us, the struggling
painters.
* Does a similar thing happen when a philosophical argument
is presented from a woman's position? It is political, and immediately
becomes philosophical as soon as those things appear:
sources, ways, thinking, and the presentation of the argument.
— Two women…
two forms, black and grey, the faces supposed to refer to the
woodcut structure (German expressionism of the 1920s), the blurred
background, the rim. While repainting and cooling the background,
I remembered that when I first came across #metoo,
I unknowingly read it as #meteo. There must have been something
atmospheric or moist in this background.